Het licht en de lucht vanochtend waren geweldig. Ik liep in Bastam en dit was het Iran wat ik dacht te kennen. Vrouwen in volledig zwart met alleen een strook voor hun ogen open lopen schichtig door d...
Dik 350 kilometer was het naar Hampi en het zouden mijn snelste 350 km in India ooit worden. Ondanks dat ze in Bengaluru links en rechts binnen wilden rijden en ‘zigzag’ een Indiaas woord bleek. Ik re...
Tot laat hield Hampi mij nog uit de slaap en vanochtend begon het festival geroezemoes al erg vroeg. Het kan hierdoor komen of door al dat geloop en geklauter maar toen ik even ging liggen was ik zo u...
Zo’n ochtend na weer een zware festivaldag lijkt op woensdagochtend na Carnaval in Den Bosch. Er zit niet veel leven meer in. Ik moest nog een tempel die ik vergeten was bezoeken en de olifanten moest...
Na mijn eendaagse strandleven weer naar de grote stad. Panaji, de hoofdstad van Goa. Je doet drie uur over zestig kilometer dus je kunt de borden lezen al is stoppen uit den boze. Restaurant Rambo hee...
Het is eindelijk ingedaald, ik ben geen echt strandmens. Voor een wandeling, okay, maar in dat zand te gaan liggen en niets doen is niet aan mij besteed. Vroeg in de ochtend was ik al in Old Goa, op ‘...
De kamer had een mooi balkon met uitzicht op zee. Ik hoefde er niets meer voor te doen, het zou vanzelf avond worden. Ik las een boek en dronk een cola. Voor mij aan het strand vierde India de zon en ...
Soms maak je ook wel eens vrijwel niets opwindends mee. En blijft de camera vooral uit. Mooie dagen zijn dat. Van de kust naar de hillstations van Kodagu gereden. Een beetje coureurtje spelen op de ze...
Een avontuurlijke ‘ridge walk’ in de bergen van Maldikeri vandaag. Met gids, want alleen zou je de weg absoluut niet kunnen vinden. Dat bleek onzin want het was gewoon zes kilometer omhoog en weer dez...
Na een laatste blik op het Mysore paleis de berg op voor een vroeg bezoek aan de Sri Chamundeswari Tempel. Tempelmoeheid is wel een dingetje onderhand maar de frisse lucht op deze hoogte bracht mij we...
Thee drinken ze hier met melk en suiker, veel suiker. Deze onzin hebben ze, naast bijvoorbeeld ook aan de verkeerde kant van de weg rijden, cricket, whiskey en nationalisme geleerd van de Engelsen. Zo...
Een vaag plan werd plots werkelijkheid toen ik over een brug reed en enorm veel boten zag liggen. Ik ben in Kerela en de ‘backwaters’ zijn een fenomeen hier. Lang geleden maakte ik hier al eens zo’n t...
In de Champakulam St. Mary’s Church (not for tourists) trouwden Dinya en Don. Ze pakten uit, in de kerk al honderden gasten en buiten liepen er nog een aantal rond die geen plek meer hadden en, ik tel...
Nog een laatste hap bootjevaren en een ‘roerend’ afscheid van de boys. Het zal hun rug roesten, vanmiddag weer een andere gek. Het was hectisch met het parkeren van de boot. Iedereen heeft zijn eigen ...
Nog maar net een half uur onderweg naar het Padmanabhapuram Palace of ik stopte al. Omdat iedereen stopte. Ze gingen buigen voor de Godheid bij een groot blauw beeld van Shiva. Blijkbaar moet dat zo v...
Happy People; dat zijn de mensen die Kanyakumari bezoeken. Dit is het, het einde van India, het zuidelijkste puntje en daarom natuurlijk een heilige plek. Daar baden en je hebt alle aflaten verdiend d...
Met zijn arm wees hij naar de zee. Daar had hij in 1981 25 kilometer moeten zwemmen toen een vreselijke storm zijn stad, Dhanushkodi weggespoeld had. Sindsdien heette hij ‘Swimming Sami’ en zat daar o...
Het leven van alle dag in India is meer dan tempels, mooie vrouwen, chaos, toeristen en yoga. Hier leven een miljard mensen bij elkaar, al snap ik soms niet hoe ze het voor elkaar krijgen. Ik reed 300...
Om vijf uur in de ochtend sjouwde ik tassen en kratten naar beneden om ze in mijn auto te laden. Normaal reis ik met een rolkoffertje en een klein rugzakje maar nu kan het niet op. Zelfs een tentje ma...
Vandaag over de glooiende kustwegen van Normandië gereden. Tenminste per auto glooit het, te voet komt steil beter in de buurt. Die vierentwintig kilometer voel ik vrij goed. Overal velden met boterbl...
Atlantic Coast Trip 3 Ze was pas 92 maar had toch al een heel leven achter zich. Haar pretoogjes hadden er niet onder geleden. Ze zat op een muurtje waar ik de zoveelste foto van de zee stond te maken...
Atlantic Coast Drive 4 Al de kustwegen rijden is op zijn minst tijdrovend en ook kilometer vretend. Maar voorlopig hou ik vol. Soms is een uitstapje naar het binnenland noodzakelijk, zoals vandaag naa...
Atlantic Coast Drive 5 Gisterenavond nog in Saint-Malo terechtgekomen. Een oud zeeroversnest. Tot grote rijkdom gekomen met het leeghalen van voorbijvarende schepen. We hebben geloof ik nooit excuses ...
Atlantic Coast Drive 6 Misschien kwam het omdat op alle verkeersborden de namen van de plaatsen zowel in het Frans als in het Bretons staan. Was op weg naar Locronan, een van de ‘mooiste dorpen van Fr...
Atlantic Coast Drive 7 Mijn geliefde kustroute moest ik vandaag op het einde verlaten om naar Bordeaux te rijden. Ik ga een paar dagen terug naar Nederland en stal hier mijn auto. Bordeaux voorbij rij...
Het is een toeristenattractie, aan het einde van Europa. Ik was hier eens in 1974 en misschien weer in 1979, die laatste herinnering is verwaaid. Dat kan hier gebeuren, het waait. Hard. Dat hoor ik oo...
Als reiziger moet je goed luisteren, luisteren naar het landschap, naar het weer, naar de mensen. Niet zozeer wat ze zeggen maar hoe ze klinken. Je hoeft ze niet te verstaan maar probeer ze wel te beg...
“Eigenlijk is de brandweer het enige wat in Portugal functioneert.” Dit las ik een paar jaar geleden over de enorme bosbranden die in dit land woeden. De laatste dagen is het weer raak en ik reed gist...
Het waren winderige dagen, die laatste in Portugal. Tegen de wind inlopen wekte de hoop op een halve kilo minder op de weegschaal morgen en met de wind mee liet mij weer twaalf zijn. Toen ik hoog nodi...
De laatstedag in portugal. Hier nog enekele foto's die waren blijven hangen in de hitte.
Op 27 mei besloot ik een lange wandeling te gaan maken door Nederland of zelfs verder. Helaas werd mijn tocht door omstandigheden beperkt tot slechts één dag. Vandaag ga ik verder met deze tocht en he...
Maïs, het koren van deze tijd stond langs de weg. Je klinkt als een sentimentele oude zak maar wat was het mooi dat koren. Korenbloemen, boterbloemen en de schoven die tegen elkaar stonden, wat een sc...
Het was nog een flinke tippel tot het officiële begin van het Naoberpad. Ik spreek met wat Pieterpatters die je hier gewoon in het wild kunt tegenkomen. Op een bord werd mij groot wild beloofd. Ree, e...
Het regende. Soms hard, soms zacht. Dan is een regenjas handig. Maar lopen met een regenjas is niets. Al spoedig van binnen net zo nat als van buiten. Toen het ding maar aan mijn rugzak gehangen, toch...
Elten, waar ik sliep, is een rijk dorp zo te zien. Die rijkdom hebben ze in één nacht verkregen. De ‘Eltener Butternacht’, 31 juli 1963. Elten was sinds de oorlog Nederlands maar ging met een strik er...
Vanochtend zette ik mij schrap voor een dag regen en wind. Maar eerst wilde Frans (van gisteren) mij de trots van de Achterhoek, het Kunstencentrum Dru laten zien. En wat reuze handig was, Frans heeft...
Het was een prachtige ochtend daar buiten Bocholt langs de oude spoorlijn. Een heel mager zonnetje en voor het eerst geen stijve poten bij het opstarten. Bij Haus Diepenbrock hielden ze niet van binne...
‘Het taxigebeuren’ werkt erg slecht op Winterswijk Centraal. Zelfs Uber gaf niet thuis. Het plan was naar het punt te rijden waar ik donderdag gesopt was op het Noaberpad. Nu kwam er vandaag weer 5 km...
Oeding-Vreden De dag dat er zon beloofd was begon het te regenen. Eerst miezeren en als het echt begint ben je al zo nat dat een jas geen zin meer heeft. Het landschap kabbelt voort. Het zijn niet de ...
Al direct bij het vertrek uit Vreden kwam ik er niet onderuit. Het zou Flamingo Day worden. Veel borden en pijlen, vandaag Flamingo’s in het veen. Waar het Zwillbrocker Venn begint, stopt het asfalt. ...
Voor het eerst dat ik de verrukking voelde die ik op andere wandelingen of trekkingen soms kon voelen. De verrukking van het nieuwe, een natuur die ik nog niet kende. Al waren het maar kleine dingen. ...
Het was een dag waarop de regen maar niet wilde stoppen. Maar ook een dag waarop die regen zich mengde met tranen. Tranen om het overlijden van een goede vriendin en oud collega, slechts 56 jaar jong....
De klap van gisteren echode nog na vandaag en ik had een meeloper. Dat liep een beetje door elkaar en dan speelde mijn knie ook nog op die er na dertien dagen lopen de brui aan dreigde te geven. Geluk...
We sliepen in een geweldige B&B aan het Marskramerspad dat helemaal naar Lithouwen loopt maar hier net over de grens de naam Töddenweg krijgt. Die todden waren lappen linnen die opgekocht werden bij k...
Vandaag loop ik Twente uit en ook hier is een groot deel van het landschap gevormd door de textielbaronnen. Zij legden de landgoederen aan, omzoomden de bosmeertjes en bepaalden waar de paden kwamen. ...
Maart 2020 kwam er een plotseling einde aan mijn reislustig leven. Wat schamele tripjes naar ‘veilige’ oorden bleven over. En veel lopen. Toen het weer mocht boekte ik een tripje naar Griekenland voor...
Precies vandaag 40 jaar geleden begon ik aan mijn eerste echte wereldreis van twee jaar en de eerste stop was Hamburg. Vandaar met de boot naar Helsinki maar het verblijf in Hamburg was memorabel. Nu ...
De Noordkaap 2021, dag 2. Mecklenburg-Voor-Pommeren; kan het meer Oost-Duits klinken? En ze verlangen nog steeds een beetje terug naar die tijd lijkt het wel. Veel musea gewijd aan die periode en de e...
De Noordkaap 2021, dag 3 Ergens midden jaren zeventig, een eind boven Belgrado in het voormalig Joegoslavië, stond ik op een veerboot over de Donau te wachten. Het was zwoel, het licht was magisch en ...
De Noordkaap 2021, dag 4 Voort ging het weer, Gdansk die mooie stad liet ik links liggen want was daar voor de lockdown nog geweest. Nee, ik moest naar Fromborg, beschreven als een prachtig oud havens...
De Noordkaap 2021, dag 5 Heel lang geleden had ik mijzelf beloofd om eens het laatste Europese oerbos in Polen te bezoeken. Vandaag kwam het ervan. Ik moest er een heel eind richting Zuidpool voor rij...
De Noordkaap 2021, dag 6 In Białystok zette ik vol goede moed mijn GPS aan op Vilnius, mijn volgende bestemming. Na enige tijd stond ik voor de hermetisch gesloten grenspost van Belarus. Ja, dat was d...
De Noordkaap 2021, dag 7 De zevende dag bracht de hoognodige rust. Kon het toch niet helemaal laten om een kasteel in een meer te bezoeken en nog wat dorpen. Het kasteel van Trakai had een rijke gesch...
De Noordkaap 2021, dag 8 Vandaag onderweg naar Riga in Letland. Op een bord voor Siauliai werd een katten museum aangekondigd. Ik zag er maar van af. Ik heb tenslotte Piet, mijn zoon, ter adoptie afge...
De Noordkaap 2021, dag 9 Riga, ook hier was ik 15 jaar geleden maar nu was de herinnering er wel. Alleen was het uitgestorven, doodstil, ik snapte het niet. Bleek het Ligo te zijn. Ligo is in Letland ...
De Noordkaap 2021, dag 10 Het was nog steeds stil in Riga en ik maakte er een dagje naar de kust van. Eerst reed ik nog even langs het standbeeld voor de zorg. Een mooi eerbetoon. De Oostzee in het no...
De Noordkaap 2021, dag 11 In Tallinn was ik al eens en de helderste herinnering daaraan was de aankomst van de ferry uit Finland of Zweden die ik toevallig gadesloeg. Ik dacht even dat er zich een ram...
De Noordkaap 2021, dag 12 Nog een dag in Estonia. Estland lijkt klein maar is in werkelijkheid groter dan Nederland. Maar dat het leeg voelt klopt wel; slechts 1,3 miljoen Esten. Het strand heb je er ...
De Noordkaap 2021, dag 13 Vanmiddag dan toch maar de boot naar Helsinki genomen maar eerst even de suburbs van Tallinn bekeken. Kwam in het Kadriong park terecht opzoek naar het Kumu Art Museum. Dat g...
De Noordkaap 2021, dag 15 En toen was mijn benzine bijna op, had al 50 km geen tankstation gezien maar was bij de grens met Rusland. Bij grenzen zijn altijd tankstations dus ik was heel rustig. Keek o...
De Noordkaap 2021, dag 16 Eeuwig zingen de bossen en duizenden meren schitteren zich suf in ontelbare schakeringen blauw. Dat is Finland in het kort. En in het lang komt het op hetzelfde neer. De belo...
De Noordkaap 2021, dag 17 Meer meren en er stak een haas over. Daar had ik het bij kunnen laten vandaag maar dat zou flauw zijn. Aan het einde zag ik mijn eerste pokdalige rendier en dat zou niet de l...
De Noordkaap 2021, dag 18 Dit ene bord was de trip al waard. Daar word ik gelukkig van. Ik stond aan een klein beekje waar in het midden de grens tussen Europa en Rusland getrokken was. Naast mij ston...
De Noordkaap 2021, dag 27 Tja, wat moet ik over vandaag vertellen? Ik zag bergen, veel bergen, meren, veel meren, fjorden ja ook veel fjorden, houten huizen met kleurtjes, het kon niet op. Maar dat st...
De Noordkaap 2021, dag 29 De vorige dag eindigde met een bijna onbekend natuurverschijnsel, de zonsondergang. Wekenlang was het 24 uur dag geweest en ik had de gloed gemist. Vandaag was ik al vroeg in...
De Noordkaap 2021, dag 24 Die strakblauwe lucht van gisteren was weer verdwenen. Grijs en grauw, daar moet ik het mee doen. Maar wel indrukwekkend mooi. Senja heet het hier. Slingerwegen en veel tunne...
De Noordkaap 2021, dag 28 Vandaag het grootste deel van de dag met een blinddoek op gereden. Die ging alleen af als ik door een dorpje of stadje kwam. Dat was nodig want het was overal nog steeds natu...
De Noordkaap 2021, dag 30 Het Heritage Hotel (luxe kamers in oude vissershutten) bleek op een mooi klein eilandje te liggen waarbij je trots kon zeggen dat je helemaal om het eiland gelopen bent en bi...
De Noordkaap 2021, dag 19 Een dagje rust in Kirkenes. Alleen een paar excursies. Een kleine 500 km boven de poolcirkel. Dat is niet te merken het is bloedheet. En het koelt niet af in de nacht omdat h...
De Noordkaap 2021, dag 20 Vanuit Kirkenes was het de bedoeling tot vlakbij de Noordkaap te geraken. Dik 500 kilometer langs fjorden en je kunt ze niet ontlopen: meren. Ik strandde in Honningsvag op 31...
De Noordkaap 2021, dag 21 De Noordkaap is de Noordkaap niet. Het echte noordelijkste puntje van Europa ligt er vlak naast en is 1438 meter noordelijker. Je kunt er alleen naar lopen en ik was zo gek d...
Een rit van Alta naar Tromsø. Dreigende wolkenpartijen, regenvlagen, sneeuw op de flanken van de bergen, oversteken per ferry en de enige kleur kwam van de de huizen die zonder uitzondering geschilder...
De Noordkaap 2021, dag 23 Een ochtend in Tromsø. Meeste musea (nog) dicht behalve het Fotografie museum. Daar hing één foto. Van de schilder die daar exposeerde. Zij maakte in de jaren twintig van de ...
De Noordkaap 2021, dag 31 Al vroeg op pad want het weer was klote en die fjorden blijven er nog wel even liggen. Door de wolken naar Bergen gereden.Het weerbericht gaf zon aan voor de middag in Bergen...
De Noordkaap 2021, dag 32 Het moest een dagje Bergen worden maar het werd Watervallendag. Bergen heeft een aantal prachtige musea en een Koninklijk Vikingpaleis. Eerst naar koning Hakon’s trouwzaal, s...
De Noordkaap 2021, dag 33 Op weg naar Oslo eindelijk een paar Stavkirke gezien. Ik was ze blijkbaar allemaal voorbij gereden. Ze waren mooi verstild zo in de vroege ochtend. Om ze van binnen te zien m...
