It Rains, It Pours
The first photo I picked from the internet. That's how it should be, the most beautiful landscape of Japan, they say themselves. Matsushima Bay. The rest is life, look and shudder. The Japanese hotel here was mainly funny. After checking in, there was a mandatory quiz. To loud applause from the entire bowing staff I won two hip flasks of Sake, I had read the correct answer in a brochure. The boat trip between the islands yielded many gray pictures but on land the rain fell almost to knee height. Very early back in the guesthouse with chips, crisps and a bottle of wine for dinner. Now straight through Japan with the Shinkansen from Sendai to Kanazawa. My knee a day of rest, maybe it will help. You shouldn't do such a ride with the Shinkansen for the panoramas along the way, three quarters goes through tunnels. Already a day in Kanazawa. Yesterday I visited the first Geisha district, beautiful houses but no Geisha to be seen. Then I think back to that time in South Korea when I stayed in the right hotel and spent some time with Gong Li, an actress who played one in the film “Memoirs of a Geisha”. She was in the company of a hugely famous teenage singer who was doing interviews. I have forgotten his name. There were hundreds of girls standing in front of the hotel door. I understood that they both had the same manager and I had met him at the bar that afternoon. That fitted perfect. A travel memory that stuck. And then I went to see that film straight away. She also played in Raise the Red Lantern, which I had already seen. Here in Kanazawa they practically invented Geishas, they invented them, they say. I have to investigate further. My knee is already a bit better. Now I toddle a bit like a Geisha.
It Rains, It Pours
De eerste foto heb ik van internet geplukt. Zo zou het moeten zijn, het mooiste landschap van Japan, zeggen ze zelf. Matsushima Bay. De rest is life, kijk en huiver. Het Japanse hotel hier was vooral grappig. Na het inchecken volgde een verplichte quiz. Onder luid applaus van het hele buigende personeel won ik twee heupflacons Sake, ik had het goede antwoord gelezen in een folder. De boottocht tussen de eilanden leverde veel grijze plaatjes op maar aan de wal viel de regen tot bijna kniehoogte. Heel vroeg terug in het guesthouse met chips, chips en een fles wijn als avondeten. Nu dwars door Japan met de Shinkansen van Sendai naar Kanazawa. Mijn knie een dagje rust, misschien helpt het. Zo’n ritje met de Shinkansen moet je niet voor de panorama’s onderweg te doen, driekwart gaat door tunnels. Inmiddels alweer een dag in Kanazawa. Gisteren de eerste Geisha wijk gedaan, mooie huizen maar geen Geisha te zien. Dan denk ik weer terug aan die keer in Zuid Korea dat ik in het juiste hotel verbleef en even doorbracht met Gong Li, een actrice die er een speelde in de film “Memoirs of a Geisha”. Ze was in het gezelschap van een enorm beroemde tiener zanger die interviews deed. Zijn naam is mij ontschoten. Er stonden honderden meisjes voor de deur van het hotel. Ze hadden beide dezelfde manager begreep ik en daarmee had ik kennis gemaakt aan de bar die middag. Dat kwam mooi uit. Een reisherinnering die beklijfde. En daarna direct die film gaan zien. Ze speelde ook in Raise the Red Lantern, die had ik al gezien. Hier in Kanazawa hebben ze zowat de Geisha’s uitgevonden, beweren ze. Toch maar verder onderzoeken. De knie is alweer een beetje beter. Nu trippel ik nog een beetje als een Geisha.
