From Grasslands to Watchtowers
Gras, groen gras, daar komen hier vele toeristen en, pardon, reizigers, helemaal voor naar deze plek. Nog niet zo lang geleden was dit een van God verlaten plek maar die tijd is voorbij. China ontdekt China. Ik heb zelden zoveel SUV’s gezien als er hier rondrijden. De meeste afgeladen vol met families en zelden bestuurd door iemand met een terecht verkregen rijbewijs. Brokken maken is hier populair, dat is duidelijk. En bij het zien van de eerste yak stoppen ze midden op de weg en laten ze het voertuig onbeheerd achter. En daarnaast is het be-fietsen van de Trans Tibetan Highway populair onder de Chinezen. Dat heeft verstrekkende gevolgen. Het zijn er duizenden. Maar goed, ze komen voor het gras en de fietsers voor de grote hoogten. Afzien krijgt hier een geheel andere dimensie. De Tibetanen hebben hier eeuwen geleden enorme gebieden ontdaan van de eeuwige wouden en nu groeit er gras. Voor die yaks. Oneindige graslanden, tot voorbij iedere horizon. Het ziet er indrukwekkend uit. Op grote hoogte, strekt het onmogelijke groen zich golvend uit, het lijkt een zee van gras, klotsend tegen de rotsen van de toppen van de bergen hier. Het Tibetaans Boeddhisme wordt intens beleefd en dus zijn grote delen van het gras bedekt met gebedsvlaggen in felle kleuren. Het is een betoverend gezicht, bijna hallucinerend. Of zou het komen door de hoogte van 4483 meter die hier net langs de weg op een steen stond vermeld. Vrijwel iedere passerende Chinees maakt hier een selfie. Files zijn het gevolg.
Maar mijn einddoel van vandaag was een plek veel lager, 2000 meter, waar de bevolking zo’n 1000 jaar geleden vele wachttorens heeft gebouwd. Deels ter verdediging, deels om hun rijkdom te tonen. Rond Damba liggen tientallen dorpen in een indrukwekkend landschap van bergen en bossen waar ieder dorp nog vele van die torens in ere houdt. Ik slaap vannacht in Thong Lu. Het duurde even voordat ik het gevonden had maar toen was de beloning er. Een mooi dorp, vele torens, prachtige wandelpaadjes, sluip door, kruip door en een fijn hotel. Het hotel werd gerund door drie dames die goede zin als levenskunst hadden gemaakt. Vrolijkheid, humor en ook nog fantastisch koken kwamen als een warme deken over mij heen. Village Hotel, een prima kamer en geweldige maaltijden voor ongeveer een tientje, een aanrader.