De Noordkaap 2021, dag 34 Zo maar ineens had ik zin in een ander land. Kwam goed uit want Zweden lag om de hoek. Jammer van Oslo maar dat komt verder wel. Onderweg kwam ik langs Fredrikstad en daar mo...
5. Forgotten places and missed cities Door Corona heb ik de reisdoelen niet voor het uitzoeken. De komende weken ga ik enkele witte plekken in mijn reisleven invullen. Op advies naar Cinque Terre. Een...
En dan begin je maar een beetje rond te rijden zonder doel in dit mooie land. Wat in die veertig jaar dat ik hier kom enorm veranderd is maar wat blijft zijn die aardige mensen met vrijwel altijd een ...
De Thai hebben her vermogen overal wat van te maken, lang niet altijd onze smaak maar altijd om je te verwonderen en de fantasie is ongebreideld. Overal zien ze een festival in en dan steken ze vuurwe...
Reizen maakt mij vaak sprakeloos maar daarna wil ik het opschrijven. Vooral voor mijzelf, om niet te vergeten. Want anders herinner je je alleen de mooie dingen. Vandaag reed ik omhoog over een onmoge...
Waar was ik ook alweer gebleven in Thailand? Aan de Mekong met een zere knie. Ach die gaat weer werken op den duur. Gisteren een flash-back naar een reis door Laos in 2009. Daar bezocht ik het surreal...
Uiteindelijk trok de zee maar er volgde een kleine teleurstelling; zwaar bewolkt. Zelfs druppels. Zit het meest in Ken’s Place, had ook Harry’s Place of Somporn Hello kunnen wezen. De lampjes flikkere...
Hoe desperaat ik als 6 jarige naar de watervallen van Coo wilde kan ik mij nog helder herinneren maar heb ik daarna een totale overdosis gehad van dit natuurverschijnsel. Maar toch, maar toch laat ik ...
“You Are Here”, zo’n heerlijk bord waarop je niets leesbaars meer kunt zien, ook niet als je de Thaise taal rijk bent. Het stond bij de Three Pagodas Pass op de grens met Birma/Myanmar. Meer als drie ...
Reed een route twee keer heen en twee keer terug, beetje dom wel, maar maakte ontelbare fotostops, ging wandelen en hierbij een kleine keuze uit teveel. Het stuk overdadige natuur tussen Songkhlaburi ...
Vanuit Hua zakte ik tergend langzaam af langs de kust naar mijn doel van vandaag Prachuap Khiri Khan. Toch gauw zo’n 140 kilometer. Ik was hier in het verleden een aantal keren gereden maar had nooit ...
Een van de drukste marktplaatsen aan de Burmese grens lag er totaal verlaten bij. Corona had al het leven laten ophouden te bestaan. Dan maar wat rondrijden en kijken wat ik tegenkom. Ko Lak Stone Par...
Limburg heeft löss leerden we op school. “Oudste bodem van ons land. Bestaat uit stofdeeltjes die tijdens extreem koude fasen van de ijstijden zijn weggeblazen van de toen droogliggende Noordzeebodem....
Betoverend was het. Licht waar God wat photoshop overheen had laten vloeien, krakende bevroren grond knisperend onder mijn nog pijnlijke voeten van gisteren, pijn die nu overging in mijn half bevroren...
Een lange tocht in dit onmetelijke land bracht mijn naar het grote niets. De Pampas van Argentinië. De eerste dag was stoppen voor een foto vrij zinloos want ik heb Nederland al op de foto staan. De m...
Omhoog met de wetenschap dat je ook weer omlaag moet. Zand met kiezels en vrij steil. Een combinatie die inmiddels voor lichte zenuwen zorgt. Vroeger, ja vroeger, rende ik zowat naar beneden, nu zie i...
Een week in dit land en al aan mijn derde hamburger. Je kunt ook een pizza nemen maar daar ben ik minder van. Laat ik zeggen de keus is beperkt. Maar het uitzicht wonderschoon. Om dichterbij die schoo...
In dit mooie land zie je op veel plaatsen herinneringen aan de vroegere roemruchte bewoners. Ze zijn de helden van het verleden. Weliswaar altijd in hout of steen want er leeft vrijwel niemand meer. A...
Ruta 40 de langste weg van deze wereld en ook behorend tot de slechtste. Een groot stuk is nog gravel, gemene gravel. In 2004 reden Karin en ik het zuidelijke deel totdat de Suzuki 4x4 een koprol maak...
Wijntje! In Argentinië klotst de Malbec tegen de plinten, dat is duidelijk als je in Mendoza bent. In menig hotel staat er een fles op je te wachten en al drink ik stevig door, ik sleep inmiddels vier...
Het is een intens droevig verhaal. En hier in Argentinië komt er geen einde aan. Overal in het land vind je stapels met lege plastic flessen, enorme stapels, soms met tempeltje, soms alleen die bergen...
Ischigualasto. Zo noemden de ‘Indianen’ de Valle de la Luna. Maar de maan kan niet aan de schoonheid van deze vallei tippen, al liggen er prachtige ronde maanstenen. Het enige smetje hierop is dat je ...
Van de geweldige Estancia naar drie hoog achter aan de straatkant met een keuken zonder pannen. Van Chilechito naar Cafayate, veel kilometers, regen, lange rechte stukken, kolkende rivieren die de weg...
Het zijn maar rotsen maar tussen Cafayate en Cachi bereiken ze een hoge mate van schoonheid. Vertrokken zonder een volle tank was niet slim maar daardoor hebben we de wijngebieden boven Cafayate in dr...
Even rust in het mooie Cachi. Wandelingetje, terrasje, wijntje en daarna weer het grote werk, de cactussen van de Cardones. Het was bewolkt, zwaar bewolkt. Niets over afgesproken maar de weergoden had...
Daar rijd je dan, je denkt op de verkeerde weg. Die andere weg is de mooie dus let je niet echt op. Tot je tot de ontdekking komt dat je op de goede zit. Blijkt het bij nader inzien toch heel mooi te ...
Een dag niet gepost is een dag niet geleefd zei mijn oude opa al, maar in dit geval was de oorzaak ‘internet no funciona’. Roberto van de Cabanas gaf precies aan waar ik moest gaan staan om een perfec...
Aan alles kont een einde dus ook aan Argentinië al was het een heel eind en ook 7600 kilometers aan weg waaronder zo’n 2000 gravel. Verschrikkelijk mooie wegen waar je wel naar toe moet, door de Pampa...
“Waar gaat u heen?” vroeg de dame van de autoverhuur. “Oh Puglia’, dan geef ik u winterbanden”. Bijna had ik heel vrouwonvriendelijk geantwoord “Maar mevrouwtje toch, het is half maart en Zuid Italië....
De ochtend kwam met meer Trullies maar als je er honderd gezien hebt ken je ze wel. Daarna veel oude stadjes met witte straatjes en intieme pleintjes, maar ach na honderd stadjes ben je daar ook klaar...
Zoveel over gehoord, over gelezen, Matera, dan is het heel speciaal er eindelijk zelf doorheen te lopen. Lopen is niet helemaal correct want ik viel op mijn snufferd, drie keer zelf, op het door de re...
Nog even wat foto’s geschoten van Matera in de zon voor ik vertrok het binnenland van Basilicato in. Die zon was snel verdwenen en de kou sloeg weer toe. Ik kreeg wat vragen of ik iets gemerkt had van...
De Azoren. Al lang op mijn verlanglijstje maar Floortje moest het laatste duwtje geven. En Transavia die haar eerste vlucht maakte naar deze eilanden. De piloot voorspelde brandweerwagens met waterspu...
Zo’n dag dat je geen druppel zeewater voelt en toch de hele dag aan zee bent. Je ziet hem en anders voel je hem wel. Het echte eiland gevoel. De Azoren zijn landschap. Ze hebben alles, bergen, vulkane...
Nog stram van de wandeling gisteren begon de derde dag op dit eiland met een bezoek aan hete bronnen in de bergen. Voor een dip had ik moeten reserveren en dat was best een opluchting. Droevig was het...
Groen Links zou zo maar hier ontstaan kunnen zijn. Zelden meer tinten groen gezien dan hier op de Azoren. Mosgroen, appelgroen, zeegroen, olijfgroen, grasgroen, komkommergroen, blauwgroen, grijsgroen,...
Een dag met regen, mist of waren het wolken? Een dag rust en een mislukte dag op zee. Drie dagen in één verhaal vlak voor een wandeling van 5 dagen op een ander eiland. Een middag op San Miguel bracht...
Het eiland Santa Maria, de uitdaging een rondwandeling met uitstapjes naar het binnenland, categorie ‘medium’. Ja vijftig jaar geleden zou ik geroepen hebben ‘fluitje’ maar nu twijfel ik toch. Zwaar m...
Santa Maria te voet in 100 beelden. Vijf dagen lopen op een klein eiland in de Atlantische oceaan halverwege New York. Het was maar 80 kilometer maar ik had mijn tijd wel nodig. Om uit te puffen na we...
Wat maakt een plek op aarde een paradijsje. Dat is toch vooral het gevoel dat je zelf hebt als je er binnenstapt. Ik stapte uit het kleine vliegtuig en liep met mijn bagage naar mijn hotel. Direct een...
Blijf maar eens in het paradijs geloven als de dag zwaar bewolkt begint. De eerste dagen was het feest met zon aan zee en een fonkelend glas rode wijn in de hand. Op het einde van de dag, begrijp mij ...
Het stadje heet Horta, de kroeg Peter en alles wat een zeil heeft en de Atlantic wil oversteken wordt hier heen gewaaid. Het geeft een hoop reuring en het bier vloeit rijkelijk. Dit eiland heeft in ie...
Na nog een aantal uren op Faial rondgereden te hebben nam ik in de middag de boot naar Pico. Op Faial waren het vooral de verwoesting van de laatste grote aardbeving die ik zag en ik mij neer moest le...
Wakker worden op Terceira en de regen al in je botten voelen. Maar vreemd genoeg scheen de zon. De straat op en het stadje Angra do Heroismo gaan verkennen. Tijdloze straten noemen ze het zelf, het is...
Op maandag heel vroeg vertrokken en was al om 09:30 in Kassel, een kunstmarathon volgde waar ik rond 17:00 helemaal klaar mee was, kon nauwelijks meer lopen. Gelukkig kwam ik twee Bosschenaren tegen w...
De natuur kan tekeer gaan en als je het een paar miljoen jaar zijn gang laat gaan komt er iets uit waar wij naar gaan kijken. De rotsen van Adršpach en Teplice vormen één van de merkwaardigste landsch...
Na die vergankelijkheid van gisteren hier nog wat beelden die zijn blijven hangen. Ben inmiddels in Slowakije maar dit is nog Tsjechië. Olomouc heet deze vrolijke stad. Bruisend en hip zou ik zeggen. ...
Kastelen, burchten, vestingen, Slowakije is ermee volgeplempt. De adel zat hier op elkaars lip. Kasteel heet Hrad in het Slowaaks maar een simpel herenhuis heet dan weer Kastiel. Maar ze hebben nog ve...
Vanuit Kosice reed ik naar het oosten. Onderweg, zoals overal hier, veel Roma die zich nauwelijks hebben vermengd met de Slowaken, hun Indiase roots zijn nog overduidelijk. Ze leven aan de randen van ...
Alweer een aantal dagen in Roemenië, ik loop wat achter. De eerste stop in Roemenië was Cluj Napoca. Een drukke stad met veel mooie plekken en pleinen maar de volgende ochtend vertrok ik er weer. Onde...
Het duizelde dorpjes vandaag. Marginimea Sibiului is een streek onder Sibiu waar het leven nog zonder versnellingen plaatsvind. Paard en kar, of in uitzonderlijke gevallen een tweedehandse tractor uit...
Vandaag begon ik met die weg. Het ding heet Transfagarasan Road en wordt beschouwd als de mooiste weg in Roemenië. De spectaculaire haarspeldbochten, de panorama's van het Fagaras-gebergte en de prach...
Wat ik mij afvraag, kennen jullie iemand die op een middag 46 houten kerkjes in bijna evenveel dorpjes gaat fotograferen? Sinds vandaag ik wel. Maar eerst reed die idioot 250 kilometer naar het noorde...
Soms kun je niet vertrouwen op de informatie die je uit gidsen of online haalt. Je rijd enthousiast naar een plek of stad om er daar achter te komen dat de verwachtingen te hoog gespannen waren. Baia ...
Een dag Hoge Tatra was de bedoeling. Vanuit de verte een prachtig gebergte. Maar ik reed mij te pletter. Niet letterlijk maar je mag blijkbaar tot de bosrand komen waar vooral veel grote hotels staan ...
Na een tijd door het platteland van Zuid Moravia rondgereden te hebben arriveerde ik in Telc. De Unesco erkende de schoonheid van het stadje. Terecht, al zag het er misschien een beetje te gepolijst u...
Als ik twee dagen in een klein stadje doorbreng moet het wel iets speciaals hebben. Český Krumlov is de naam en het stadje ziet eruit als een filmset. Je gelooft bijna niet dat je in de 21ste eeuw loo...
Ja, en dan zakken we langzaam af naar het noorden, terug naar de Sint Jan. Een overdoses aan kerken en heiligenbeelden weer opgeslagen. Dat moet straks toch helpen aan de hemelpoort. God zal al die gi...
Hoe veel te lange kunst wimpers het begin van een reis kunnen verstieren. Het personeelsgebrek bij de KLM is zo groot dat ze ook een Barbie in dienst genomen hadden. Ze ‘deed’ inchecken en luisterde t...
Tjonge, jonge wat een dag. Met alles te laat. De huurauto was te laat, de geldautomaten wilden niet meewerken en de sim card duurde ook even. Toen moest er doorgereden worden naar het slechts op 350 k...
Het bandenverhaal kreeg in de ochtend nog een vervolg met de reparatie. Een onregelmatigheid op de velg had de klapband veroorzaakt en er diende een nieuwe band te worden aangeschaft. De bandenkoning ...
Je hebt hier in Mozambique een enkele vierbaansweg, een paar tweebaanswegen die verhard zijn en heel veel eenbaanswegen die onverhard zijn. Beetje strak is er geen een. Verre van. En dan heb je nog br...
Een dag om blij van te worden. De eerste Baobab boom, de zee in zicht en een heel oud eilandstadje. Er volgde nog veel meer Baobabs en bijna meer kolentreinen die ons straks van warmte moeten gaan voo...
Ilha de Moçambique is voor even de thuisbasis. Hoelang even duurt in Mozambique is onvoorspelbaar, Het is maandag en de scholen beginnen weer. Van kleuterschool tot middelbaar iedereen in uniform. Kin...
Vandaag beeld en verhaal over de vissers en hun boten, de Dow. Maar om het niet te saai te laten worden een foto van de mooie dochter van de botenbouwer als extraatje. De zeilen van de Dows zijn gemaa...
Oneindige witte stranden zonder een toerist te zien, je waant je alleen op de wereld of in ieder geval alleen in Afrika. Overal palmbomen en het water is precies op de voor mij juiste temperatuur; war...
De laatste uren op Ilha de Mozambique en daarna weer de binnenlanden in op weg naar Lake Niassa zoals het aan deze kant heet. Of Lake Malawi aan de kant van Malawi waar ik al eens eerder een paar weke...
Een paar dagen onderweg. Eindeloze rijen mensen, lopend, iedereen draagt iets op zijn hoofd, de vrouwen de zwaarste lasten. Veel haardhout, grote balen houtskool, water in jerrycans. De weg is de leve...
Vanochtend op weg naar Chiuanga aan Lake Niassa was het direct raak. Een groep vrouwen al zingend op weg. Dan moet je niet stoppen en foto’s willen maken. Bedolven worden is misschien de beste vergeli...
Al vroeg mijn hok op het schiereiland aan het meer verlaten en Mbune Bay was het volgende doel. De weg stond aangegeven maar waar was de weg? Op sommige plaatsen nog niet het vermoeden van een weg en ...
De lodge waar ik verblijf wordt geadverteerd als de spot voor romantische stelletjes dus ik ben heel lief voor mijn andere helft. Neem mijn rust, mijn biertje en spuit net een beetje meer anti-muggen ...
Mozambique, een land met een dramatische geschiedenis. De originele bevolking hier in het noorden, de Makua, zijn in de loop van de eeuwen onder zachte dwang bekeerd tot het Christendom en de Islam. M...
Om 6 uur reed ik al door het stof op het eerste stuk belabberde weg richting Angoshe. Het kon nog erger want uren later was er een brug ingezakt. Op de heenweg had ik al getwijfeld aan de houdbaarheid...
In Angoshe, een oude stad aan zee met een vreemde ligging waardoor de zon in de zee zakt terwijl dat aan de andere kant zou moeten gebeuren. Een beetje omgedraaid gelegen. Wat voor indruk maakt Angosh...
Op de een of andere manier blijft Angoshe aan je kleven en ik bleef daarom nog even hangen. Het was zondagmorgen en de christelijke bevolking liep in hun paasbeste kleding naar de kerk. De vouwen opge...
In het Yeuli Geo Park MOET je één foto maken en dat is het door de zee gevormde hoofd van de koningin uit zandsteen formaties. Er was een lange rij wachtenden voor de foto van de dag. Een paar seconde...
Gorge(ous) was het in de Taroko Gorge, een nauwe kloof aan de oostkust. Heel vroeg was het nog heel rustig en ik kon gewoon midden op de weg stoppen om foto’s te maken. Al mijn geplande wandelingen we...
