Do not shit please
Somehow Angoshe sticks to you and that's why I stuck around for a while. It was Sunday morning and the Christian population was walking to church in their Easter best clothes. The ladies with lipstick and make-up made for the Lord or for other gentlemen or ladies, I guessed that. There was beautiful singing and the church was overflowing. And where can you still find plenty of nursing mothers during the service. Yes, that grunt has to keep quiet. At the last minute I actually discovered a cozy neighborhood here in this apparently deserted city. And the market by the sea, mainly fish and stereos were sold. On a mural it was urgently requested not to defecate on the beach. And I actually saw a few whole buildings with beautiful architecture from the fifties/sixties. I still wanted to take pictures of the church that went out, but also in Angoshe the sermon lasted far too long.
Do not shit please
Op de een of andere manier blijft Angoshe aan je kleven en ik bleef daarom nog even hangen. Het was zondagmorgen en de christelijke bevolking liep in hun paasbeste kleding naar de kerk. De vouwen opgemaakt voor de Heer of voor andere heren of dames , dat gokte ik maar. Er werd prachtig gezongen en de kerk puilde uit. En waar vind je bij ons nog volop zogende moeders tijdens de dienst. Ja, dat grut moet wel stil blijven. Ik ontdekte op de valreep zowaar nog een gezellig wijkje hier in deze schijnbaar verlaten stad. En de markt aan zee, er werden vooral vis en stereotorens verkocht. Op een mural werd dringend verzocht toch vooral niet te poepen op het strand. En ik zag zowaar een paar hele gebouwen met een mooie architectuur uit de jaar vijftig/zestig. Ik wilde nog graag foto’s maken van de kerk die uitging maar ook in Angoshe duurde de preek veel en veel te lang.
