The Baobab Cult
Vandaag weer door veel oneindige landschappen gereden. Daar heeft Madagaskar patent op. Gestopt bij bruggen, daar is altijd activiteit, bij rijstvelden en de eerste Baobabs verschenen in het landschap. Al jaren mijn favoriete boom en de voornaamste reden waarom ik hier ben. Ik zag ze in Namibië, in Australië en nog op een paar plaatsen maar hier staan de meeste soorten en de grootste, altijd fijn; de grootste. En het toetje vandaag was de Avenue des Baobabs. DE toeristische trekpleister van dit land. Het was de moeite waard. Er waren veel mensen maar ik bleef wachten tot na de zonsondergang en kreeg wat ik wilde hebben. Niemand meer te zien van de fotograferende in de weg lopende Chinezen en asociaal parkerende auto’s van andere toeristen. Het was stil en adembenemend mooi. Die prent staat in mijn geheugen. Voor altijd.
Niemand heeft mij verteld dat er hier op Madagaskar zoveel mooie mensen wonen. Staat ook in geen enkele reisgids. Ja, natuurparken en een boel vreemde beesten, daar lees je over. Ik ben hier nu tien dagen en heb nog geen Lemur gezien, wat op zich al een uitzonderlijke prestatie schijnt te zijn.. Maar mensen, de mensen hier zijn mooi, leuk en reuze gezellig. Daar kan geen beest tegenop. En die Lemur, die kom kom nog wel tegen, desnoods ga ik naar de dierentuin. Heb nog wel een puntje. Ik weet niet wat voor rare snoeshanen dit land allemaal bezoeken maar jonge meisjes, erg jong, die hun bloesje omhoog doen als er een camera op hen gericht wordt is een rare aangeleerde gewoonte. Het overkwam mij en ook anderen een paar keer. En dat ze er een bonbon voor willen hebben is helemaal zot. Als het normaal is in de cultuur geen probleem maar topless is hier niet de norm, daar hebben die katholieken wel voor gezorgd.