Een dag van zeezichten. De Oostkust weg die helemaal een Nationaal Park is. En dat heb ik geweten. Niet veel meer dan 100 km gereden maar ook honderd keer gestopt. Om uit te stappen en iets te gaan be...
Een dag niet gepost is een dag niet gereisd? Integendeel het waren heftige dagen. Het begon eergisteren al met de Southern Cross Island Highway, een spectaculaire route hoog over de bergen naar de and...
Veel geleerd vandaag. Over wat wij Nederlanders hier allemaal betekend hebben. We kwamen er niet zo slecht vanaf. Hier hoeft Rutte niet heen voor excuses. Van Fort Zeelandia was niet veel meer over ma...
Om half vijf mijn bedje uit voor DE sensatie van Alishan Nationaal Park, de zonsopgang. Ik zat in bus vijf en er reden ook nog treinen. Je bent daar niet alleen. Iedereen in dikke winterjassen en muts...
Er is een verschil tussen nat en nat. De laatste twee dagen waren kletsnat. Op een gegeven moment stond er water in mijn mondkapje en zwom er een visje in mijn linkerschoen. De eerste regendag sloeg i...
Uiteindelijk stond mijn zesvingerige chauffeur keurig op tijd bij het hotel te wachten. We konden vertrekken. Het weer was belabberd en voorspelde niet veel goeds voor de rest van de dag. Een mistige,...
“Ik ga snel sterven” verscheen er als eerste op het schermpje van mijn chauffeur toen we al vroeg vertrokken. We zijn “lost in translation.” Het zou de tijd van de heldere luchten moeten zijn maar dat...
Op mijn tocht door het verre noorden van Vietnam wilde ik Sapa vermijden, te toeristisch en teveel toerbussen. Maar mijn chauffeur was toe aan rust (en een bekende die hier woont) dus liep ik tussen d...
Na wat zoeken vond ik nog een markt waar bergvolkeren kwamen en die op dinsdag was. Coc Ly. Prachtig weer was het en met twee navigatie telefoons en wat discussies was daar eindelijk een markt met de ...
Op het einde van de ochtend barstte het spel van zonlicht, wolken, mist en bergen los. Het was niet wat de foto’s bij helder zonlicht beloofden maar desalniettemin van grote schoonheid. Maar de dag be...
We zitten op 1100 meter en het is 10 graden. Mijn driver zit dicht ingepakt achter het stuur. We rijden door woeste bergen en soms dichte wolken. Een aantal keren een weg waar nog geen weg was, dan he...
Mijn chauffeur is 42 dus vrijwel geheel digitaal opgevoed. Grappig was dan ook toen we een discussie over richtingen hadden en ik hem mijn wegenkaart liet zien dat hij bij een niet goed leesbare naam ...
Op weg terug naar Ha Noi. Heel veel bergen worden afgegraven voor bouwmaterialen, booming is een understatement. Vijftig kilometer voor het centrum begint Ha Noi al. Mijn driver is zichtbaar niet blij...
Een reisdag, op weg naar mijn geliefde Thailand. Toen ik daar ruim veertig jaar geleden voor het eerst kwam was ik direct verkocht. Bleef die eerste keer drie maanden en kwam heel, heel vaak daarna te...
Moet toch eens beter op gaan letten. Blijk ik een hotel op het ultieme strandeiland geboekt te hebben midden in een mangrove. Alle kleine lettertjes gelezen en het woordje strand niet gemist. Koh Kut ...
Moet in mijzelf lachen als ik toch weer afsla bij het bordje Nam Tok Khlong Ki. Alweer een waterval, de 10 duizendste? Het was best een klim en weer boven aan de weg gutste het water met in eenzelfde ...
Terwijl mijn vaderland treurt om weer gemiste strafschoppen bekeek ik Koh Kut eens goed en zag dat het aan strand ontbrak. Op naar een toevallig gevonden Boeddhapark Slagharen. De potten goudverf ston...
Al voor zonsopgang was ik al op weg naar oude stenen. Hier in dit deel van Thailand liggen de Angkor Wat tempels van Thailand. Omdat ik de grootste en de mooiste 13 jaar geleden al bezocht had ging ik...
Gisteren in Ubon Ratchathani een grote kunstmanifestatie bezocht waar bleek, op wat uitzonderingen na, ze nog best veel te leren hebben. Daarna veel natuur. Stroomversnellingen, twee rivieren die bij ...
Maar een dagje overgeslagen, vooral omdat ik twee dagen achtereen vrijwel hetzelfde natuurverschijnsel tegenkwam op zo’n 350 kilometer afstand van elkaar. Paddestoelen rotsen. Wel beide keurig verpakt...
Zomaar een dagje cruisen door Thailand. Kom je van alles tegen, veel kitsch natuurlijk, daar zijn ze sterk in, maar ook mooi houtsnijwerk in tempels. In een buurt waren would-be kunstenaars bezig gewe...
Een paar dagen op dezelfde plek geeft tijd voor een vroege wandeling door landelijk Thailand. De mensen stoken een vuurtje tegen ongedierte, worden verrast door een wandelende Farang en je geniet van ...
Ben uiteindelijk weer in Bangkok aangeland. Nog even en het zit er weer op voor deze lange trip. Onderweg veel Boeddhas gescoord en nog wat portretten geschoten. De laatste bestemming was Khao Chin La...
Texas!
De eerste uren in Texas waande ik mij in een Duits sprekend land en het zou nog erger worden. Borden langs de weg met ‘Wilkommen’, ‘Niederstrasse’, ‘Almroad’ en ga maar door. Het oude stadje Gruene wa...
/trips-20202025/usa-february-2023/texas
De eerste uren in Texas waande ik mij in een Duits sprekend land en het zou nog erger worden. Borden langs de weg met ‘Wilkommen’, ‘Niederstrasse’, ‘Almroad’ en ga maar door. Het oude stadje Gruene wa...
Big Bend
Despoblado, het lege land, zo genoemd door de Spaanse conquistadores die hier doorheen trokken op weg naar het noorden. Er woont nog steeds vrijwel niemand maar is wel een Nationaal Park, Big Bend. He...
/trips-20202025/usa-february-2023/big-bend
Despoblado, het lege land, zo genoemd door de Spaanse conquistadores die hier doorheen trokken op weg naar het noorden. Er woont nog steeds vrijwel niemand maar is wel een Nationaal Park, Big Bend. He...
In 1944 streek de minimalistische kunstenaar Donald Judd neer in Marfa, Texas. Hij kocht daar een leegstaande kazerne van militairen die naar het front vertrokken waren. Nu is het in Marfa Judd voor e...
Carlsbad, New Mexico. Boven de grond weinig, of eigenlijk niets, te beleven maar 250 meter onder de grond een wondere wereld. Ik ben niet zo’n grotten man en ik wantrouw iedere claim van de grootste t...
Rijden van New Mexico naar Arizona door een overdosis aan natuur. Stoppen voor Flintstone stenen, inhouden voor over de weg stromende rivieren, niet uitstappen voor sneeuwballen gooien, verwonderend k...
De Amerikanen verstaan de kunst om van niets iets te maken. En meer specifiek om voor een simpel gat in de grond een toegangsprijs te vragen van 46 dollar. Natuurlijk was het de grootste van de wereld...
Op weg naar Roden Crater, Arizona. James Turrell een kunstenaar die in een soort Sagrada Familia proces een installatie aan het bouwen is met licht en geluid in de crater in de woestijn. Helaas, na la...
Grote Gleuf Dag. Al heb je al vijf keer over de rand gekeken, het blijft spectaculair. Diep naar beneden klauteren is nog leuker maar dat zit er niet in deze keer, ijs en weder staan in de weg. The Gr...
Soms geloof je de natuur niet. Dat water en steen deze vormen kunnen uitslijten is ongelooflijk. Antelope Canyon op het land van de Navajo’s. Wilde er al heel lang naar toe en vanochtend liep ik in ex...
Het zit niet altijd mee. Regen, mist, sneeuw, gladheid. Grauw en grijs, dat was het wel vandaag. Onvergelijkbaar licht. Maar dan visualiseer ik er maar Hiawatha en Pocahontas bij. Die liepen door het ...
Santa Fe
Op zaterdag vertrokken uit een wit Durango. Doel was Taos maar dat bleek onbereikbaar. Sneeuwstormen, gladde wegen en mist. Wie kan op één ochtend twee chimney rocks missen?Toch uiteindelijk teruggere...
/trips-20202025/usa-february-2023/santa-fe
Op zaterdag vertrokken uit een wit Durango. Doel was Taos maar dat bleek onbereikbaar. Sneeuwstormen, gladde wegen en mist. Wie kan op één ochtend twee chimney rocks missen?Toch uiteindelijk teruggere...
Het moest Taos pueblo worden in mooi licht vandaag. Al om 7 uur op weg en het licht was mooi. Alleen Taos Pueblo was gesloten tot april. Driemaal werd geen scheepsrecht. Maar het stadje is ook mooi. T...
Ja, sorry maar gisteren lag mijn camera op de achterbank en moest er 810 kilometer weggewerkt worden. En Amarillo maakte de song ook niet waard. Er leek wel ooit een bom op gevallen te zijn. Deze trip...
“When the wild flowers blooming” dat was de slogan om drie weken geleden in Austin te beginnen in The Hill Country. Nog te koud, geen bloem te zien. Maar nu was het anders, warmer. En ja hoor, blauwe ...
Na een dagje Thais Terras maar direct Bangkok uitgereden. In zuid westelijke richting moet je je daarvoor wel 75 kilometer door een druk verkeer wringen maar dan is daar “rural Thailand”. Vaak is het ...
Don Hoi Lot??? Geen idee wat ik hier te zoeken had maar alle adviezen wezen hier naartoe. Ach ja mijn camera in mijn hand dus schoot wat in het rond. Het was hier vooral te doen om gedroogde vis. Gelu...
De aankomst in Australia was met een mooie zon en helder Sydney licht; het mooiste licht van de wereld. Maar daar zou snel verandering in komen. De volgende ochtend was donker, zwaar bewolkt en dan za...
En nat bleef het nog lang. Misty Mountain werd mistiger met de minuut en zelfs de wombats lieten zich niet meer zien.Met de hoop op opklaringen reden we naar de kust. Hyams Beach, ook al midden in een...
Eindelijk kwam ik dan aan op de gelukkige eilanden. Vanuatu, 83 in getal, allemaal anders zeggen ze. Het ondergaande zonlicht bij aankomst was magisch. Het leek wel gephotoshopped. Ik was op slag verl...
Iedere donderdag doen de mensen van het Kastom dorp Imaio een dansje. Ze doen het vooral voor zichzelf maar als er wat toeristen komen kijken is dat meegnomen om de kosten te dekken. Die rieten rokken...
Ik denk dat ik Adventist word. Zaterdag is hier ter kerke gaan. Beurtelings in het ene dorp, de week erop in het andere. In het begin waren er nog maar een paar gelovigen maar langzaam liep de kerk vo...
Het is hier heel gemoedelijk. Als je iemand tegenkomt worden er handen geschud en namen uitgewisseld. Dan waar ik vandaan kom, ‘ah’ Nederland ja dat kennen ze wel. Goed in Rugby(??). Vervolgens “how i...
De afgelegen ligging van Tanna heeft geleid tot de bloei van stammen, doordrenkt van traditie en ze leven bijna volledig zelfvoorzienend. Er worden meer dan 20 verschillende talen gesproken op dit kle...
De laatste dag op Tanna. Ik zal ze missen de Kelson familie. Door alle regen heb ik heel wat uren doorgebracht in de gezamenlijke woonkamer van het guesthouse. Op tafel de bijbel voor ondersteuning. M...
“Only one shell kava does it” staat er op het t-shirt van de Kava man van mijn guesthouse. Rona, de eigenaresse vindt kava maar niets en toch bouwde ze een kava café in haar voortuin. Zo houdt ze een ...
Een rit naar het zuiden van dit mooie eiland stond in de planning. Maar het heeft vannacht hard geregend en die elf rivieren die overgestoken moeten worden zijn een probleem. Wachten dus weer op de wi...
Santo
Espiritu Santo, of kortweg Santo, is het eiland waar schrijver James Mitchener zijn klassieker "South Pacific” schreef. Moet deze nodig eens lezen. Vroege vlucht naar dit nieuwe eiland. Afscheid van R...
/trips-20202025/vanuatu-april-2023/santo
Espiritu Santo, of kortweg Santo, is het eiland waar schrijver James Mitchener zijn klassieker "South Pacific” schreef. Moet deze nodig eens lezen. Vroege vlucht naar dit nieuwe eiland. Afscheid van R...
Vandaag rustig aan gedaan en naar het mooiste strand van de wereld (zeggen ze hier), Champagne Beach, gereden. Helaas komt het bij mij niet in de top honderd en zeker niet omdat je bijna 20 euro entre...
Blue Holes blijken ook bij Vanuatu te horen. Ik ben ze al eerder op reizen tegengekomen maar niet in zo’n grote getale als hier. Ik mistte de eerste paar maar hier op Santo kon ik er niet omheen. Mugg...
Het grootste probleem op de eilanden is zo te horen niet de stijgende zeespiegel en de toegenomen cyclonen maar zijn de Chinezen. Er waren altijd al Chinezen hier maar ze zijn bang van al die nieuwe i...
Toen ik nog een klein jongetje was met nog niet veel kilometers op de teller nam mijn vader ons eens in de drie weken mee op een roadtrip naar België. Dat was best wel uitzonderlijk voor die tijd, mid...
Berggeiten, veel vlaggen en gigantische afbeeldingen van de president himself, dat is mijn eerste indruk. Die geiten zijn van steen en voor de decoratie, de afbeeldingen van de president moeten de ver...
Tadzjikistan is een adembenemend mooi land, vol geweldige, vriendelijke en tevreden mensen. Het geeft een geruststellend gevoel van goedaardigheid dat erg charmant aanvoelt. Ik kan het maar gezegd heb...
Weer reed ik op een steenworp van Afghanistan langs de kolkende rivier. Ik miste veel want het was drie uur in de nacht. Vanwege wegwerkzaamheden vroeg moeten vertrekken. In Afghanistan brand nog lich...
Als kleine jongen van een jaar of acht las ik een grote mensen boek. Het was een avonturen roman over een tocht door de Hindu Kush. Toen nam ik mij voor om eens als ik groot was daar heen te gaan. Inm...
Mijn ultra korte Afghanistan avontuur begon vanochtend in Korogh met nog een permit wat uren duurde. Ik heb weer eens een gebied uitgezocht waar de toeristen niet om vragen. Daarna een dollemansrit na...
Een halve dag vrij in verband met een band aan flarden die nodig gerepareerd moet worden. Het lijkt wel vakantie. Dat was vanochtend wel anders toen ik heftig teleurgesteld was in mijzelf dat ik niet ...
Vandaag rijden we diep de Hindu Kush in, ze hadden mij niet gelukkiger kunnen maken deze trip. Het weer zit niet mee om het zacht uit te drukken. Het begon nog droog maar via mist naar sneeuwstormen w...
De Chinese muur ligt binnen China maar nu staat er een hek met prikkeldraad om het land. Het viel mij mee dat ik geen camera’s kon ontdekken. Dit is de grens volgens de Chinezen maar de Tajiken zijn h...
Vanuit Murghab nu in een dag of vier terug naar de hoofdstad Dushanbe. Maar eerst nog meer Pamir Highway, veel stof, kuilen en bulten en vandaag meren in de bergen. Je raakt gewoon aan de schoonheid e...
Terug in Khorugh. Er zitten zo’n 40 Russen in mijn hotel die aan een offroad expeditie bezig zijn in allemaal nieuwe landcruisers en in plaats van te vechten in Oekraïne fotograferen ze hier kanariepi...
Met grote vreze vandaag naar Kulai Khumb. Ze zijn de weg aan het verbreden, nou ja weg, en dat zorgt voor veel oponthoud. Maar voor het eerst was de tocht sneller, 6,5 uur in plaats van 8,5. Blijkt he...
Je moet er maar zin in hebben; watervallen. Honderden watervallen. Als ze zich een keer om zouden draaien zou het spannend worden. Maar ook hier op het Bolaven Plateau in Laos houden ze zich aan de we...
De dag begon nog met anderhalve waterval maar daarna was het weer hobbelige zandpaden bedwingen. Niet echt eenvoudig met zo’n laag liggend geval, een MG, maar al zigzaggend kom je een heel eind. Beste...
Voor deze reis had ik mij voorgenomen om veel aan de oever van de Mekong door te gaan brengen. Gewoon zitten en kijken naar dat water dat ver in het noorden ontspringt in Tibet en dan via China, Myanm...
Twee Boeddhistische nonnen liepen langs een landweg op weg naar Vat Phou, een oude Khmer tempel vlakbij Champasak. Hoopvol keken ze achterom toen er een tuktuk naderde. Ze hadden geluk; ik had het din...
In het verre zuiden van Laos liggen 4000 eilanden in de Mekong. Niet letterlijk 4000 maar het zijn er veel. Er is een fietseiland, een party eiland, een rusteiland, een meeste hoteleiland en ga maar d...
Nee! Niet weer! Jawel, ook op deze groep eilanden zijn watervallen weer de grootste attractie. Deze keer niet van bergen naar beneden tuimelend maar een soort van enorme stroomversnellingen in de Meko...
