Inle Lake
De eerste dag na de trek was een echte ATV dag. Weinig lopen, kon ook niet zo vlot meer, en de bekende bezigheden na een trekking. Was in de was geven, schoenen schoonmaken en een boot boeken voor de volgende dag. Met mijn, inmiddels, vaste maten Steve en Corey charteren we een boot voor de hele volgende dag om naar het minder toeristische zuidelijke deel van Inle Lake te gaan. Het blijft de hele dag regenen. Ik boek een vliegticket voor de 31e naar Lashio en een taxi voor een dag naar Kakku. De dag glijdt voorbij en 's-avonds met de beide Amerikanen plus nog wat aan-schuivers dineren we weer in een Italiaans restaurant. Pizza Hawaii is favoriet aan tafel. Ik probeer voor het eerst in mijn leven op reis ook een pizza. Neem de simpelste. Wat ik al dacht blijkt ook zo te zijn: brood met gesmolten kaas. Ik loop in de stromende regen naar huis en spreek met Steve en Corey af dat we niet gaan de volgende dag met deze regen. Terug in mijn guesthouse krijg ik de lachers op mijn hand met mijn imitatie van een verzopen kat.
Het blijft de hele nacht regenen en in de ochtend is er niets veranderd. Geen boot vandaag en maar een fiets gehuurd en in de druilerige regen wat pagoda's en monastries bezocht. Hier heb ik niet op gerekend. Terwijl ik naar een wat verder afgelegen klooster fiets zie ik in de bamboe hutten langs de weg overal kleine vuurtjes branden. De reuk van die rook geeft mij altijd een gelukkig gevoel. Vrouwen en mannen hurken rond het vuur. Het is koud op deze regendag. Tussen de velden veel stoepa's, goudkleurig maar zonder veel glans in deze grijze nevel van regenwolken. Kom bij de Shwe Yaunghwe Kyaung terecht. Een oud klooster van teak waar ik 22 jaar geleden ook eens was. Het is een geweldig fotogeniek gebouw met mooie ovaalvormige ramen waar zoals gewoonlijk geen glas inzit. Ik heb geluk. Er zitten jonge monniken achter die les krijgen. Het grote verschil met de vorige keer is dat deze monniken zich gewend weten foto-object te zijn. Het laat ze volkomen koud.
Bij een pagode, de Yan Aung Hsu Taung Phi, is het miezeren overgegaan in een bui en hou ik het voor gezien en drink een cappuccino in een hier geheel uit de toon vallend enorm open restaurant waar toeristen in stijl hun late lunch gebruiken met uitzicht op nog meer grijze wolken..
