Chillen
Chillen! Ik ben het aan het leren. Plekken genoeg hiervoor aan het strand en als je er gaat zitten, en blijft zitten, gaat het vanzelf. Maar iedere dag toch ook wat excursies want anders kan ik ook naar Bloemendaal op reis gaan. Wel beetje frisser en de biertjes zijn een stuk duurder. Voor mijn eerste trip had ik de Shimba Hills National Park uitgekozen. Een beauty zeggen ze. Een groot bos zou ik zeggen met veel struikgewas en het wild werd beperkt tot twee hertjes en een muis. De uitzichten waren heiig en zo zo. Wel vreselijk slechte paden en enorme afstanden omdat ik dacht dat ik er de ene kant in kon rijden en de andere uit. Nee dus. Weer terug. Toen heb ik de olifanten maar laten schieten. Ik vermoedde dat ze achter een hek stonden. Vandaag ging ik naar de Gazi Women’s Boardwalk en Shimoni. Dat kon niet mis gaan. De vrouwen van Gazi hebben zich verenigd in een project om geld bijeen te brengen voor de bescherming van de mangroves en hun gemeenschap welvarender te maken te maken. Ze bestaan al 20 jaar en het gaat prima. Ze hebben internationale sponsoren uit allerlei landen en zelfs de mannen van Gazi zijn trots op hun vrouwen. Een visser was vol lof over het project maar liet zich wel ontvallen dat ze hierdoor iets te doen hebben en daardoor niet meer zeuren. Iets teveel naar de Mullah geluisterd denk ik. De vrouw van de uitleg zei dat ze van plan waren om in de mangroves een hotel aan te leggen om daarmee bruiloften te trekken. Niet direct de meest romantische omgeving zo’n mangrovebos. In het dorp was ook een oud slavenverblijf wat door de Arabieren gebruikt werd om slaven op te sluiten. Zoals altijd hartverscheurend maar dit vervallen gebouw had als extra attractie een vloer gemaakt van tanden en kiezen van de slaven. In Shjimoni sloten ze de slaven op in grotten, ook niet best al was het er wel koel.