Een paar dagen stil geweest. Reisde door het noorden van Cambodja, langzaam afzakkend langs de Mekong en had niet zoveel te vertellen. Vooral veel in minibussen naar buiten zitten kijken. Prachtige ou...
Mooie beschrijvingen over het bezoeken van de oude hoofdstad. Maar nergens een letter over de meer dan 2000 traptreden die je op moet om al dat ouds te bekijken. Vandaag naar Udong. Twee bergjes met r...
Dit is ineens een heel andere wereld. Ik vloog gisteren naar Krabi in het zuiden en nu zit ik in Ao Nang. Was hier twaalf jaar geleden ook al eens en wilde kijken hoe het veranderd is. Nou, echt wel. ...
Paar dagen rond toeren door het zuiden. De weedlucht achter mij gelaten. Het begon met wat vreemde figuren, een soort staande herten, waarbij de meisjes van de informatie niet verder kwamen dan ‘cave’...
Lang geleden reed ik hier ook al eens rond en kwam toen bij toeval bij een natuurgebied met vennetjes en beekjes. Een soort Oisterwijkse plassen maar dan idyllischer. In mijn herinnering dan wel hé. Z...
Weer zo’n bijzondere co-existentie tussen backpackers en package tour toeristen: Koh Lanta. Over toeristisch aan de ene kant maar wel nog steeds verborgen kleine strandjes zonder schreeuwende uitbater...
Daar moeten we het ook nog over hebben. De ethische olifanten kampen. Helemaal hot. Overal waar toeristen zijn kom je ze tegen. Niet meer op de olifant maar ernaast. Je mag ze wassen, aaien en suikerr...
De blauwe stad bood nog een laatste prachtige aanblik in de vroege ochtend met de lage wolken. Daarna een tocht door een ontelbare olijfbomen landschap naar Volubilis, Altijd weer die Romeinen die met...
Het is een Blessing in the Sky zegt een minister op de radio. Gaan we voor het eerst werk maken van de infrastructuur van het internet zodat we niet meer afhankelijk zijn van het buitenland. Registrat...
Ghana. Een wonder is daar. Daar gaan we dan. Het eerste beeld wat vast ging zitten in mijn hoofd waren de duizenden verkopers, meest vrouwen, die langs de weg naar Cape Coast een stuiver probeerden te...
Het imposante, witgekalkte kasteel van Cape Coast waakt over het hart van de stad, met uitzicht op de zee. Ooit een van 's werelds belangrijkste slavenlocaties, biedt het een afschuwelijk kijkje in de...
Een dag of vier aan het strand is nog eens wat anders. Zit niet in mijn systeem maar beviel eigenlijk best. Dan breng ik nog het grootste deel van de dag op een terras of voor mijn kamer door maar de ...
Wa Naa
WA, is de stad in het hoge noorden van Ghana. Het doet zijn naam eer aan. WAarom ben je hier, WAt ga je hier doen, WAnneer vertrek je weer, WAblief stamelde ik maar bij alle vragen die afgevuurd werde...
/trips-20202025/ghana-march-2024/wa-naa
WA, is de stad in het hoge noorden van Ghana. Het doet zijn naam eer aan. WAarom ben je hier, WAt ga je hier doen, WAnneer vertrek je weer, WAblief stamelde ik maar bij alle vragen die afgevuurd werde...
Het zou een lange rit worden van Wa naar Bolgatanga in het uiterste noordwesten. Mooi tijd om het Afrikaanse leven langs de ‘snelweg’ te fotograferen. Eén lang gekoesterde droom. De weg begon nog aard...
De relaxplek van de Ghanees. De Volta River. De grootste rivier van het land die meestal rivier is maar ook grote delen meer. Daar verpoos ik mij ook een paar dagen. Ook hier weer het fenomeen van een...
Two Ladies
Het was 1770 en twee Ierse ‘ladies’, Sarah Ponsoby en Eleanor Butler, wilden elkaar en niet het klooster of een niet gewenste man in hun leven. Ruzie thuis met veel weglopen en teruggebracht worden. O...
/trips-20202025/wales-may-2024/two-ladies
Het was 1770 en twee Ierse ‘ladies’, Sarah Ponsoby en Eleanor Butler, wilden elkaar en niet het klooster of een niet gewenste man in hun leven. Ruzie thuis met veel weglopen en teruggebracht worden. O...
Faded Gory
Vergane glorie, daar eindigde ik de dag mee maar eerst was er regen, veel regen, tijdens een boswandeling op zoek naar afbrokkelende geschiedenis. Een overblijfsel van een kasteel diep in een bos. Gee...
/trips-20202025/wales-may-2024/faded-gory
Vergane glorie, daar eindigde ik de dag mee maar eerst was er regen, veel regen, tijdens een boswandeling op zoek naar afbrokkelende geschiedenis. Een overblijfsel van een kasteel diep in een bos. Gee...
Het miezerde nog in Llandudno vroeg in de ochtend terwijl ik op zoek was naar mooie herinneringen aan “Alice in Wonderland” die ik niet kon vinden. Ze stonden op het plattegrondje maar bleven voor mij...
Wet Wales
Hoe nat kun je worden? Onderweg naar Pennant Valley waar de as van goede vriend Joep is uitgestrooid kwam het met bakken uit de hemel. De paden er naar toe, hier noemen ze het wegen, veranderden in kl...
/trips-20202025/wales-may-2024/wet-wales
Hoe nat kun je worden? Onderweg naar Pennant Valley waar de as van goede vriend Joep is uitgestrooid kwam het met bakken uit de hemel. De paden er naar toe, hier noemen ze het wegen, veranderden in kl...
Coast Path
Snowdonia bewaar ik voor een volgende keer of een volgend leven. Daar ben k nog niet uit. Vandaag stond een dag Pembrokeshire Coast Path op mijn bucket list. Een stuk van een dikke 20 kilometer, fluit...
/trips-20202025/wales-may-2024/coast-path
Snowdonia bewaar ik voor een volgende keer of een volgend leven. Daar ben k nog niet uit. Vandaag stond een dag Pembrokeshire Coast Path op mijn bucket list. Een stuk van een dikke 20 kilometer, fluit...
Het was april 1974 en ik ging voor het eerst naar Azië, naar Japan. Dat is nu 50 jaar geleden en vandaag ga ik er heen voor de 10e keer. Was één keer niet genoeg? Zeker niet, maar ik geef toe dat tien...
Het was de dag van de ééntandigen. Mannen op leeftijd met maar één tand en ergens ver weg het idee dat ze vloeiend Engels spreken. Beide handicaps vulden elkaar aan. Goedbedoelde adviezen voor wat, wa...
De eerste foto heb ik van internet geplukt. Zo zou het moeten zijn, het mooiste landschap van Japan, zeggen ze zelf. Matsushima Bay. De rest is life, kijk en huiver. Het Japanse hotel hier was vooral ...
Eenentwintigste eeuwse kunst stond er vandaag op het programma. Nu ben ik zelf uit de negentiende eeuw dus dat vergt wel wat inlevingsvermogen. Het museum zelf was al een fraai vormgegeven gebouw. Hel...
De Japanse Alpen in. Veel watervallen vandaag, daar schijn ik toe veroordeeld te zijn, mijn hele leven regent het al watervallen. Maar mooi vallend water is erg rustgevend. Onverbrekelijk verbonden me...
Shikoku laten veel toeristen links liggen maar de natuur is van grote schoonheid hier. En ze hebben een wandeltocht naar 88 tempels waardoor je een hoge mate van verlichting bereikt. Helaas zit die er...
Shikoku is groen in 1000 schakeringen maar hoger in de bergen voegt de herfst er een regenboog aan toe. Wat een kleurenpracht na iedere bocht, en er waren veel bochten, pffff. De weg te smal om te rij...
Kobe en Osaka, bijna één aaneengesloten stad. Beide zijn het steden waar veel en lekker gegeten wordt en dat zie je overal. Waar in andere steden je vaak borden ziet met “niet eten op straat” is het h...
Weer eens op Koh Samet, ruim 35 jaar geleden mijn eerste Thaise liefde dit eiland. Nu maar weer hierheen gegaan voor Songkran. Het is er nog voller, nog drukker geworden. Maar het blijft mijn eiland. ...
De vele gouden stupa's flonkeren in de bijna kleurloze overgang tussen rivier en wal. Alleen de zo mooie contouren van de palmen blijven diffuus zichtbaar. Het licht van de vroege zon is helemaal opge...
Bogor Mountain is de attractie hier in het zuiden. Er gaat nu een 34 kilometer lange goede weg naar boven. Dat is ooit anders geweest en alleen het bouwen van de (zand)weg door de Fransen in het begin...
Vandaag begint mijn reis echt. Per bus naar Kanding de hoofdstad van Kham . Onderweg passeer ik de Vier Zusjes Berg (Mount Siguniang). Het verhaal gaat dat een lange tijd geleden, zoiets is altijd hee...
Al drie dagen in China en nog geen fatsoenlijke wandeling gemaakt. Het moest er van komen dus de wandeling (trekking volgens de backpackers) naar een bergweide boven het het guesthouse leek mij een go...
Gras, groen gras, daar komen hier vele toeristen en, pardon, reizigers, helemaal voor naar deze plek. Nog niet zo lang geleden was dit een van God verlaten plek maar die tijd is voorbij. China ontdekt...
Angst, ik heb er vrijwel nooit last van. Blijf onder iedere omstandigheid wel nuchter. Behalve vandaag. We vertrokken vanaf ThongLu naar Suōpō . Een klein stadje wat tegen een berg aangeplakt lag. Er ...
De elfde Dalai Lama was er geboren maar de gompa was gesticht door de zevende, met hulp van China. Een paar anderen kwamen ook hier in de buurt ter wereld. Ze schijnen elkaar op te zoeken in hun versc...
Ook hier maakt men selfies tot elke prijs. We komen langs een waterval, er zijn hier veel watervallen, en ineens stoppen tientallen auto’s. Zelfs een die aan het passeren was stopt en laat zijn auto a...
Wat een fantastische tocht vandaag van Garzi naar Báiyù . Het landschap was adembenemend en het weer geweldig. Op mijn meeste andere tochten rij ik zelf wat toch anders is. Nu kon ik alles goed in m...
The Road to Manigangga, dat klinkt als een titel van een goedkope roman. Nu, het is er eentje, die weg. Nog wel tenminste want de tunnel is bijna klaar. Aan de voet van de pas is nog een gompa waar je...
Caterpillar alert!!! De rupsjes zijn weer terug. Mijn chauffeur begon te slingeren, te remmen, over het gras te rijden en dat allemaal met schrik in zijn ogen. Tot hij plotseling stopte. Er waren weer...
Vroeg eruit, dat wilde ik ook wel in de smerige kamer waar ze mij opgeborgen hadden vannacht. Hier vlakbij is een tempel waar de hele dag honderden mensen rondjes lopen en al de gebedswielen in bewegi...
Weer voor vier dagen een driver en ditmaal is het een Chinees. Ik had gehoopt op een Tibetaan maar dat zat er hier in Xining niet. Wat een verschil. De vorige vier drivers maakten zich niet druk dat w...
Ik merk dat ik het moeilijk vind de Chinese tempels mooi te vinden of met plezier op een Chinese markt te lopen. Ik ben in Guide, wat een mooi oud stadje was maar ook hier gooien ze al het goede oude ...
De laatste dag begon met een eindeloze discussie over welke route we terug naar Xining zouden nemen. Het hulpje in Xining werd vele malen gebeld maar uiteindelijk kon ik de overwinning in mijn zak ste...
Eerst naar het zout. Daar leven ze hier voornamelijk van. Een zware dag vandaag wat betreft de autorit. Lange tijd waren het slechts diepe sporen in het zand waarbij de chauffeur zijn handen van het s...
Vandaag weer door veel oneindige landschappen gereden. Daar heeft Madagaskar patent op. Gestopt bij bruggen, daar is altijd activiteit, bij rijstvelden en de eerste Baobabs verschenen in het landschap...
Weer op weg. Weg van de zee, op weg naar de natuur. En de saffiermijnen. Het is hier het wilde westen van het land. Veel mannen met geweren. Alleen geen kogels. We eten iets in het niets. Een snackbar...
Weer eens op trektocht, met een gids nog wel en ook de broer van de chauffeur wilde graag mee. Een mooi, rustige tocht door een gebied met veel rotspartijen, begraafplaatsen en een kleine rivier met e...
Had nog een klusje te doen vandaag en eindelijk om half twee konden we op pad. Het was een flinke rit vandaag en moesten op tijd in Andringitra park zijn om morgen een tweedaagse trekking te kunnen ma...
Een reisdag vandaag. Een lange rit. Maar we moesten en we zouden stoppen bij Anja . Anja is van de lemurs, een klein privé reservaat waar wat Ariaries aan commissie te verdienen waren. Dat was duideli...
Gisteren perongeluk in een Gite terecht gekomen waar ik niet zo in paste. Waarom weet ik niet maar het was niet mijn plek. De gite die ik eigenlijk uitgekozen had was gesloten en een voorbijganger ver...
Het icoon van Réunion is de Piton de la Fournaise, een actieve vulkaan waar je naar de soms werkende krater kunt lopen, de bodem van de caldera ligt 350 meter onder je. Het uitzichtpunt Balcon du Dolo...
Toen ik vanochtend om vijf uur naar buiten keek zag ik geen enkele wolk aan de nog donkere lucht. Ik zei tegen mijn benen dat ze er nog één keer tegenaan moesten en reed naar de vulkaan. Het licht wer...
Juist, een dag niet lopen. Maar een beetje rondgetoerd. De bergen weer in, 2345 haarspeldbochten doorgekomen en toen, ik moest naar het toilet, een hotel gezocht en gevonden. Leuke plek, breedsprakige...
In de buurt van Machu Picchu een dierentuin bezoeken is natuurlijk van God en de Inka los. Maar het kwam zo: we gaan met vieren naar de Machu Picchu zelf, we huurden een auto en kregen een bus. De cha...
Met de trein naar Aguas Calientes , het portaal naar Machu Picchu . Groepsgewijs nog steeds. We kozen voor het goedkope spul van I nca Rail. Peru Rail heeft mooiere rijtuigen maar daar betaal je dan o...
Eerst de stad uit! Vertrok om kwart over zeven met een grote bak bij Hertz vanuit de binnenstad. Zonder fout te rijden kwam ik eruit. Het was ochtendspits en het duurde even. Zag dat ze hier voor het ...
Eerst de stad uit! Vertrok om kwart over zeven met een grote bak bij Hertz vanuit de binnenstad. Zonder fout te rijden kwam ik eruit. Het was ochtendspits en het duurde even. Zag dat ze hier voor het ...
Vijf uur hadden ze beloofd van Cruz del Sur, het werden er zeveneneenhalf. Toen had ik gewoon, simpel een probleem. Ik moest nog naar La Paz, Bolivia, vandaag. De grens ging om zes uur dicht en moest ...
Met zeven in een Landcruiser was in ieder geval niet afgesproken… daar begon het al mee. Het was een internationaal gezelschap, een Spanjaard, een Franse bergbeklimmer, twee jonge Duitse vroedvrouwen,...
De dag in San Juan begon weer strakblauw. Een wolk voor de foto zou aardig zijn maar ik accepteer het maar zoals het is. We beginnen weer met woestijn en dat zal voorlopig zo blijven. Het heet hier de...
De derde dag. Vrieskou, tot in het hostel. Maar om half vier stond het ontbijt klaar en konden we kleumend de auto in. De Sol de Mañana geysers is het doel. De ochtend zon. Na een uurtje waren we er. ...
Senkang, nooit gedacht dat ik hier nog eens terecht zou komen. Gisteren de plannen om naar Mamasa te gaan op het laatste moment omgegooid in verband met het te verwachten weer en de conditie van de we...
De Faeröer zijn een unieke plek op deze aarde. Bijeengepakt in het noorden van de Atlantische Oceaan, worden deze achttien eilanden geteisterd door woedende golven en zijn ze onderworpen aan het meest...
Achtentwintig was ik toen ik een aantal dingen opschreef, wat wilde ik bereiken in mijn leven. Tegenwoordig heet dat een bucket list maar toen heette dat nog gewoon een lijstje. Rond de wereld lopen s...
Keihard en strakblauw was de lucht vanochtend. Ja, hé, daar ben ik niet voor hier. Er was mij weer beloofd, kleumen, oren van mijn kop waaien, zompige schoenen. Een zonnebril is het laatste waar ik aa...
Er is iets vreemds aan de hand op deze eilanden. Mannen, altijd mannen, in donkere kleding (dat hebben mannen altijd zul je nu zeggen), lopen eenzaam, in kilometers geen huis of haard te bekennen, met...
Het net sluit zich. En man in het zwart stond beneden aan het water tegen stenen te schoppen. Verveeld. Even verder bij een schuilhut voor de schapen een kinderwagen. Zwart, met zwart net. Op de rem z...
En weer bleek ik een watje. Ik heb niets tegen wormen verder maar ik vis nooit dus koop ze ook niet. Blijken alleen echte mannen te doen. Reed vandaag door een Afrikaans steppenlandschap en het enige ...
Bandentrauma (gisteren) Wat een dag. Het was een mooie rit door Rural Africa . Mooi licht in de ochtend, drommen schoolkinderen langs de weg rond de dorpjes. Lachen en zwaaien, je bent blij als je wee...
Een waterval aan huwelijkskandidaten Een van de eerste vragen die op je afgevuurd worden hier is of je getrouwd bent en hoeveel kinderen je dan wel niet hebt. Ja, en daar gaat het dan al fout bij mij....
