Hsipaw
Vandaag eens kijken of Hsipaw werkelijk zo'n parel voor reizigers is als wordt geschreven. Lopen in de ochtend is een genot hier, dat in ieder geval. Iedereen blij en lachen doe je om alles denken ze in Hsipaw. Kom bij de beschermnat van het stadje. Een Nat is een geest van een overledene die maar niet wil gaan rusten en van alles kan doen, beschermen, verstoren, verpesten, vervolmaken ja, nats zijn wonderen van de menselijke, bijgelovige geest. Ieder dorp of stad heeft er een paar en bomen zijn plekken waar ze graag gaan wonen. De beschermnat van Hsipaw heeft een grote tempel ter beschikking. Hij of zij, daar wil ik vanaf wezen, wordt helemaal in de watten gelegd. Op het grote altaar liggen de offergaven hoog opgetast. Op bananen bladeren liggen handjes rijst, er zijn borden met eieren, grote kommen groente, gebakken vissen, kleine schaaltjes chillies en zelfs een grote varkenskop staart mij aan. Werkelijk aan alles is gedacht zelfs de eetstokjes ontbreken niet en ook de tandenborstel met tandpasta en een zak zeeppoeder voor de nat z'n was staat klaar.
Wat verder werd ik een tuin binnengetrokken door Mrs. Popcorn. Ik slaap bij Mr. Charles, je kunt eten bij Mr. Food, boeken kopen bij Mr. Book en er zijn ook nog Mr. Pizza, Mr. Shake en, die kwamen we al tegen, Mr. Bike. Mr. Popcorn is helaas overleden maar zijn vrouw leidt nu het popcorn fabriekje met veel zakelijk vernuft en verdient het meeste met haar buitenplaats waar ze in de tuin drankjes en lunches verkoopt. Je kunt niet om haar heen. Ik kwam er vanaf met één kop koffie maar wel met de toezegging dat ik op de terugweg bij haar kwam lunchen. Ik sluip haar tuin uit en kom tussen de oude houten kloosters terecht. In de velden veel vervallen stoepa's en weelderige begroeiing overal om je heen. De lucht is ijsblauw en de temperatuur tropisch.
Ik loop een van de teakhouten kloosters binnen en word verwelkomd door een jonge monnik die natuurlijk meteen vraagt waar ik dan wel vandaan kom. Venpurzie schalt het ineens door de oude gebedshal waar het zojuist nog ontzaglijk stil was. Hij is voetbalfan en meer in het bijzonder helemaal gek van die onuitstaanbare Portugees Ronaldo. Hij heeft zelfs een gebedsmatje met een grote blauwe voetbal erop geborduurd. Aan een muur in een hoek van het klooster hangen posters van die voetballende eikel in allerlei standen. Midden in ons 'gesprek' stond hij ineens op, pakte een lange stok en begon, uiterst oneerbiedig, onder het grote plateau waarop het heilige Boeddha beeld stond te porren. Er vlogen wel twintig katten in allerlei maten en kleuren onder vandaan. Hij rende, wild zwaaiend met zijn stok, ze achterna. Ik heb hem niet meer teruggezien.
Bij een ander klooster zitten de meeste monniken nog aan de ochtenddis. Na twaalf uur mogen ze niet meer eten maar daarvoor doen ze zich te goed aan copieuze maaltijden van wel dertig verschillende gerechten. Ik krijg van alles aangeboden maar weet Mrs. Popcorn op de uitkijk staan dus sla het beleefd af. Maar ik leg het dertig gangendiner graag vast. Er wordt weer hartelijk gelachen.
Ik schrik als ik zie dat het al na twaalf is en zet er stevig de pas in om geen standje te krijgen. Dat standje kreeg ik echter toch. Ben ik net een paar kilo afgevallen en toen ik aan een tafel wilde gaan zitten kwam de Mrs. aanrennen en zei "Another tabel please, you're too fat and this chair is not that strong". Ik deed gedwee wat mij opgedragen werd. "Delightfully fresh and green and organic" zei ze tegen mij toen ze de lunch kwam brengen. Ze sprak best goed Engels maar dit kwam er zomaar ineens uit en klonk helemaal niet op z'n plek uit haar mond. Later begreep ik het, ze had een servies met blauwe tulpen en de tekst delightfully fresh and green erop. Zonder het organic, dat had ze er heel knap achteraan geplakt.
De rest van de dag heb ik wat geslenterd en langs de rivier gelopen. Het is mooi geweest dit Hsipaw. Ik wil geen trekking meer en dan ben je er zo doorheen. Wel een plek met karakter.
