Homesick for Africa
Eerst de stad uit! Vertrok om kwart over zeven met een grote bak bij Hertz vanuit de binnenstad. Zonder fout te rijden kwam ik eruit. Het was ochtendspits en het duurde even. Zag dat ze hier voor het verkopen van auto's en banden nog steeds terugvallen op blote of halfblote borsten van een onwaarschijnlijk formaat. Daar zijn ze bij ons toch al zo'n veertig jaar overheen gegroeid. Tja de garagebedrijven bevinden zich aan de rand van de stad en die rand is hier behoorlijk groot.
Eindelijk sloeg ik de woestijn in en het verkeer werd rustig, de weg steeds hoger en het landschap wilder en droger. De eerste vicunas verschenen langs de weg. Een kleine kameelsoort zoals de lama en de alpaca. Maar deze geeft nog fijnere wol. Zo fijn dat er op een gegeven moment nog maar een paar over waren. Al die anderen waren in bolletjes of truitjes veranderd. Ze worden gelukkig beschermd nu. De weg steeg tot bijna 5000 meter en het was een droge stofboel. Er werd volop aan de weg gewerkt dus die stof verdwijnt binnenkort. In de verte zag ik steeds de enorme lavawolken die de vulkaan aan het spuwen was. Als dat maar goed gaat de komende dagen.
Toen ik bij het begin van de Colca kloof aangekomen was liep mijn auto langzaam vol met Indianen en in de Chivay stapten ze allemaal uit. Ik reed door naar Yanque en daar bleek het gereserveerde hotelzijn deuren gesloten te hebben vanwege de vulkaan. Terug naar Chivay en terecht gekomen in een soort groeptoer hotel waar de kamer in ieder geval alles had om om warme nacht door te kunnen brengen. Daarna op fotosafari maar hoe ik ook mijn best doe ik dring niet door bij deze mensen. Heimwee naar Afrika. Maar niet zeuren ik ben in Peru.
De Colca Canyon is indrukwekkend maar iedere vergelijking met The Grand Canyon, die vaak gemaakt wordt gaat mank. Ja hij is dieper, breder maar kan niet tippen in natuurschoon aan zijn Amerikaanse collega. Al voegen hier de vele vulkanen die er omheen liggen wel een extra dimensie.
