Gandruk-Pokhara
De trekking eindigde met een vrij korte wandeling, een Tibetaanse Monastry, dansen op de brug en een lunch met gevolgen voor onze gehele groep. Het wandelen was vooral downhiel en toen we op de Jeep-track kwamen waren we mar al te blij dat er Jeeps voor ons klaarstonden. Dan heb je nog een paar dagen Pokhara om stuk te slaan. Niet direct de hoofdstad van het genot al wil ze zich daar wel op voorstaan. Je kunt een boottochtje maken, nog een boottochtje maken, niet met de boot naar een te druk tempeleilandje varen, de man met zonder benen een aalmoes geven en een tripje naar de oude stad maken. Het gevolg van al deze attracties is dat je vooral langs ontelbare winkeltjes loopt, hier en daar koffie drinkt en eindigt met bier en spijzen. Voor de liefhebber was er het zwembad in ons hotel. Ik ben geen liefhebber. Maar de (warme) douche mocht zich in mijn geval goed gebruikt voelen. Eens was Pokhara een klein, vriendelijk stadje wat reizigers voor- en natrek komfoor bood, nu is het verworden tot een soort bergwandel-voor/napretpark. Uit haar voegen gebarsten maar zonder irritant te worden. Dat komt vooral omdat er Nepalezen wonen, een van de aardigste volken van deze wereld.
