The Dow
Vandaag beeld en verhaal over de vissers en hun boten, de Dow. Maar om het niet te saai te laten worden een foto van de mooie dochter van de botenbouwer als extraatje. De zeilen van de Dows zijn gemaakt van kapotte zeilen, oude stoffen en gebruikte rijstzakken. Er zijn nog maar een paar botenbouwers over die een dow kunnen maken. Ze zijn maanden bezig met een boot en het hele eiland leeft mee met de voortgang en geven vooral commentaar op de vaktimmerman. Het hout ziet er onregelmatig uit en toch zijn het betrouwbare boten. Wel bepaalt de kwaliteit van het hout hoe duur hij wordt. Sommigen gaan vijf jaar mee, anderen vijftien jaar. Als de boot klaar is kan er gevist worden. ’s-Nachts zie je de tientallen lichtjes van de boten op een rij op zee dobberen. Weer bij de wal in de buurt trekken ze de netten in een steeds kleiner wordende cirkel naar het strand zodat de vissen niet kunnen ontsnappen al is dat niet altijd het geval. De vangst is soms beschamend klein maar toch werken er zo’n tiental vissers samen onder de kritische blik van de vrouwen aan de wal. Soms zit het mee, of tegen… Echt geld wordt er verdient met toeristen rondvaren alleen zijn er die nu te weinig.
