Oh Happy Day
A day to be happy. The first Baobab tree, the sea in sight and a very old island town. Many more Baobabs followed and almost more coal trains that will soon provide us with heat. There are many happy people on the island, although pelvic pulling is very popular here. Although they are not always completely comfortable with such a gray head with a camera in front of it. But after they run away, they return curiously. It's called Ilha de Mozambique here. Sometimes you seem to walk through a Cuban city, then again it is really Portugal, you imagine yourself in the Middle East, but in the end it is a real African island because of the people you meet. But above all, you can see a thousand years of trade in the houses, the shops, the atmosphere and the smells. The golden hours just before sunset are magic. The last rays of the sun light up the contours of the city and a red glow slowly rises until the roofs and the church tower also disappear in the darkness
Oh Happy Day
Een dag om blij van te worden. De eerste Baobab boom, de zee in zicht en een heel oud eilandstadje. Er volgde nog veel meer Baobabs en bijna meer kolentreinen die ons straks van warmte moeten gaan voorzien. Op het eiland veel blije mensen al is bekkentrekken hier erg populair. Maar geheel gerust op zo’n grijs hoofd met een camera ervoor zijn ze ook niet altijd. Maar na het wegrennen keren ze toch weer nieuwsgierig terug. Ilha de Mozambique heet het hier. Soms lijk je door een Cubaanse stad te lopen dan weer is het echt Portugal, je waant je in het Midden Oosten maar bovenal is het een Afrikaans eiland door de mensen die je tegenkomt. Maar vooral zie je hier duizend jaar handeldrijven terug in de huizen, de winkeltjes, de sfeer en de geuren. Het gouden uur vlak voor zonsondergang is magic. De laatste zonnestralen lichten de contouren van de stad op en een rode gloed trekt langzaam naar boven tot de daken en de kerktoren ook in de donkerte verdwijnen.