Victoria Falls boredom Vandaag had ik een vrije dag verdiend vond ik zelf dus na het ontbijt was er niets wat ik moest, het leek wel vakantie. Het stadje verkennen leek mij wel wat maar na een half uu...
Jumbo
Jumbo Een gravelrood in Hwange National Park, in de verte een kolos, een olifant. Versperde de weg en voorzichtig reed ik dichterbij. Heb een heilig respect voor deze beesten, vooral voor deze, laat i...
/trips-2016-now/zimbabwe-june-2017/jumbo
Jumbo Een gravelrood in Hwange National Park, in de verte een kolos, een olifant. Versperde de weg en voorzichtig reed ik dichterbij. Heb een heilig respect voor deze beesten, vooral voor deze, laat i...
Great Zimbabwe Daar was er weer een, zo’n weetje om te weten, wat ik graag had geweten maar niet wist en nu gelukkig wel weet. Ik ben aan het rondlopen door de ruïnes van Great Zimbabwe. Een enorm com...
Hope for the future Bij de Bruidssluierwaterval liep hij zich te vervelen, Lazarus Mwashaireni (voornamen komen in ex-koloniën vaak rechtstreeks uit de bijbel om ze toch maar vooral op het rechte pad ...
De beleefdheid hier in het land is soms om verlegen van te worden. Iedereen, ja iedereen die je tegenkomt vraagt hoe het met je gaat en in de hotels zijn ze warm en hartelijk. Onderweg wordt je een pa...
En dan rij je weer in een ander land , met andere mensen, met een andere sfeer en toch voel ik mij ook hier thuis. Mijn thuisgevoel staat natuurlijk onder druk met zoveel van huis zijn. Het eerste stu...
Kras
Het heerlijk zangerige Engels van mijn bootsman vandaag zingt de rest van de dag door mijn hoofd. Iedere zin besloot hij met drie woorden, ja ja ja. Gewoon in het Nederlands maar dan gezongen. Hoe moo...
/trips-2016-now/malawi-july-2017/kras
Het heerlijk zangerige Engels van mijn bootsman vandaag zingt de rest van de dag door mijn hoofd. Iedere zin besloot hij met drie woorden, ja ja ja. Gewoon in het Nederlands maar dan gezongen. Hoe moo...
Mvuu
Langzaam zakte ik af van Monkey Bay naar het zuiden naar Liwonde. De machtige Boababs vlogen je om de oren en het landschap en de mensen ademden Afrika. Het plan was om vannacht in Liwonde te blijven ...
/trips-2016-now/malawi-july-2017/mvuu
Langzaam zakte ik af van Monkey Bay naar het zuiden naar Liwonde. De machtige Boababs vlogen je om de oren en het landschap en de mensen ademden Afrika. Het plan was om vannacht in Liwonde te blijven ...
Het was zo’n dag Als je vroeg in de ochtend wakker wordt en uitkijkt over de rivier, bijna geheel gehuld in de ochtendmist, en je ziet dan een enorme Afrikaanse olifant op z’n gemak de rivier overzwem...
Ja, ook een man van mijn leeftijd heeft zo zijn behoeftes dus ik naar binnen. Ze begrepen echt niet waar ik voor kwam, ze moesten gedacht hebben dat ik ijlde. Gelukkig hadden ze wel frieten. Al moest ...
Het was mij een genoegen Mijn Genoegen. Uw Genoegen. Ons Genoegen. Graskop. Leegloop. Wegraakbos. Hoerkooi. Tjakkastad. Iemandsgat. Bewaarkloof. Rode Nek. Ja zelfs Hoerschool. Soekmekaar. Vakansiedorp...
Zo’n tweede dag voelt altijd alsof je weer thuis bent. In een ander land, maar ik wen snel. Alleen gisteren was het slechts 38 graden, vandaag 40 plus. Het leek helemaal niet op thuis. Was een paar uu...
Weinig mensen vandaag maar des te meer afgronden. Het plan was naar de hoogste berg, de Jebel Shams, te rijden. Paspoort kwijt. Hotelbalie wist van niks. En ik kon niet bedenken wanneer ik dat ding vo...
Toch nog een dag eropuit. Het plan was Muscat maar het werd Wadi Bani Kharus. En natuurlijk mijn zoveelste fort. Er zijn vrijwel evenveel Omani forten als dat Quaboos, de grote leider, paleizen heeft....
De wekker ging om vier uur want ik moest zo nodig weer een berg beklimmen. Weer een heilige deze keer , de Olympus van Gujarat waar zowat alle heiligen van India een tempel hebben neergezet. Het is ge...
De trekking eindigde met een vrij korte wandeling, een Tibetaanse Monastry, dansen op de brug en een lunch met gevolgen voor onze gehele groep. Het wandelen was vooral downhiel en toen we op de Jeep-t...
Iedereen had mij gewaarschuwd voor de drukte op de weg in het weekend als heel Java op trip gaat naar de bergen. Verkoeling zoeken. Maar ik dacht, zondagochtend vroeg vertrekken is het nog rustig want...
Werd het potdomme toch nog onbedoeld avontuurlijk zo tegen het einde van de trip. Gevaarlijk ook wel maar die genen heb ik niet dus dat voelt nooit zo. Het begon nog vrij normaal, ik reed naar een vul...
Ik reed gisteren Wisconsin binnen en was verrast door de schoonheid van het landschap. Heuvelachtig met velden, bossen, meren en beekjes, druipend van de overdaad aan groen. Het magische laatste zonli...
Well Abe says, “Where do you want this killin’ done?” God says, “Out on Highway 61” Hwy 61 en ik denk aan Bob Dylan. Hij is geboren in Duluth waar ik vannacht sliep. Maar deze Highway 61 gaat niet ove...
Gras en mais, zover het oog reikt, nog verder als ik met een boogje kon kijken. Dat is North Dakota, leger kun je het niet hebben. Ik vind dat magnifiek, ben een liefhebber van desolaat. Waar lelijk m...
Voor iedere scheet die Lewis & Clark (ontdekkingsreizigers die de Indianen nodig hadden om de weg te wijzen) hier in dit land gelaten hebben is een monument opgericht. En ieder militair die de Indiane...
Gisteren viel ik in slaap tijdens het schrijven dus de helft vergeten. Vergeten dat ik eigenlijk op weg was naar de White Cliffs, in Nederland al opgezocht. Bij toeval stond ik plots bij de toegang to...
Vanochtend was het niet mijn dag. Geen zin om te reizen. Maar het Blue&White Motel was geen plek om het er eens van te nemen. Dus mij weer in de Camaro gehesen. Maar na iedere kilometer stond ik weer ...
Vandaag was ik op het Big Hole Battlefield in zuid-west Montana. Deze plek herinnert aan de strijd van de Nez Percé tegen de blanke soldaten en vrijwilligers van de VS die hier uitgevochten werd tijde...
Vandaag tien keer gedacht ‘wat doe ik hier’ en zeker ook tien keer ‘wat is het hier mooi’. Zwaar bewolkt vertrok ik vanochtend zonder enig plan. Het viel mij plots op dat er overal leuzen stonden, op ...
Natuur, landschap, ontroering, een tranendal om zoveel moois. Je moet het ze nageven, ze hebben het beschermd. Yellowstone, Teton en nog een stuk van Wyoming was het vandaag. Gewoon een eind weg gered...
Was nog niet klaar met Yellowstone en keerde maar weer via een andere weg terug. Een lange weg maar de zon kwam langzaam op dus ik verveelde mij niet. In Yellowstone reed ik lang door een deel wat tot...
Als er één man is die staat voor de streek waar ik nu reis is het Buffalo Bill, een van de kleurrijkste figuren uit het wilde westen. Het was zijn bijnaam want geboren als Cody had hij moeten vechten ...
De Indianen en hun geschiedenis, het blijft mij maar bezig houden. Ik lees er iedere dag veel over, stop bij herinneringsplakkaten en bezoek de slagvelden waar ze (meestal) in de pan gehakt zijn. Maar...
Als je een hele lange dag meer dan 600 kilometer gereden hebt en ook nog 600 foto’s gemaakt dan was het best druk gisteren. Had na selectie nog 319 foto’s over maar dat ga ik jullie niet aandoen. Post...
Gesteente, de zon en zo nu en dan een geit. Dat waren de Badlands. In 1985 was ik hier al eens en zwaar onder de indruk. Herinneringen vervagen en ik had een beeld wat wat anders was dan ik nu zag. Ro...
Maar weer eens een beschouwende kritische blog over dit land. Het regende constant en het landschap was op zijn minst beetje eentonig te noemen. Dat het een mooi land is staat buiten kijf en natuurlij...
This our home! This land belongs to us! We lived here always! Dat hoor je overal waar je te maken krijgt met de eerste bewoners van dit land. Ik hoorde het de afgelopen twee dagen in vele toespraken e...
One more for the road… gisteren het wapentuig achter mij gelaten en langs de Mississippi naar het zuiden gereden, oude stadjes, oude meuk, de geur van verval wordt bestreden met een opgeklopte deken v...
Trok vandaag langs de oevers van de Mississipi, een landschap vol romantiek met mooie oude stadjes waar helemaal niets gebeurde. Het was druk met Harley Davidsons zoals elke dag op de binnenwegen. Bij...
Mijn laatste post van deze trip naar het Midden Westen van de Verenigde Staten. Nou, verenigd in hun meningen zijn ze niet, evenmin in de kansen van de mensen. Al laten ze zich daar wel op voorstaan. ...
Een reisdag. Van Kigali naar Gisenyi aan Lake Kivu. Prachtig Afrika gleed voorbij. Heuvels waar je maar keek (en reed), acht vulkanen in de verte en duizenden mensen als pakezels langs de weg. Ze drag...
De truuk is zo oud als de toerist. Je wordt aangesproken door een vriendelijke jongeman die zich totaal niet opdringt maar wel met je meeloopt. Het is een vraag en antwoordspel want ze willen een aant...
De echo van ‘give me money’ galmde door de heuvels. Stoppen was bestormd worden. ik kan er tegen en weet heel goed dat ze én arm zijn én je voor foto’s geld kunt vragen. Mijn camera blijft meestal in ...
Na een week in dit land met zijn overal aanwezige mensen die de wegen bevolken en met hun niet aan te ontkomen vreselijke verhalen in de vorm van de vele memorialen van de genocide was ik toe aan wat ...
Het dubbele gevoel over Rwanda verdwijnt maar niet. Hoe vrolijk de mensen je ook benaderen, niet allemaal overigens, zo wreed hamert het verleden erin. Het is al bijna vijfentwintig jaar geleden maar ...
Rwanda, niet een land voor de teerhartigen onder ons. Een land waar de regering er alles aan doet om een positief imago te krijgen. Maar het blijft het land waar de vrouw van de president het vliegtui...
Zo op het einde van het jaar nog een roodtrip naar Italië ondernomen. Een verrassing want geen idee waarom ik het deed. Vrienden bezocht en oude steden met nieuwe ogen bekeken. Milaan, waar het druk w...
Na dagen van gedoe ( een joint venture foutje van KLM en Jean Philipse), eindeloos regelen op Schiphol en op en neer sjouwen nu dan eindelijk in India voor een trip door het noorden. Natuurlijk stond ...
Khajuraho, sex in stone
Allerlei seks, simpele seks, homoseks, masturberen, seks met olifanten, apen, paarden, monsters kortom bestialiteiten alom, gluurseks, seks met kinderen, anale seks, banale seks, groepsseks, baardense...
/trips-2016-now/india-north-january-2019/khajuraho-sex-in-stone
Allerlei seks, simpele seks, homoseks, masturberen, seks met olifanten, apen, paarden, monsters kortom bestialiteiten alom, gluurseks, seks met kinderen, anale seks, banale seks, groepsseks, baardense...
Een dagje autoweg. Route de Soleil maar dan vrijwel leeg, een tollord met voor India exorbitante prijzen. Ik ging er maar eens goed voor zitten en karren maar. Kon mijn administratie doen, mijn nagels...
Zoals de meeste van jullie wel weten waren de Beatles een viermans bandje in de jaren zestig. Eerst schreven ze vooral lieve liedjes later werden die een stuk minder lief maar in de tijd dat ze hier i...
Op al mijn reizen heb ik veel gekke, vreemde dingen gezien. vanmiddag sloeg alles. In foto en video niet echt over te brengen, jullie hadden erbij moeten zijn. Samen met die 50.000 Indiase en Pakistaa...
Mijn ballonnen meisje maakte mijn dag goed. Ze wilde graag dat ik een ballon kocht voor five roepies ( zes cent!) maar wat moet ik met een ballon dus gaf haar tien roepies. Ze gaf mij de mooiste lach ...
Nog redelijk vroeg in de ochtend, was ook al om half zes vertrokken uit Bathinda, reed ik Delhi binnen. Volgens Google Maps was het nog 28 kilometer maar wel 3 uur rijden. Je moet je bij dit soort fei...
Het is niets bijzonders hier en toch helemaal goed. Zo’n plek. Een mooi hotel met alles wat je nodig hebt en verder een dorpje van niets wat alles heeft. Ieder huis is een winkeltje, een bar en een re...
Ja, en toen werd het 21 maart en was er de kater. Ondanks dat ik mijn stem als volmacht had laten uitbrengen is het toch gebeurt. Hij is de grootse en daardoor voel ik mij de kleinste. Dat veel welden...
Ja, het was wennen. Ik ging hier met vooroordelen naar toe, las negatieven reisverhalen en dacht zelf aan niet veel meer dan all-inclusive resorts en overvolle stranden. Toch even bijstellen. Het is h...
Een idylle kan wreed verstoord worden. Vanwege zware bewolking maar weer achter het stuur gaan zitten. Kom ik in een tropische regenbui van apocalyptische omvang terecht. Waar is de Arc van Noweé als ...
Zo aan het strand en niets om handen wordt je een halve filosoof. Niet dat er grote gedachtes opborrelen maar die zon doet wat met je. Het leven hobbelt voorbij maar dat kan ook met die verjaardag te ...
De Dominicaanse Republiek heeft ook nog een binnenland en daar is het ook aardig toeven. Behoorlijk bergachtig met toppen boven de 2000 meter, best uniek voor de Cariben. Ik kon het ook weer niet late...
Op die morgen, het lijkt alweer een eeuwigheid geleden maar het was pas gisteren, reed ik de bergen in op weg naar de zuidkust. Er was een weg, er stond geen weg op de kaart, men zei dat er een weg wa...
Life is a Beach, en wel heel erg toepasselijk voor de Dominicaanse Republiek. Zwierf ik gisteren urenlang van totaal verlaten beach naar weer een ander verlaten beach, was ik vandaag, het was zondag, ...
The Dominican Republic is a Beach, het land staat en valt bij zijn stranden. Zonder stranden zou dit land verloren zijn. Aan de stranden wordt er meer geleefd, meer gelachen en meer verdient dan in de...
Na een dagje reizen en een eerste kennismaking met een nieuw land is dit Belize. Al drie keer eerder was ik hiernaartoe op weg en steeds kwam er iets tussen. Eindelijk bezoek ik Amor Café van vriendin...
And the Sun comes up and the sun goes down. And in-between a boat, a swim, begging sharks, lots of stingrays, a wine bar, fresh cheese, Trump haters and Dutchies. Back to work tomorrow!
Terug in Belize stad huurde ik een Mazda. Het was nogal een bak en als je ermee reed zag je de benzinemeter langzaam naar leeg bewegen. Maar rond de middag was ik in San Ignatio aan de grens met Guata...
Vanochtend terug naar de kust. Kan er maar niet genoeg van krijgen. Diepblauw verslaafd. De weg ernaartoe was mooi schreef de ‘Rough Guide’ maar de weg had ook een naam en toen kon hij voor mij niet m...
Vandaag was ik in Hopkins. Dat klinkt niet echt exotisch en toch is het een van de meest exotische dorpen van Belize. Ze zeggen dat de tijd hier beweegt als een schildpad, Althans dat zei Felicita en ...
Panama was de volgende stop. Noodzakelijk vanwege de vliegreizen van en naar Belize. Maar Panama is geen straf weet ik uit 2012 toen ik hier vrij lang was. Ik sliep in zo’n high rise waar het hier wer...
Al jaren fantaseer ik over het bewandelen van het South West Coast Path in het zuidwesten van Engeland. Cornwall en zo. Voor 2019 was het een ‘must’ geworden. Toen stuitte ik op NPO-plus op een kostuu...
Vandaag wilde ik een paar keer Ross Poldark zijn, die had tenminste een paard. Mijn voetjes waren nog niet helemaal klaar voor deze tocht die vooral veel op en neer ging. Maar na 23 kilometer was er d...
De Belgen zijn dom, de Fransen arrogant, de Duitsers hebben geen humor en de Engelsen zijn lelijk en dronken om even lekker kort door de bocht te klinken. Maar wat wel waar is; alle Engelsen hebben ee...
Het goedgevulde T-shirt van mijn buurvrouw roept I need a drink’ en het werkt. Zo nu en dan staat ze op, loopt een rondje en komt terug met een vol glas. Zou het voor mij ook werken? Ik zit in The Wat...
De dag begon met een hertje op mijn pad. Ik dacht dat die Engelsen zulke goede jagers waren, maar deze hebben ze blijkbaar gemist. Het weekend was voorbij en het was ook direct erg stil op het pad. Ni...
