Een buitje
Paar dagen niet geschreven. Kon ook niet. Zo ongeveer iedere spier die ik bezit was kapot. Helemaal aan gort vanwege die ‘Typical Vietnamese Relaxing Massage’. De kleine letters gaven nog een wat cryptische omschrijving: ‘You feels different after’ Helemaal waar. Kijk, mijn vingers op het toetsenbord krijgen ging nog wel, maar vervolgens van letter naar letter bewegen was echt teveel gevraagd. Nu, een paar dagen later gaat het weer een beetje. Slikken, lukt weer en ook ademen gaat weer beter. Maar als ik mijzelf eenmaal in een terrasstoel gekregen had en wat flessen Bia Ha Noi geregeld had knapte ik wonderwel op. Wat alcohol, naast het reinigen van wonden, allemaal nog meer kan doen is geweldig. En veel meer dan bier drinken kun je zelf hier ook niet doen. Vietnam is ‘flooding’. De ergste regens sinds 20 jaar en het gaat maar door. Er schijnen heel veel doden gevallen te zijn maar daar is hier weinig van te merken. De straten van Hanoi zijn nog steeds even druk. Het lijkt zelfs drukker door de paraplu's en poncho’s die nodig zijn om nog een beetje droog te blijven. Lukt overigens niet, zo ongenadig hard kan het regenen.
