The Kora of Nangcheng and a right spot
Vroeg eruit, dat wilde ik ook wel in de smerige kamer waar ze mij opgeborgen hadden vannacht. Hier vlakbij is een tempel waar de hele dag honderden mensen rondjes lopen en al de gebedswielen in beweging zetten waarbij ze maar mantra’s op blijven prevelen, roepen en sommige schreeuwen. Ik ga er bij zitten en kijk mijn ogen uit en zie de aandacht en de devotie voorbijkomen. Behalve dan als ze mij zien dan struikelen ze bijna van het achterom kijken. Want het tempo moet er wel in blijven. Zo nu en dan stap ik naar voren en ga foto’s maken al vind ik dat een inbreuk op hun dagelijkse leven. Maar ja, ik kan het ook niet laten. God straft onmiddellijk want mijn nieuwe camera heeft weer kuren, of ik doe het niet goed, het grootste deel is mislukt.
De rest van de dag is het terugrijden naar Yeshu. Nu, in tegenstelling tot de heenweg, is het prachtig weer met een weer onnatuurlijk mooi landschap. Hoge passen en diepe, nauwe kloven. Mijn bedoeling is aan de andere kant van Yeshu de grootste verzameling Mani Stones van de wereld te bezoeken morgen en tot mijn verrassing ligt het tevoren door mij gereserveerde guesthouse 10 meter van deze plek. Ik baalde al omdat het door mij opgegeven adres ver buiten Yeshu bleek te liggen. Soms zit het mee.