Heb ik jullie al van de wind verteld? Heel soms een vriend die je bijna van de berg afblaast maar meestal een straffe, agressieve vijand. De natuur, je zult er maar in lopen. En dan die zon! Ik ben hi...
Een rustige halve snipperdag in St Ivy. Beetje hier naartoe gelopen en toen de stad in. Dat is een belevenis na zoveel natuur. Meteen bij het binnenlopen van de stad werd ik besprongen door twee hooli...
Pfffff, viel niet mee gisteren. Alle kleine pijntjes waren weg en daarvoor in de plaats kwam een vermoeidheid die ieder vezel bereikt had. Ik viel zelfs, gelukkig zonder toeschouwers, om midden in een...
En dan blijk je de volgende ochtend weer fris en monter verder te kunnen. Als ik kon fluiten had ik het fluitend gedaan. Nu zong ik zachtjes mee met mijn oortjes. Wat een pint bier en een glas wijn bi...
De bus naar mijn beoogde vertrekpunt vandaag reed voor mijn neus weg. Pas ruim twee uur daarna de volgende naar Porthcurno. En het weer zat ook al niet mee, Dan maar hier in Penzance gaan lopen. Gewoo...
Bij de vroege start van de dag vroeg ik aan de ontbijtkok om twee gebakken eitjes. Een goed begin van de dag. Hij begon uiterst zorgvuldig de eieren in de pan te breken, roerde, schepte, aaide, het hi...
Schuilen kan niet meer. Op maandag begon ik aan mijn wandeltocht in Duitsland. Maar na mijn eerste verhaal was het stil. Die 31 kilometer van de eerste dag beviel mijn kleine teen maar matig. Het fier...
Onderweg naar St. Petersburg voor een korte reis door Rusland. In 1982 zette ik een eerste voet in de toenmalige Sovjet Unie. In Vyborg bij de Finse grens. Een schok was het. Veel starende mensen, all...
Met weemoed rijd ik met mijn huurhyundai de stad uit. Het platteland was de bedoeling maar de stad wist van geen wijken. Uiteindelijk bleef het plat en veranderde het beton in groen en hout. Oud hout,...
Torshok is een stadje waar Lenin nog op zijn sokkel staat en er meer kerken dan inwoners lijken te zijn. Het leven is goed in het Russische land, zou je bijna gaan zingen. Eendjes zwemmen, mensen dans...
En toen, en toen ging ik weer eens op Kerkepad. Met lichte spijt liet ik Moskou achter mij. Het was te kort geweest. Maar in Vladimir en Suzdal stonden 284 kerken op mij te wachten. Hun torens strak i...
Eeuwig zingende bossen. Voor bijna twee dagen is dat wat ik zag. Met goede wegen en heftig slechte. Maar je bent niet alleen. Rusland zoekt paddestoelen. Overal lopen ze te struinen met hun mandjes. E...
Beieren is een levende ansichtkaart: majestueuze bergtoppen, diepblauwe sprankelende meren, idyllische alpenweiden met grazende kalfjes, een combinatie van Milka Chocolade en The Sound of Music. Tenmi...
Nadat we de hele dag door een ansichtkaart gelopen hadden, kregen we de neiging er een postzegel op te plakken en ons in een brievenbus te ruste te leggen. Als we morgen maar niet hoeven te lopen. Maa...
Een rondje naar de berg Riederstein stond op het programma. Dat leek appeltje eitje maar viel nog vies tegen. De laatste 200 meter klimmen bleken rechtstandig omhoog te gaan. En dat allemaal voor een ...
Voor vandaag had ik een heldenepos voor ogen maar ik zal mij inhouden. We liepen van de Tegernsee naar de Schliersee maar we hadden er net zo goed in kunnen lopen. Natter hadden we niet kunnen worden....
Er stond een tochtje om twee meren op het programma. Relaxed en niet al te zwaar lopen vandaag. Er werd een boom gekapt, er kwam een treintje voorbij, het water weerspiegelde de wereld. Mooi groen is ...
Enorme geluksvogels waren wij vandaag. We moesten bijna 1000 meter klimmen over het King-Maximilian-pad naar de Wendelstein-Alp. Aldaar staan een kerkje en een weerstation. En zeg nou zelf, die moet j...
Het was 1974 en ik ging naar Japan met Dito Travel. Vanaf 1 januari begonnen er iedere dag op de voorpagina van o.a. de Volkskrant advertenties te verschijnen met “an offer you can’t refuse’. 999 guld...
The Path
Paden zijn als verhalen, ze worden geschreven en gelezen. Ze hebben een begin en een eind en je beleefd er avonturen. Je hebt goddelijke paden, meditatie paden, mindfulness paden, yoga paden, een acht...
/trips-2016-now/japan-october-2019/the-path
Paden zijn als verhalen, ze worden geschreven en gelezen. Ze hebben een begin en een eind en je beleefd er avonturen. Je hebt goddelijke paden, meditatie paden, mindfulness paden, yoga paden, een acht...
De tweede dag pas en het went al. De hellingen zijn even steil maar de tred is beter en het regent niet zo hard of vrijwel niet. Er hangt een serene sfeer in het dorp ofwel je hoort en ziet niemand. D...
Japanners zijn gek. Dat is niet zo’n rare constatering als je hier rondloopt. Het was altijd al zo. Zijn het niet de bizarre fantasieën die ze hebben, dan zijn het wel de vreemde televisieshows met ge...
Easy
De Kumano Kodo, het pad naar Kumano, ligt in een oud en spiritueel gebied van Japan. Het is vooral wandelen door een eindeloze zee van bergen; overal bossen, bossen en nog meer bossen, met valleien, w...
/trips-2016-now/japan-october-2019/easy
De Kumano Kodo, het pad naar Kumano, ligt in een oud en spiritueel gebied van Japan. Het is vooral wandelen door een eindeloze zee van bergen; overal bossen, bossen en nog meer bossen, met valleien, w...
De laatste dag van de Kumano Kodo. Veel trappen, meer trappen en trappen op en af. Heilige bergen, heilige watervallen, heilige paden, heilige tempels, heilige pagoda’s, je zou er bijna in gaan gelove...
Een dag rust. Al begon de dag met een bezoek aan de Kumano Hayatama Taisha, een van de drie heilige tempels van de Kumano. Het was allemaal vooral vermiljoen rood en het leek nieuw gebouwd maar dat we...
Fushimi Inari Taisha heet het tempelcomplex en je ziet zoiets maar een keer in je leven lijkt het. Maar de lonely Planet schrijft dat je na tien keer Kyoto nog niet alles gezien hebt en steeds weer ni...
De Kinkakuji, ofwel de Gouden Tempel in Kyoto zag ik in 1974, 1982, 1992, 1995, 2004, 2009, 2013 en nu in 2019. De tempel bleef Zen. Er veranderde niets aan, de tuin er omheen bleef ook zen, alleen de...
Vandaag in een aantal treinen gezeten en bij ieder station stond wel een beeld van een naakte vrouw in goud. Soms met kind, meestal stond ze gewoon naakt te wezen. Symboliek onbekend. Maar daar raak j...
Shimanami Kaido Cycling Path, een van de avontuurlijkste en mooiste fietsroutes ter wereld! Dat schreeuwen de recensies. Met dat avontuurlijke viel het wel mee. Ze hebben duizenden bordjes geplaatst, ...
Ook in Hiroshima is het Yin en Yang. Een groter verschil tussen tussen toen en nu kun je je bijna niet voorstellen. De verschrikkingen van de atoombom aan het einde van de tweede wereldoorlog en de le...
Tsuwano is een stad met een kasteel uit de veertiende eeuw diep in de bergen van Shimane. De stad laat je de geschiedenis van Japan voelen. Zegt de brochure. Maar het kasteel bestaat niet meer. Alleen...
Je moet er een stukje voor klimmen en de afgelopen nacht was het koud, ja dan kun je er op wachten. Nog niet de Japanse uitbundigheid van duizend kleuren geel en rood maar toch. Na twee weken net niet...
Omgeven door diep donker bos loop je door de Chomonkyo-kloof. De wandeling is geselecteerd voor de top 100 van beroemde uitzichten van Japan en de top 100 bossen om in te baden. Dit gelezen hebbende k...
Fukui! Vlakbij het centrum van Fukuoka sprak booking.com in al hun wijsheid. Gelukkig was er de Subaru huurauto want het was dik drie dagen lopen. Sunset Cafe Inn Fukui heette het onderkomen. Een klei...
Vanochtend eerst op jacht naar keramiek. In deze streek heeft vrijwel iedere plaats een lange traditie en bijbehorende toeristen die dat wel eens willen zien. Het eerste stadje was niet zo fraai maar ...
Het was zo’n dag in Japan waarbij je niet wist of je op een eiland reed of op het vasteland, al zijn het natuurlijk allemaal eilanden. Maar zoveel? En hoeveel bruggen wel niet. Overdreven veel. Een da...
Het begin was vrij rustig, Mount Myoken ging maar tot 1333 meter. Daarna het echte werk naar Mount Kunimi. Een smal pad waarbij geen rekening was gehouden met mijn hoogte en breedtematen. Een prachtig...
“Stel je voor dat je op je gemak door een diepe vulkanische kloof vaart in een roeiboot terwijl een waterval regenbogen vormt in de mist om je heen.” Dat schreef Japan Travel. Ze vergaten even te verm...
De weersvoorspellingen waren bar slecht maar de ochtend begon wolkeloos. Snel naar de top voor een paar wandelingen in het vulkaanlandschap van Mount Aso. Het stikt van die dingen daar boven. Maar al ...
Eindelijk het ultieme Onsen dorpje gevonden. In Kurosawa moet je goed opletten of je dondert zo in een hete bron. Het dorp bestaat uit vrijwel alleen Japanse Ryokans (klassieke hotels), cakeshops en a...
Het was vandaag tijd voor een natuur pretpark. Na de nodige hete minerale baden, een stoomhoofd beurt en weer enorm veel herfsttinten die welhaast een kleurverzadiging veroorzaakten was daar Beppu. In...
Je beloofd jezelf plechtig dat je niet meer terug zult gaan naar Beppu. Het was genoeg geweest en wegrijden in de vroege ochtend uit die stad was een opluchting. Beetje cruisen door het noorden van Ky...
Japan, het blijft fascinerend, grappig, imponerend, schattig en vooral vreemd. Hier zomaar wat plaatjes van dit eilandenrijk. De miljoenen automaten, de rare automodellen, de gokhallen, de stripfigure...
Drie stadjes in één dag. Het moet niet gekker worden anders zie je door de bomen de kerken niet meer. Ik was gaan slapen in Grudziądz en dat zag er in het donker uit hoe het klinkt maar de volgende oc...
Vanochtend mijn auto opgehaald. Ik had deze pas om 11:00 uur besteld maar ging al om 9:30 uur bij het kantoor vragen of het ding al klaar was en ik vroeger kon vertrekken. "Maar natuurlijk" zei de oud...
Benzen
On the road, again. Nog even wat Bankomats proberen leeg te trekken en toen maar op de gok een weg genomen omdat ik het Russische schrift te weinig machtig ben om de borden te volgen die overigens ook...
/2013-2015/kirgizistan-september-2013/benzen
On the road, again. Nog even wat Bankomats proberen leeg te trekken en toen maar op de gok een weg genomen omdat ik het Russische schrift te weinig machtig ben om de borden te volgen die overigens ook...
Na het Golden Beach Ressort werd het minder en minder wat betreft de welvaart langs de weg. Maar het werd er wel veel mooier op. Die twee gaan vaker samen. Soms is het moeilijk om door de lelijkheid h...
Tempex
Reed op hobbelige bergweg door een onwerkelijk mooi landschap omhoog naar... ik had geen idee, ja, het onvermijdelijke einde van de weg. De weg volgde een smalle kloof met een kolkende rivier en de br...
/2013-2015/kirgizistan-september-2013/tempex
Reed op hobbelige bergweg door een onwerkelijk mooi landschap omhoog naar... ik had geen idee, ja, het onvermijdelijke einde van de weg. De weg volgde een smalle kloof met een kolkende rivier en de br...
Uitgekeken op Karakol reed ik in de ochtend weg van mijn guesthouse. Heb een aantal dagen geleden een blaasontsteking opgelopen die mij naast wat pijn vooral slapeloze nachten bezorgt. Dus daar moest ...
Een handelsdag vandaag. Alsof ik er verstand van had heb ik een honderdtal kleden uit laten leggen, bevoeld en getaxeerd op verkoopbaarheid en kwaliteit. Ik moet zeggen van al die exemplaren die ik to...
Het is nog in veel meer talen om te zetten, google is geduldig, maar dat is wat het was vandaag. Een overdaad aan geweldige bergmassieven en geen mensen. En die mensen die ik tegenkwam waren zo één ge...
Deed
De meest vreselijke verhalen doen de ronde omtrent het muggenseizoen. Iedereen heeft het er over en ik begon toch een beetje op te zien tegen de nacht gisteren. Twee meisjes lieten mij gisteren hun be...
/2013-2015/colombia-jan-2014/deed
De meest vreselijke verhalen doen de ronde omtrent het muggenseizoen. Iedereen heeft het er over en ik begon toch een beetje op te zien tegen de nacht gisteren. Twee meisjes lieten mij gisteren hun be...
Toen ik vanochtend wakker ge-apped werd, ja het is 2014, besefte ik dat de reis vandaag echt zou beginnen. Alles hiervoor was maar een warming-up. Wist ik veel wat mij te wachten, vooral wachten, ston...
Poetry
Met deze tekst hoef ik geen blogs meer te schrijven. Zo poëtisch krijg ik ze niet. Moet nog veel leren zie ik wel. Het lag op mijn kussen vannacht. Het is hier toch al een van China’s creatiefste plaa...
/2013-2015/china-nov-2014/poetry
Met deze tekst hoef ik geen blogs meer te schrijven. Zo poëtisch krijg ik ze niet. Moet nog veel leren zie ik wel. Het lag op mijn kussen vannacht. Het is hier toch al een van China’s creatiefste plaa...
De laatste dagen verbleef ik op een plek waarom deze hele reis eigenlijk te doen was. De rijst terrassen van Yuanyang. Een van de meest betoverende landschappen van China. Het licht wat reflecteert in...
Het vertrek uit Jiangchang was weer behoorlijk mistig maar die trok op. Vandaag ga ik voor helder. Even mij chauffeur nader voorstellen. Zijn Chinese naam is Wang en zijn Engelse naam is Lethargic. Ie...
Zit hier vier dagen. Dat een hele tijd om netjes door te brengen. Had geen plan dus liet het allemaal maar komen. Die Amorous Bar (voor FB volgers) werd helemaal niets waardoor ik mijzelf moest gaan v...
Dai People
No story this time only pictures of the beautiful Dai people from this part of Yunnan, shoot on markets, markets and more markets... Wearing a sunhat on top of your traditional attire is trending thes...
/2013-2015/china-nov-2014/dai-people
No story this time only pictures of the beautiful Dai people from this part of Yunnan, shoot on markets, markets and more markets... Wearing a sunhat on top of your traditional attire is trending thes...
Ja, ze kwamen mijn neus uit de markten hier in Yunnan. Het lijkt wel of reizen uit niets anders meer bestaat dan voor een groentekraam staan en naar enorme radijzen kijken. En dan kun je maar beter de...
Banana Baby
Hoe mooi kan een dag beginnen. Had het gisterenavond gemist, lag op het andere kussen, maar vanochtend las ik het mooie bericht. Dear Banana Baby, it is winter, and joy. Ik denk dat de laatste twee wo...
/2013-2015/china-nov-2014/banana-baby
Hoe mooi kan een dag beginnen. Had het gisterenavond gemist, lag op het andere kussen, maar vanochtend las ik het mooie bericht. Dear Banana Baby, it is winter, and joy. Ik denk dat de laatste twee wo...
Vandaag wel een avontuur wat ik ook bijna niet na had ik kunnen vertellen. Had weer een driver georganiseerd die mij in acht dagen zou rondrijden in dit deel van China.Omdat ik weer rijstterrassen ga ...
Long or big?
Het werd wandelen vandaag. Weer is nog steeds somberder dan somber en van enig lichtspel op de rijstterrassen is geen sprake. Dus vrolijk op weg gegaan. Er stond volgens de boekjes en de hotels hier z...
/2013-2015/china-nov-2014/long-or-big
Het werd wandelen vandaag. Weer is nog steeds somberder dan somber en van enig lichtspel op de rijstterrassen is geen sprake. Dus vrolijk op weg gegaan. Er stond volgens de boekjes en de hotels hier z...
Het was eigenlijk geen begrafenis maar meer het bijzetten van de as van de overledene op de plek waar hij begraven wilde worden. Maar dat was vanochtend. Er ging nog het een en ander aan vooraf. Giste...
Yangshuo, 32 jaar geleden een slaperig dorp nu een toeristenmagneet met een enorme aantrekkingskracht. Waarbij het grootste deel van de Chinese toeristen er alleen maar aan mogen ruiken. Ze slapen in ...
Touchdown in Glasgow . Een weekje Schotland staat op mijn programma. Regenjas meegenomen. Mijn weerapp beloofd niet veel goeds. En dat ding heeft meestal gelijk. De vriendelijkheid hier overviel mij w...
Skye High
Het eiland Skye, thuis komen op Skye is hier de leus. Het eiland is gekozen tot ”4th Best Island in the World” door National Geographic. Niet een van de minsten. Ik kom aan land, dat wil zeggen, kom a...
