Old Churches, Young Brides
Met weemoed rijd ik met mijn huurhyundai de stad uit. Het platteland was de bedoeling maar de stad wist van geen wijken. Uiteindelijk bleef het plat en veranderde het beton in groen en hout. Oud hout, mooi van sfeer maar een last om in te wonen vrees ik. Het autoverkeer was uiterst beschaafd. Mijn doel vandaag Veliky Novgorod. De eerste hoofdstad van het Russische Rijk. Ze zijn er trots op en ook op de oudste kerk van het land. Binnen in die kerk meer pilaar dan loopruimte, iedere centimeter beschilderd. Een sfeer van eeuwen heen, devoot en duister. De kerk is het juweeltje van het Kremlin van Novgorod. De oude ommuurde vesting is met zorg gerestaureerd. Je kunt hier over de oude stadsmuren lopen met een geweldig uitzicht, schijnt. Maar niet nu, nu ik er ben. Poortje potdicht.
Het zal wel aan de status van Novgorod liggen dat hier veel wordt getrouwd. Je struikelt over de bruidjes. In mijn hotel zat een man met een veel te blauw pak onrustig op zijn stoel te schuiven. Ik dronk koffie en hij begon. “Ik heb ze om negen uur opgehaald, was wat vroeg want we trouwen pas om vier uur. Maar ze had een druk programma.” Hij sprak een vreemd soort Duits. Ze is om tien uur de make-up ingegaan zuchtte hij. Het was kwart over twee. Heel wat later zag ik hem rusteloos langs de rivier dwalen. Ze moet bijgewerkt worden riep hij. Aan de waterkant stond een hele batterij familie en fotografen ook te wachten. Die maakten een dansje. Uit de bruidsauto kwamen harde, stampende beats.
Ik heb, gelukkig voor jullie, niet van iedere kerk die ik vandaag bezocht een foto gemaakt. Het waren er enorm veel. Vreemd dat ik 38 jaar geleden nauwelijks een kerk gezien heb. Ze waren er wel maar vielen niet op. Je kon in die tijd ook beter niet katholiek ( Russisch orthodox, ik weet het) zijn, nu moet het lijkt het. De priesters voelen zich wel het mannetje, dat voel en zie je. Hautain en zelfingenomen kwam bij mij op. Maar misschien is dat mijn aversie tegen geloven. Hartelijk zijn ze alleen tegen elkaar.
Tegen mijn gewoonte in heb ik mijn FB plaatsing discipline een beetje verwaarloosd. Een kabel kwijt was de oorzaak. Mijn welgemeende excuses, ook van mijn nieuwe kabel.
