Rest in Langar
Een halve dag vrij in verband met een band aan flarden die nodig gerepareerd moet worden. Het lijkt wel vakantie. Dat was vanochtend wel anders toen ik heftig teleurgesteld was in mijzelf dat ik niet als een jonge hinde de berg op rende maar hijgend als een oude man aan het ploeteren was. Toen ik boven bij die hoop stenen aangekomen was realiseerde ik mij dat het hier 3500 meter hoog is en het hijgen met de ijle lucht te maken had. Die stenen waren een Boeddhisties heiligdom uit de 5e eeuw, je had er veel fantasie voor nodig. Daarvoor het huis bezocht van de Sufi mysticus Muabara Kadam, een museum met uitleg in een heel snel uitgesproken raar Engels waar die fantasie ook van pas kwam. Onderweg veel werk aan de winkel voor de mensen hier want het is oogsttijd. Mooie beelden uit vervlogen tijden voor ons. Hier de harde werkelijkheid waarbij het ploegen met hand- en trekkracht gebeurde. De geluksvogels hadden een os. Iedereen helpt mee en het land wordt afgespeurd tot de laatste graankorrel geoogst is. In Langar was de band lek. Ik ging aan de wandel, versta hier werkelijk niemand maar sloot vriendschap met een koe en wij begrepen elkaar volkomen. Ze liep met mij mee tot we weer bij mijn homestay waren. Licht teleurgesteld dat ik het hek achter mij sloot maar met de aai over haar kop was ze blij. Facebook vrienden konden we niet worden want er is hier geen internet. En morgen nog minder.
