Many Borders
Soms kun je niet vertrouwen op de informatie die je uit gidsen of online haalt. Je rijd enthousiast naar een plek of stad om er daar achter te komen dat de verwachtingen te hoog gespannen waren. Baia Mare kun je gevoelig vergeten al liep ik een uurtje rond om het zeker te weten. Voordat ik het wist reed ik tegen de Hongaarse grens aan. Daar moest je twee uur wachten voordat de ambtenaren gecontroleerd hadden dat de foto in je paspoort bij jouw koppie hoorde. Hoe lang kun je in een paspoort bladeren vraag ik mij af? Daarna liet ik de autowegen links liggen en reed via landweggetjes richting Slowakije. Daar passeerde ik de grens een keer of drie zonder enige controle. Na de derde keer Hongarije kwam ik definitief in Slowakije terecht. Liep een aangeprezen wandeling die inderdaad prachtig was maar van het begin tot het einde hetzelfde beeld gaf. Diepe bossen met veel schaduw wat een enorm voordeel was. Ik eindigde mijn reisdag in het zoveelste mooiste stadje van Slowakije, Levoca. Kwam stom genoeg weer in een rondleiding in de kathedraal terecht waarbij de deur hermetisch op slot ging. Toen maar het fotografie verbod overtreden. Het plaatselijke grote plein van het stadje heb ik een keer of vier rondgelopen. Tot diep in de avond.
