Rwanda, so black and white
Rwanda,
niet een land voor de teerhartigen onder ons. Een land waar de regering er alles aan doet om een positief imago te krijgen. Maar het blijft het land waar de vrouw van de president het vliegtuig van haar eigen man liet neerschieten, symbolisch genoeg in haar achtertuin. Een land waar daarna meer dan 1 miljoen mensen op beestachtige wijze werden vermoord door landgenoten. Een land waar de straten schoon zijn, de burgers gehoorzaam en de politie talrijk. Je struikelt er over de militairen met wapentuig in de aanslag, waag het niet achter hen langs te lopen want je krijgt een uitbrander. Loop aan de goede kant van de weg al is daar geen richtlijn voor. Rijdt geen kilometer te hard en passeer alleen waar het mag, logisch, maar daarop controleren beneden aan een steile helling heeft niet mijn sympathie. Een land van trottoirs maar de mensen die erop lopen hebben geen geld voor schoenen, een land wat een Engelse voetbalclub sponsort, over water naar de zee dragen gesproken. Een land ook wat alleen echt geïnteresseerd is in de boven bemiddelde toerist. Torenhoge toegangsprijzen voor Nationale Parken en Musea, een uur naar gorilla’s kijken kost een vermogen. De genocide wordt welhaast uitgemolken ten behoeve van diezelfde toerist. Waarom schrijf ik dat allemaal zo negatief? Zo erg was het toch allemaal niet. Nee, het is best een leuk land van mensen die ook allemaal wel een deel van jou portemonnaie willen hebben, geef ze eens ongelijk. Maar ik schrijf dit omdat ik het niet geloof, al die pais en vree. Het is een land van tegenstellingen die in toom worden gehouden van bovenaf. Met strenge handhaving, dictatoriale controle en veel machtsvertoon. Ik hoop intens dat het goed blijft gaan, ik zou er bijna voor gaan bidden. Maar ga er gerust naar toe, het is Afrika, het is groen en je kunt er prachtige fietstochten maken over goede wegen. Wel veertig versnellingen monteren want die heb je nodig. Uiteindelijk heb ik een groot deel van het land in korte tijd gezien, qua fotografie heb ik mooiere reizen gemaakt, daar was veel in Rwanda te zwart wit voor. Vandaar deze laatste serie. Dank voor het volgen.
