A Different World
This is suddenly a completely different world. I flew to Krabi in the south yesterday and now I am in Ao Nang. Was here twelve years ago and wanted to see how things have changed. Well, really. For a moment I thought I was in Spain. What an amount of Westerners. Older couples, young families (I've never seen so many buggies in one day) and a lot of backpackers. All mixed up and over each other. I don't visit places like this very often and I'm amazed. The number of travel agencies cannot be counted, as can the massage joints and restaurants with Indian owners. And don't forget the marijuanas shops, the cannabis palaces, because often the most modern buildings with something medical in their name. The stuff is good for everything, that's for sure. But then it becomes evening. Bands are playing at bars, the sound is flowing and the bottles pot with pre-rolled joints are on every bar. They are in great demand and the mood changes. Singing along to the songs from the sixties from the bands get louder, swaying becomes dancing, the eyes are closing and slowly the whole place falls into a trance. Children must take their parents by the hand and explain the way to their hotel. Young people smoke another one and have no intention of ever going home again. I do, I only see the supporting act of the music, when the main acts start it's time for bed. What a world.
A Different World
Dit is ineens een heel andere wereld. Ik vloog gisteren naar Krabi in het zuiden en nu zit ik in Ao Nang. Was hier twaalf jaar geleden ook al eens en wilde kijken hoe het veranderd is. Nou, echt wel. Dacht even dat ik in Spanje was. Wat een hoeveelheid westerlingen. Oudere echtp[aren, jonge gezinnetjes (ik zag nog nooit op één dag zoveel buggies) en enorm veel backpackers. Allemaal door elkaar en over elkaar heen. Ik kom niet zo vaak op dit soort plekken en kijk mijn ogen uit. Het aantal reisbureautjes is niet te tellen, zo ook de massage tenten en de restaurants met Indiase eigenaars. En niet te vergeten de weefshops, de cannabis paleizen, want vaak de modernste tenten met ook vaak iets medisch in hun naam. Het spul is overal goed voor, dat is duidelijk. Maar dan wordt het avond. Bij bars spelen bandjes, het boer vloeit en de wekflessen met voorgedraaide joints staan op iedere bar. Ze vinden gretig aftrek en de stemming veranderd. Meezingen met de songs uit de sixties van de bandjes wordt luider, deinen wordt dansen, de ogen sluiten en langzaam raakt de hele stad in trance. Kinderen moeten hun ouders bij de hand nemen en de weg naar hun hotel uitleggen. Jongeren steken er nog maar een op en zijn niet van plan nog ooit huiswaarts te gaan. Ik wel, zie alleen het voorprogramma van de muziek, als de hoofdacts beginnen is het bedtijd. Wat een wereld.