/2013-2015/scotland-may-2015/skye-high
Het eiland Skye, thuis komen op Skye is hier de leus. Het eiland is gekozen tot ”4th Best Island in the World” door National Geographic. Niet een van de minsten. Ik kom aan land, dat wil zeggen, kom a...
Het is wisselend bewolkt zegt het weer. Daar houd ik van. Daardoor krijgen het land, de zee en de lucht afwisselend bezoek van het licht, een adembenemend schouwspel. In het westen van het eiland Skye...
Je hebt ze op veel plaatsen op deze wereld. Plekken waar het lijkt of de aarde ophoudt. Alles komt tot een einde, de wegen, de rivieren, de rotsen, duinen of stranden. Je kijkt uit over de zee en weet...
Vanochtend om vier uur (ja, het is vroeg licht hier), keek ik uit het raam en er viel mij maar een woord te binnen en dat was zompig. Een zware deken van mist lag over het Loch Erbill en het zag er ni...
De wolkflarden namen hun gemak ervan, haast was niet geboden want er stond maar een beetje wind. Ik was al even geleden begonnen aan de wandeling van vandaag. Had bij het ontbijt vanochtend een gekook...
Vanochtend vroeg na het ontbijt stond er zo’n ondermaats vrouwtje van ondefinieerbare leeftijd bij mijn rugzakje en koffer te wachten voor mijn deur. Ze ging dat naar beneden dragen voor mij. Ik wilde...
Mijn hotel in Porto del Sol was den wel een beetje onpersoonlijk maar het ontbijt mocht er wezen. Voor Kaapverdië dan wel. Gelukkig was mijn chauffeur redelijk op tijd en de rit begon niet met een lan...
Daar ga ik vandaag naar toe; Playa de Oro , diep in het oerwoud, geen weg, alleen een rivier. Daar leven zwarte afstammelingen van de slaven die hier 500 jaar geleden naar goud moesten zoeken van de S...
De Cotopaxi, de hoogste actieve vulkaan ter wereld met 5897 meter is een paar dagen voordat ik hier kwam begonnen met rommelen. Hij spuugt rook en lava uit en de asregens houden constant aan. Het ding...
Daar ging het weer. Natuurlijk niet de makkelijke geasfalteerde weg maar de kortere, in dit geval heel betrekkelijk, weg over een paar bergpassen naar Chugcilan. Het was een machtig mooie weg en Ramir...
Het brak ineens open. Al twee weken beheersen de donkere wolken van de Cotopaxi en meer weer van het type ongerief het zwerk hier in Ecuador en ineens werd het blauw. En laat ik nu net op dat moment d...
De weg van Banos naar Puyo heeft een verval van ruim 1500 meter over 60 kilometer. Het is een drukke weg van de hoge, vulkanische Andes naar het Amazone basin . Een groter contrast is er bijna niet de...
Saratugo moest de markt der markten hier in Ecuador worden. Uitsluitend indianen in traditionele out-fits en een heel authentieke sfeer. Klopte best wel een beetje alleen ik wilde natuurlijk wat foto’...
Je huurt een auto bij een bekend verhuurbedrijf. Avis. Zekerheidjes inbouwen. Niet al te oude auto, moet goed zijn. Ging ook goed tot vanochtend. Hé raar, lekke band. Kan gebeuren, wegen zijn niet alt...
Naast mij aan het andere raam zit een Japanner, hoe kan het ook anders, die op dit uur van de ochtend, half acht, twee dozen Pringels wegspoelt met twee flesjes Fanta . Maar wel een mondkapje op en ee...
Wanneer gaat het fout met een op zichzelf puur volk wat een originele manier van leven heeft bewaard? Een manier van leven die voor ons, toeristen interessant genoeg is om er naar te gaan kijken. Op d...
Kerkhoven… hoeveel zou ik er al bezocht hebben. Reizen bestaat voor een groot deel uit kijken naar religieuze objecten en oude stenen. Dat is er van oude tijden overgebleven en dat wordt nog een beetj...
Besloten op advies van mijn driver om nog een halve dag in Golgan te blijven. Om twaalf uur is er een paardenrace. Het schijnt een belevenis te zijn. Niet alleen door de Turkan volbloeden die er racen...
Een hele dag in de woestijn voor mij alleen, wie wil dat niet. Het kwam er op neer dat ik een keer of drie op en neer gelopen ben van Mersh naar Tanargaegh en de Bedafse bergen beklommen heb. Er zijn ...
Iran is mooi maar er komt een punt dat je even geen oudheid meer nodig hebt. Bij mij kwam dat punt op een moment dat het moderne Iran ver weg was. We reden, wel over hypermoderne wegen, vooral langs, ...
Een rit van ruim 500 kilometer vandaag naar Esfehan. De toeristische hoofdstad van Iran en door de kenners, die vooral in Esfehan wonen, uitgeroepen tot de mooiste stad van de wereld. In de oudheid za...
Montenegro, ik was het land helemaal vergeten. Een van de laatste plekken in Europa waar ik nog nooit geweest was. Maar het bestaat en stelde niet teleur. Vanaf Herceg Novi reed om de baai van Kotor h...
Kerstliedjes, ze lusten er wel pap van hier. Op welke zender ik de autoradio ook zette, er klonken Jinglebells , er vielen sneeuwvlokken en rendieren renden in het rond, vooral ene Rudolph , soms same...
Highlands
Het is hier allemaal hijgerig hoog. Je beweegt je de hele dag zo tussen de 2500 en 3000 meter en dan is even een sprintje aanzetten toch andere koek. Zelfs op mijn leeftijd. Over sprintjes gesproken, ...
/20092012/ethiopia-november-2010/highlands
Het is hier allemaal hijgerig hoog. Je beweegt je de hele dag zo tussen de 2500 en 3000 meter en dan is even een sprintje aanzetten toch andere koek. Zelfs op mijn leeftijd. Over sprintjes gesproken, ...
Mistflarden hingen nog in de bomen toen we vanochtend vanuit Gonder voor een lange tocht vertrokken naar Axum. Van de ene oude hoofdstad naar de andere. Gonder is een betrekkelijk jonge stad. In 1635 ...
Ethiopië begint zich te nestelen in mijn ogen, oren en neus. De primitieve huisjes, de zwaaiende kinderen, al het vee wat over de weg zwerft. De geur van houtvuren, van vers geraapte mest, van niet he...
Money, money, money, bir, bir, bir
“Money, money, money, bir, bir, bir, highland, highland, highland, pen, pen ,pen, photo, photo, photo, caramella, caramella, caramella”... het dreunt nog uren door je hoofd. In iedere volgorde, waarbi...
/20092012/ethiopia-november-2010/money-money-money-bir-bir-bir
“Money, money, money, bir, bir, bir, highland, highland, highland, pen, pen ,pen, photo, photo, photo, caramella, caramella, caramella”... het dreunt nog uren door je hoofd. In iedere volgorde, waarbi...
Het begint verdomme bijna op een groepsreis te lijken. Vandaag met Fréderique , Susanne en John plus Ray en Hannah op excursie naar Chin dorpjes aan de Lemro rivier . Ik had deze tocht geboekt en de a...
Travel Days
Reisdagen. Voor een reiziger zijn ze broodnodig. Anders kom je nergens. Maar het is niet altijd even ontspannend om ze door te komen. Meestal geniet ik alleen al van de afgelegde afstand, het uitzicht...
/20092012/myanmar-march-2011/travel-days
Reisdagen. Voor een reiziger zijn ze broodnodig. Anders kom je nergens. Maar het is niet altijd even ontspannend om ze door te komen. Meestal geniet ik alleen al van de afgelegde afstand, het uitzicht...
Wilde om half zeven al gaan rijden maar moest nog een half uur wachten. Ik zat opgesloten in het hotel. Een groot gebouw van 10 verdiepingen en ik ben de enig aanwezige. Om zeven uur komt de reception...
The Chaco is een groene woestijn. Het wordt ook wel "The Green Inferno" genoemd. Een tamelijk nat deel in het zuiden en een droger deel in het noorden. De Kreeftskeerkring loopt er midden doorheen. Ma...
Wat doe ik hier? Deze vraag komt een aantal keren bij mij op. Ik rijd van hot naar her, bezoek iedere bezienswaardigheid, ieder oud stadje, alle mooie uitzichten en ik zie weinig of niets. Niets in ie...
Een waterval. Maak daar maar eens een leesbaar verhaal van. Ik kan wat feitjes opschrijven zoals het aantal kubieke meters water wat er per minuut naar beneden dondert. Ik geloof 135 Olympische zwemba...
Water is hier de big business en ze hebben het zo georganiseerd dat nat worden er standaard bij hoort. Je komt overal erg dicht bij het neerstortende geweld en als dat nog niet genoeg is zijn er boott...
Dacht ik toch echt dat ik klaar was met Paraguay komt er spontaan nog een verhaal achteraan. Het begon vandaag met heuse oorlogshandelingen hoog in de lucht. Toen het gevecht begon wist ik nog niet da...
Uruguay en koeien zijn synoniem. Het zijn er veel, die koeien. Ze zullen ze allemaal wel oppeuzelen of in containers naar de vleespaleizen van de USA en Europa verschepen. Daar komen ze dan als kilokn...
De kust van Uruguay langsgetrokken. Mooie klassieke badplaatsen, moderne steden met prima architectuur en vrijgevochten hippie enclaves. Wat wil een mens nog meer. Een ander seizoen was prettig gewees...
Gisteren was ik in Tacuamarembo , de hoofdstad van de Estancia's . De grote boerderijen waar ze per boer duizenden stuks vee hebben rondlopen voor biefstukken. Maar tot mijn grote vreugde ontdekte ik ...
Ywapu
Ja, en toen had ik het weer gedaan. Een trekking geboekt. Alleen was geen optie begreep ik van Lily en Harri (haar neef). Geen gidsen genoeg. Na veel gehakketak en gedoe werden er twee groepen gevormd...
/20092012/myanmar-december-2011/ywapu
Ja, en toen had ik het weer gedaan. Een trekking geboekt. Alleen was geen optie begreep ik van Lily en Harri (haar neef). Geen gidsen genoeg. Na veel gehakketak en gedoe werden er twee groepen gevormd...
Hti Tein
We hebben weer een groep van negen. Steve en ik zijn weer herenigd. Het lopen ging wonderbaarlijk goed voor een oude man. Iedereen had een blij ochtendgezicht. Het weer was mooi maar niet te warm. Ste...
/20092012/myanmar-december-2011/hti-tein
We hebben weer een groep van negen. Steve en ik zijn weer herenigd. Het lopen ging wonderbaarlijk goed voor een oude man. Iedereen had een blij ochtendgezicht. Het weer was mooi maar niet te warm. Ste...
Heel vroeg in de ochtend als iedereen, behalve ik, nog slaapt en de novices van het klooster hun liederen chanten kruip ik redelijk geradbraakt onder mijn Chinese deken vandaan. Ik zie de kleine monni...
Inle Lake
De eerste dag na de trek was een echte ATV dag. Weinig lopen, kon ook niet zo vlot meer, en de bekende bezigheden na een trekking. Was in de was geven, schoenen schoonmaken en een boot boeken voor de ...
/20092012/myanmar-december-2011/inle-lake
De eerste dag na de trek was een echte ATV dag. Weinig lopen, kon ook niet zo vlot meer, en de bekende bezigheden na een trekking. Was in de was geven, schoenen schoonmaken en een boot boeken voor de ...
Kakku
Een wat smoezelige Birmees is deze dag mijn chauffeur. Ga naar Kakku, een tocht van 2,5 uur ten zuidoosten van Inle. Midden in Shan State . Nog maar tien jaar open voor toeristen en weinig bezocht. He...
/20092012/myanmar-december-2011/kakku
Een wat smoezelige Birmees is deze dag mijn chauffeur. Ga naar Kakku, een tocht van 2,5 uur ten zuidoosten van Inle. Midden in Shan State . Nog maar tien jaar open voor toeristen en weinig bezocht. He...
Vandaag dan eindelijk het meer op. Ben beetje bang voor de drukte en bij de grote ligplaats zijn inderdaad alle boten geboekt. Maar nog geen toerist te bekennen. Ik word doorverwezen naar de brug, naa...
Lashio
Een halve dag stukslaan voor mijn vlucht naar Lashio vertrekt. Ging maar weer lopen. Nog enkele kloosters te gaan en onderweg wat roze nonnen fotograferen. In een van de kloosters vroeg een monnik nog...
/20092012/myanmar-december-2011/lashio
Een halve dag stukslaan voor mijn vlucht naar Lashio vertrekt. Ging maar weer lopen. Nog enkele kloosters te gaan en onderweg wat roze nonnen fotograferen. In een van de kloosters vroeg een monnik nog...
Pankam
Het vuur smeulde nog toen ik voor het ontbijt beneden kwam in het hotel. De meisjes van het hotel vroegen mij meteen of ik misschien bang was gisterenavond dat ik moest kussen en vooral wie dan omdat ...
/20092012/myanmar-december-2011/pankam
Het vuur smeulde nog toen ik voor het ontbijt beneden kwam in het hotel. De meisjes van het hotel vroegen mij meteen of ik misschien bang was gisterenavond dat ik moest kussen en vooral wie dan omdat ...
Hsipaw
Vandaag eens kijken of Hsipaw werkelijk zo'n parel voor reizigers is als wordt geschreven. Lopen in de ochtend is een genot hier, dat in ieder geval. Iedereen blij en lachen doe je om alles denken ze ...
/20092012/myanmar-december-2011/hsipaw
Vandaag eens kijken of Hsipaw werkelijk zo'n parel voor reizigers is als wordt geschreven. Lopen in de ochtend is een genot hier, dat in ieder geval. Iedereen blij en lachen doe je om alles denken ze ...
Eerst naar de vroege ochtendmarkt van Hsipaw, die van alle verse waar. Om zes uur op pad, stikdonker nog. Er zijn veel bergvolken om hun groente aan de man te brengen. Lisu, Palaung, Shan en Kachin lo...
Sagiang
In Sagiang ben ik de laatste keer in 2006 de heuvel opgelopen en soms voel ik dat, nu zes jaar later, nog wel eens in mijn kuiten. Een paar honderd meter trap omhoog en de treden zijn vaak niet voor w...
/20092012/myanmar-december-2011/sagiang
In Sagiang ben ik de laatste keer in 2006 de heuvel opgelopen en soms voel ik dat, nu zes jaar later, nog wel eens in mijn kuiten. Een paar honderd meter trap omhoog en de treden zijn vaak niet voor w...
Om ver te komen moet je lang vliegen, sprak de filosoof in mij. Er zijn vandaag veel mensen die ver willen komen. Het toestel zit overvol. Ik vlieg naar Kaapstad in het uiterste zuiden van het zwarte ...
Darling ten noorden van Kaapstad is mijn thuisbasis de komende weken. Skattebol in een mooie vertaling naar het Afrikaans. Vandaag het dorpje een beetje verkend. Het witte gedeelte dan. Niet dat daar ...
Vandaag een ontmoeting gehad met de bontebok (met de klemtoon op bonte). De bontebok roeit zichzelf uit als ze er hier niet zo goed op zouden passen. Het mansbeest is zo dominant dat hij geen enkele i...
Onderricht in Apartheid gehad van Ivy en Sari. Twee vrouwen die het aan den lijve ondervonden hebben hier in Darling. Die Apartheid is nog niet helemaal over. We gingen eerst naar het Darling museum o...
Jan van Riebeeck heeft Zuid-Afrika op de kaart gezet. Tenminste vanuit Europese kant bezien. Bijna vanzelfsprekend was dat geen goed nieuws voor de bewoners van het gebied destijds; de San en de Khoik...
Een aantal dagen niet geschreven. Ik wilde niemand vermoeien met mijn verontwaardiging over hoe het hier geregeld is tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Het laat je niet onberoerd maar er over ...
Zuid Afrika, een land van contrasten is een understatement. Dit weekend zijn er veel gepasseerd. Het was witte zaterdag met een bezoek aan de meer dan decadente wijngebieden van Stellenbosch en Fransc...
Toor
Als zesjarig wit meisje woonde Koti in Rhodesië, het huidige Zimbabwe. Daar woonde een Sangoma, een profeet, een voorspeller. Die zwarte man was wijd en zijd bekend om zijn toorkunst. Hij verdiende ee...
/20092012/south-africa-april-2012/toor
Als zesjarig wit meisje woonde Koti in Rhodesië, het huidige Zimbabwe. Daar woonde een Sangoma, een profeet, een voorspeller. Die zwarte man was wijd en zijd bekend om zijn toorkunst. Hij verdiende ee...
Pionier in een nieuw land zijn, dat klinkt toch romantisch? Huis en haard verlaten en naar een nieuw onbekend land trekken. Totaal niet weten waar je terecht komt en daar door hard werken en onder vee...
Vroeg in de morgen ontsnapte ik aan de dood doordat ik bijna vanachter een vrachtwagen de weg wilde overstekene en de hand van God hield mij tegen om de laatste stap te zetten. De passerende auto raak...
Nog een paar dagen over voor het vertrek naar Namibië. Terug in Kaapstad als verblijf en rond de Kaap gereden, wat wijnhuizen bezocht en veel, veel gelopen. Namibië maag komen, het was een mooie tijd ...
Zit te kijken in het laatste hout wat opbrand hier in het oneindige Namibië. De stilte is overdonderend op wat dierengeluiden in de verte en het knapperen van het hout na. Een dag lang op gravel en ve...
Sinds ik in het begin van de jaren zeventig voor het eerst kennismaakte met de grote woestijnen in de Verenigde Staten heb ik wel zo'n beetje al de grote woestijnen van deze aarde bezocht. Maar nog no...
