Life on the island
In the far south of Laos there are 4,000 islands in the Mekong. Not literally 4000, but there are a lot. There is a cycling island, a party island, a rest island, a hotel island and so on. I chose the absolute nothing island. Don Sum. Here they grow rice, keep some animals and don't look much at the evil outside world. And no one knows that there are elections in the Netherlands today. There is only one guesthouse here and it is run by a Laotian and her Dutch husband from Oirschot. That's why they know that there is such a thing as PSV. He is a fan wants to know that. Here I wanted to capture the calm island life for a few days. After arriving I immediately started walking. I thought around but that was a bit ambitious. I thought half was enough. There are no roads here, only (moped) cycle paths. You can also walk on it. They grow rice in the middle, the harvest has just arrived and on the edge there is mainly peace. That's where most of the houses are, the residents chatter, the children play and the chickens and pigs roam. The water buffalos are having fun on the now empty rice fields to prepare them for the new harvest. Not everyone dared to have their picture taken, but the friendliness was like a warm blanket. The ‘saibadeeee’ resounded almost with every step. Here is an image with many lovely people and animals. The number of fighting cocks was shocking. So there is cruelty everywhere, even in paradise.
Life on the island
In het verre zuiden van Laos liggen 4000 eilanden in de Mekong. Niet letterlijk 4000 maar het zijn er veel. Er is een fietseiland, een party eiland, een rusteiland, een meeste hoteleiland en ga maar door. Ik koos voor het absolute niets eiland. Don Som. Hier verbouwen ze rijst, houden wat dieren en kijken niet zoveel naar de boze buitenwereld. En niemand weet dat er vandaag verkiezingen zijn in Nederland. Er is maar één guesthouse hier en dat wordt gerund door een Laotiaanse en haar Nederlandse man uit Oirschot. Daardoor weten ze wel dat er zoiets als PSV bestaat. Hij is fan en wil dat weten. Hier wilde ik een paar dagen het kalme eilandleven vast gaan leggen. Na aankomst begon ik meteen te lopen. Ik dacht rond maar dat was wat ambitieus. De helft vond ik genoeg. Er zijn hier geen wegen alleen (brom)fietspaden. Daar mag je ook op lopen. In het midden verbouwen ze de rijst, de oogst is net binnen en aan de rand heerst vooral rust. Daar staan de meeste huizen, kwebbelen de bewoners, spelen de kinderen en scharrelen de kippen en de varkens. De waterbuffels leven zich uit op de nu lege rijstvelden om ze weer klaar te maken voor de nieuwe oogst. Niet iedereen durfde op de foto maar de vriendelijkheid was als een warme deken. Het ‘saibadeeee ‘weerklonk bijna bij iedere stap. Hierbij een beeld met veel lieve mensen en dieren. Het aantal vechthanen was wel schokkend. Wreedheid heb je dus overal, ook in het paradijs.
