Cadillac Ranch
It had to be Taos pueblo in nice light today. Already on the road at 7 o'clock and the light was beautiful. Only Taos Pueblo was closed until April. Three times was not a charm. But the town is also beautiful. Time for breakfast at Eagles Nest. In an All American Cafe. Ham/cheese sandwich ordered. Took a while but then you really had something. Huge is a bad description. Seven slices of ham, a pickle the size of a cucumber, toast for a week, a whole of lettuce to garnish, and large fries without mayonaise to still hunger. I had missed the cheese, but must have been the yellow paste that subtly made the whole thing stick together. An American should never be hungry, but nothing could be further from the truth. They don't know small or they don't want to know. Lots of grass the rest of the day. For the many cows that await a future as steak. Dessert was the Cadillac Ranch near Amarillo. A work of art from the seventies that I had already photographed at that time. The artwork had become a tourist attraction where the many public were allowed to use aerosol paint to their heart's content. That was the finish for today. Amarillo was extinct. More Texas tomorrow.
Cadillac Ranch
Het moest Taos pueblo worden in mooi licht vandaag. Al om 7 uur op weg en het licht was mooi. Alleen Taos Pueblo was gesloten tot april. Driemaal werd geen scheepsrecht. Maar het stadje is ook mooi. Tijd voor ontbijt in Eagles Nest. In een All American Café. Sandwich ham/kaas besteld. Duurde even maar dan had je ook wat. Enorm is een slechte omschrijving. Zeven plakken ham, een augurk ter grootte van een komkommer, toast voor een week, als garnering een krop sla, en een grote friet zonder om de honger te stillen. De kaas had ik even gemist maar zal de gele brei wel geweest zijn die het geheel subtiel aan elkaar liet plakken. Een Amerikaan zou nooit honger moeten hebben maar niets is minder waar. Klein kennen ze of pruimen ze niet. De rest van de dag veel gras. Voor de vele koeien die een toekomst als steak staat te wachten. Het toetje was de Cadillac Ranch bij Amarillo. Een kunstwerk uit de jaren zeventig wat ik destijds ook al op de foto had gezet. Het kunstwerk was een toeristen attractie geworden waar het vele publiek naar hartelust met spuitbussen verf in de weer mocht gaan. Dat kon er ook nog wel bij. Amarillo was uitgestorven. Morgen meer Texas.
