Door de ogen van de internationale massamedia, wordt Rwanda pas nieuws als het noodlot toeslaat. Op het moment dat de het er weer rustig is, richten camera's en correspondenten hun aandacht op de volgende crisis. En zo kwam het dat nadat de genocide door het Patriottische Front van Rwanda was onderdrukt, de belangstelling wegebde en de wereld het land grotendeels weer negeerde terwijl het zijn lange en moeizame weg naar normalisatie inging op miraculeuze wijze, een pad vanwaar het in meer dan 20 jaar nauwelijks van afgeweken is. Lange tijd bleef het voor de meeste buitenstaanders alleen bekend om de genocide. Vandaag is het door herstel en wederopbouw een voorbeeld voor Afrika, wordt het algemeen beschouwd als een van de economisch meest dynamische en politiek verlichte Afrikaanse landen en het Singapore van Afrika genoemd. Maar verlicht of niet, een echte democratie is het niet, dictatuur komt nog het dichtste bij.