Je hebt van die dagen dan word je wakker en die bekende wet treed bijna onmiddellijk in werking. De dertiende juni was zo'n dag en het zou op het einde van de middag in Charkow nog allemaal veel erger...
Shanghai
In veel plaatsnamen hier klinkt de wanhoop van de boeren die hier ooit naar toe trokken door. Plaatsnamen is een groot woord voor deze nederzettingen die vaak niet meer zijn dan één boerderij of nog v...
/20092012/namibia-mayjune-2012/shanghai
In veel plaatsnamen hier klinkt de wanhoop van de boeren die hier ooit naar toe trokken door. Plaatsnamen is een groot woord voor deze nederzettingen die vaak niet meer zijn dan één boerderij of nog v...
Omdat ik het Kunming van 1982 nergens meer kon vinden ben ik via wat omwegen naar Liang getrokken. Iets wat destijds onmogelijk was omdat je niet wist dat het bestond. Er bestond alleen een ‘Frommer’s...
Lugu Lake
Mijn ontbijt geniet ik bij het ‘Lijiang Spicy Noodle Far Over The Bridge Restaurant’. Een kommetje noedels die ik zelf maar op smaak gebracht heb. Bij Lamu’s Place zit Namu al op mij te wachten. Ze lo...
/20062008/china-yunan-april-2006/lugu-lake
Mijn ontbijt geniet ik bij het ‘Lijiang Spicy Noodle Far Over The Bridge Restaurant’. Een kommetje noedels die ik zelf maar op smaak gebracht heb. Bij Lamu’s Place zit Namu al op mij te wachten. Ze lo...
Li Na
Vandaag gaan we, zo hebben ze voor mij besloten, naar een groot klooster en zullen dan de lunch gebruiken bij de moeder van He Lin Na, die zelf een manusje van alles is in het grote huis. Er staat een...
/20062008/china-yunan-april-2006/li-na
Vandaag gaan we, zo hebben ze voor mij besloten, naar een groot klooster en zullen dan de lunch gebruiken bij de moeder van He Lin Na, die zelf een manusje van alles is in het grote huis. Er staat een...
Tibetans
Moe en stijf stap ik uit als de auto blijkbaar de bestemming heeft bereikt. Ik was even in slaap gedommeld. Had mijn chauffeur gevraagd naar een klein dorp te rijden wat de Tibetaanse uit Lijiang mij ...
/20062008/china-yunan-april-2006/tibetans
Moe en stijf stap ik uit als de auto blijkbaar de bestemming heeft bereikt. Ik was even in slaap gedommeld. Had mijn chauffeur gevraagd naar een klein dorp te rijden wat de Tibetaanse uit Lijiang mij ...
In de vroege ochtend loop ik een tempel in. Binnen zitten honderden monniken. In zo’n twaalf rijen op lange, lage banken in de lotushouding. Met allemaal dikke rode dekens en gele bontachtige shawls t...
Vannesa
Ik zit weer in een Tibet Café. Ik moet al minstens in 100 verschillende Tibet Café’s gezeten hebben. En ik slaap in het Tibet Hotel. Dat is ook niet voor de eerste keer. Tip van Namu. Haar oom is de e...
/20062008/china-yunan-april-2006/vannesa
Ik zit weer in een Tibet Café. Ik moet al minstens in 100 verschillende Tibet Café’s gezeten hebben. En ik slaap in het Tibet Hotel. Dat is ook niet voor de eerste keer. Tip van Namu. Haar oom is de e...
Shangri-La. Er drijven witte wolkflarden hoog door de kobaltblauwe lucht. De besneeuwde bergtoppen laag aan de horizon lijken gescheurde stukken wit bord karton die iemand wat slordig in de groene gra...
Ik ben weer eens aan het klimmen. De Mingyong gletsjer. Het begon zo simpel vanochtend. Je kon kiezen: paard of voeten. Maar het is tenslotte een pelgrimstocht en die doe je te voet. Er is dus geen ke...
The Sun
De zon was opgekomen en veroorzaakte een prachtig lichtspel op de vier toppen van boven de zesduizend meter. Direct zouden ook de vijfduizenders en even later de vierduizenders mee mogen doen. Het lee...
/20062008/china-yunan-april-2006/the-sun
De zon was opgekomen en veroorzaakte een prachtig lichtspel op de vier toppen van boven de zesduizend meter. Direct zouden ook de vijfduizenders en even later de vierduizenders mee mogen doen. Het lee...
Ook in Ulaanbaatar is het zondag. Iedereen naar buiten. Door de week is bijna iedere auto een potentiële taxi, maar nu zitten ze bijna allemaal vol familie. Het viel nog niet mee om er een te pakken t...
Jan en Anita Bouwman zijn groot in Mongolië. Groter dan WA van Oranje en Maxima die hier ook geweest zijn. Jan en Anita hebben Mongolië haar trots teruggegeven. Hun nationale dier, het Thaksin-paard, ...
Je moet wel enorm zen zijn om in Mongolië te kunnen wonen. Ik geloof niet dat er ergens op de wereld zoveel niets is als hier. Niets op de foto zetten valt nog niet mee, maar ik heb een poging gedaan....
Vanochtend om 7 uur op weg. Een rit van zo’n 250 kilometer, maar je moet er de tijd voor nemen. Na 4 uur rijden nog niemand tegengekomen. Ja, eentje, met een gebroken as. Maar die kan er best al dagen...
Around-the-world-autumn-2006 Juizhaigou dinsdag 24 oktober Zoals gezegd het is ook herfst in China. De bladeren vallen. Dat geeft een hoop werk voor de bladeren vegers. Die heb je in China vier miljoe...
Around-the-world-autumn-2006 Juizhaigou woensdag 25 oktober Ze zijn met zovelen. Overal zie je er heel veel. En als je dan bedenkt dat het er nog zoveel meer zijn duizelt het je soms hevig. Om de ande...
Around-the-world-autumn-2006 Huanglong donderdag 26 oktober Ja, eigenlijk eet ik zoveel mogelijk vegetarisch. Maar als je op één dag tientallen kilometers gelopen hebt boven de vierduizend meter en da...
Around-the-world-autumn-2006 Huanglong vrijdag 27 oktober Het was al een beetje donker aan het worden en bijna alle Chinezen waren al lang op weg naar de eetzaal van de Sergeant-majoor . Ik heb vanmor...
Panmunjon zondag 15 oktober Waarom schrijf je niets over de DMZ zal de helft van jullie wel denken. En wat is de DMZ zal die andere (grotere) helft denken. Nu let op. Dat is een stuk van ca 2 kilomete...
Terug naar de weg in de boot. Voor mij een breedgeschouderde, volledig getatoeëerde rug. Wilde kroesharen. Halverwege de tocht draait hij zich om en vraagt in perfect Nederlands: ‘Goedemorgen mijnheer...
Moron City
Wat een mooi land is Mongolië en wat een lelijke steden hebben ze hier gebouwd. Het eerste wat opvalt zijn de grote aantallen flats, appartementen blokken die leegstaan of half afgebouwd zijn. Ze zijn...
/20062008/mongolia-august-2007/moron-city
Wat een mooi land is Mongolië en wat een lelijke steden hebben ze hier gebouwd. Het eerste wat opvalt zijn de grote aantallen flats, appartementen blokken die leegstaan of half afgebouwd zijn. Ze zijn...
Lost
Het kussen rustte op zijn beide handen. Wel tien keer gaf hij het bijna aan mij en iedere keer trok hij weer terug en liet mijn in dankbaarheid uitgestrekte handen weer in de lucht bungelen. Steeds vo...
/20062008/mongolia-august-2007/lost
Het kussen rustte op zijn beide handen. Wel tien keer gaf hij het bijna aan mij en iedere keer trok hij weer terug en liet mijn in dankbaarheid uitgestrekte handen weer in de lucht bungelen. Steeds vo...
Het eindigde bijna waar het begon vandaag. Het is dat we door een ongeval wat langer doorgereden zijn, en daar de weg gewezen kregen, anders was er in 10 uur hemelsbreed 52 kilometer afgelegd! Maar de...
Te pito o te Henua , november 2007 Mijn eerste lange afstandswandeling erop zitten. Paris Charles de Gaulle . Wat een vluchthaven. Lopen, lopen, lopen en een bewegwijzering waar de Franse slag vaak ge...
Gisteren later op de dag nog een zelf veroorzaakt avontuur beleefd. Ik had m’n huurauto nog ter beschikking en besloot de hoogste vulkaan op te rijden. Volgens mijn kaart kon dat. Het kon, want ik ben...
Een buitje
Paar dagen niet geschreven. Kon ook niet. Zo ongeveer iedere spier die ik bezit was kapot. Helemaal aan gort vanwege die ‘Typical Vietnamese Relaxing Massage’. De kleine letters gaven nog een wat cry...
/20062008/vietnam-october-2008/een-buitje
Paar dagen niet geschreven. Kon ook niet. Zo ongeveer iedere spier die ik bezit was kapot. Helemaal aan gort vanwege die ‘Typical Vietnamese Relaxing Massage’. De kleine letters gaven nog een wat cry...
Halong Bay
Toen het weer wat opgeklaard was naar Halong Bay. 1956 eilanden hebben ze hier in de baai geteld. Een imponerend getal. In Nederland hebben we er een tiental en dan tel ik zomaar Schokland mee. Het is...
/20062008/vietnam-october-2008/halong-bay
Toen het weer wat opgeklaard was naar Halong Bay. 1956 eilanden hebben ze hier in de baai geteld. Een imponerend getal. In Nederland hebben we er een tiental en dan tel ik zomaar Schokland mee. Het is...
Een paar dagen in het noord westen naar Sapa geweest en dat was ook al een feest. Je gaat daar naar toe voor de bergvolken die er in hun tribale kleding fantastisch uitzien. Zeggen de folders. Maar ee...
Hilarisch, dat was de beste omschrijving voor deze dag.Ik laat de beelden spreken al heb ik van dat hilarische vanzelfsprekend geen beeld. Sapa zal best heel erg mooi zijn op een zonninge dag in het d...
In Ninh Binh was een duidelijk deel van de bevolking katholiek. De Katholieke Kerk in Vietnam telt zes miljoen gelovigen en is de op één na grootste katholieke gemeenschap in Zuidoost Azië. Het was ni...
Ik ben in Urumqi en het is volle maan. Toeval? Natuurlijk niet, toeval bestaat niet en zeker niet in Urumqi. Ooit geweest? Niet doen. Een kleine drie decennia geleden wilde ik graag hier zijn omdat he...
Pictures and stories of Nepal do have a seperate chapter under Nepal feb/mar 1983 Foto's en verhalen over de trip naar Nepal hebben een eigen hoffdstuk onder Nepal feb/mar 1983
Het is 1 september 1982 en aangekomen in Guangzhou, het vroegere Kanton. Vanuit het raam van mijn hotelkamer is het beneden een oorverdovend getoeter. Van fietsen en motoren! Geen auto te bekennen op ...
De Transsiberië Express is een avontuur, niet spannend, niet vermoeiend, niet spectaculair van landschap maar toch een geweldige kick. Van tevoren bang gemaakt door vrienden dat het stomvervelend zou ...
De Transsiberië Express is een avontuur, niet spannend, niet vermoeiend, niet spectaculair van landschap maar toch een geweldige kick. Van tevoren bang gemaakt door vrienden dat het stomvervelend zou ...
woensdag 16 maart 1983, Anglican Church Hostel, Kuching, Sarawak, Malaysia Veel te vroeg op Singapore Airport voor de MAS vlucht naar Kuching, foutje van de luchtvaartmaatschappij. Hierop volgde het s...
Trip from October 4 to October 14, more in near future
Daar lopen we weer. Weten jullie wel dat er aan een knie wel 43 kanten zitten en dat die allemaal op wel 7 manieren pijn kunnen doen. Om nog maar niet te spreken over inwendige pijnen, steken, scheute...
De eerste paar dagen werden doorgebracht in Darjeeling. Mijn hele leven wilde ik daar al naartoe. Een tekening op een theedoosje, dat ik lang geleden in een De Gruyter-winkel in mijn handen had, had d...
In Pemayantste staat het heiligste boeddhistische klooster van Sikkim. Het is van de Nyingma-orde, de monniken met de rode hoeden. In het klooster zijn prachtige muurschilderingen gemaakt door duizend...
We gingen op weg naar Gangtok. Een lange dag, zeker door de vele stops die we moesten maken. Op iedere top staat hier een klooster. Overal is iets te beleven en iemand te eren. Het graf van Dilgo Khye...
Sikkim, een onvrijwillige Indiase deelstaat die slechts weinig van het nieuwe moederland overgenomen heeft, stelde me geen moment teleur. Overal waar je keek zag je de heilige berg Kanghenjunga majest...
Bhutan, land van de donderdraak. Land van orde en netheid. Land van vriendelijkheid. Land van een goed leven. Land van de ultieme culture shock. India heeft alweer pech. Grenzen aan Bhutan maakt het n...
Thimpu
De volgende ochtend zaten wij al vrij snel in de zon bij onze eerste Lhakhang, een Bhutaanse tempel. Deze heette Dungschhur Lhakhang. De rondleiding was verhelderend gebleken, ondanks het zware slisse...
/19702005/bhutan-november-2001/thimpu
De volgende ochtend zaten wij al vrij snel in de zon bij onze eerste Lhakhang, een Bhutaanse tempel. Deze heette Dungschhur Lhakhang. De rondleiding was verhelderend gebleken, ondanks het zware slisse...
Wangdi
Na dit mooie plaatsje gingen we door naar Wangdiphodrang waar we sliepen in hotel Drakennest. Met ligbad en uitzicht op een electriciteitscentrale. Rugby Way en dochter sliepen hier ook. Ze kwamen uit...
/19702005/bhutan-november-2001/wangdi
Na dit mooie plaatsje gingen we door naar Wangdiphodrang waar we sliepen in hotel Drakennest. Met ligbad en uitzicht op een electriciteitscentrale. Rugby Way en dochter sliepen hier ook. Ze kwamen uit...
Chakhar, Bhoemthang is ver van de wereld. Ondanks internet, tv en Indiase films. 3 passen zijn we overgegaan met uitzonderlijk goede wegen voor Aziatische begrippen. De hoogste pas was 3400 meter en d...
Het kleine verwende nest zat ons brutaal aan te kijken en hing ons wat verveeld een doek om. Juist op dat moment riep een joekel van een koekoeksklok dat het kwart over drie was. De reïncarnatie van D...
Paro Dzong
Paro is een leuk gehucht. De tweede stad van Bhutan mag geen naam hebben. Toch zit het vol verrassingen. Een Dzong van groot kaliber, zowel in omvang als in vormgeving. Je loopt vol ontzag over de bin...
/19702005/bhutan-november-2001/paro-dzong
Paro is een leuk gehucht. De tweede stad van Bhutan mag geen naam hebben. Toch zit het vol verrassingen. Een Dzong van groot kaliber, zowel in omvang als in vormgeving. Je loopt vol ontzag over de bin...
Een rot eind weg. Om tien voor half acht stond een opgefokte taxi chauffeur te claxonneren voor de deur. Opschieten, opschieten, lomp is de norm. De waarden zijn vervangen door een heel snel lopende t...
Tweede Kerstdag. Refugio Las Torres . We zijn in het Nationale Park Las Torres del Paine . Het bestaat uit een groot rotsmassief dat abrupt oprijst uit het omringende steppenland. De vele pieken hebbe...
Het bier vloeit rijkelijk. Dirk en Rogier zijn er ook. Amsterdam als domicilie. Beroepen: pepernotenverdeler en ziekenhuisinrichter in derdewereldlanden. Hebben het circuit al gelopen. Weinig gezien d...
De vierde dag. We ontbijten bij de cowboy. Een half uur later dan afgesproken. Hij wil ons bijna de stallen schoon laten maken. We lopen vroeg. Mexico vertrekt tegelijkertijd. Taiwan, drie jonge loper...
De volgende ochtend heeft niemand zin om te vertrekken. Het is hier leuk en zonnig. We moeten vandaag naar een campsite in een donker bos, hoog in de bergen. Uiteindelijk gaan we op pad. We nemen de t...
Het ontbijt en het kamp opbreken de volgende ochtend gaat erg snel. Kwam ook een beetje door de temperatuur van het douchewater, dat meer op een hagelbui leek. Het douchen nam hierdoor maar enkele sec...
Met een lichte zwarte kater tussen de oren en benen die duidelijk te kennen geven dat gisteren een grens was overschreden komen we toch nog vrij vlot op gang voor onze volgende etappe. Van Refugio Gre...
Vandaag is onze negende dag in het park. Het is een beetje feest. Vanavond zouden we in een heus hotelbed slapen. We nemen de eerste boot van de ochtend over lago Pehoe naar Pudeto. Een mooie tocht op...
Recht van de luchthaven belandde ik in het warme water van de topattractie van IJsland. Wat dromerig daarvan zag ik daarna heet water en stoom uit de grond spuiten, de aarde borrelen en veel water van...
Snorri Snurggson was uitvinder en groeigrondbezitter. Hij heette eigenlijk Snorri Hoskuldsvatnshnjukursnurggson. Maar ofschoon efficiency in het jaar 980 nog niet was uitgevonden noemde iedereen hem b...
In the dedicated role of photographer, he is the loner, the innocent and the outsider who is seized by whatever he encounters, by whomever looks him in the eyes. His photographs declare: I am not here...