Easy
De Kumano Kodo, het pad naar Kumano, ligt in een oud en spiritueel gebied van Japan. Het is vooral wandelen door een eindeloze zee van bergen; overal bossen, bossen en nog meer bossen, met valleien, watervallen en soms traditionele landelijke dorpjes. Het pad bestaat al meer dan 2050 jaar maar het begon pas echt allemaal in het jaar 907 toen keizer Uda een bedevaart naar de regio maakte. Uda werd gevolgd door meer dan 100 imperiale bedevaarten, toen er grote processies vertrokken vanuit de oude hoofdstad Kyoto onder leiding van bergpriesters. Ze stopten onderweg voortdurend om rituele reinigingsrituelen uit te voeren om hun zonden te reinigen, redding te vinden en ritueel herboren te worden in het zuivere boeddhistische land. Zover gaan wij niet, zonden kennen wij niet en het lopen alleen al kost alle energie. Maar na een dag van wandelen is daar de onsen, stomend hete baden waar je in een traditioneel gewaad naar toe moet om daarna een enorme maaltijd, met meer smaken dan je kunt bedenken en opgediend in meer schaaltjes dan je thuis hebt, naar binnen te werken. Het is wel allemaal gemaakt van de meest verse lokale producten en alles wat ze aan eetbaar spul gevonden hebben in de bossen en langs en in de rivieren. Vandaag was de tocht ’easy’ zeiden de beschrijvingen maar toch nog ruim 13 kilometer met 670 meter omhoog en hetzelfde naar beneden. Ik heb ‘easy’ voor de zekerheid toch nog even opgezocht in het woordenboek maar het stond er echt. Je hijgt wat af, geniet van het uitzicht, glibbert over de stenen en vind jezelf een paar meter lager op je buik terug. Beetje afkloppen en door maar weer. In het eindpunt Koguchi zag je geen kip op straat, alleen het dorpsgekkie liep te snelwandelen, maar was er een jeugdherbergachtige Minshuku met alles erop en eraan. Pffff, klaar weer.
