River Deep, Mountain High
Na nog een aantal uren op Faial rondgereden te hebben nam ik in de middag de boot naar Pico. Op Faial waren het vooral de verwoesting van de laatste grote aardbeving die ik zag en ik mij neer moest leggen bij soms bijna zwarte luchten terwijl ik de andere eilanden in de zon zag baden. Vier eilanden in een beeld. Het kon niet op. Pico heeft de hoogste berg van Portugal maar ook die is meestal gehuld in wolken. Ik had nog een vaag plan om naar de top te klimmen maar was niet blij met die donkere wolken die ieder uitzicht onmogelijk maakten. Toch werd ik de volgende ochtend wakker met lichte spijt omdat het ineens heel helder was. Ik sliep in een soort van Hotel California waar niemand was om in of uit te checken en ik ook de enige gast bleek.Met alle luxe omgeven maar wel een diner met een blikje sardines in tomatensaus opgebakken met een blik bruine bonen. Gelukkig had ik onderweg in de mini-mercado nog een flesje wijn op de kop getikt. Het eiland heeft de status van Werelderfgoed doordat ze wijnranken kweken in hele kleine ommuurde veldjes op diepzwarte lavagrond waar zeer drinkbare wijnen vanaf komen. Dat weet ik nu uit ondervinding. Ik reed het eiland rond tot ik plots voor het airport stond en spontaan besloot nog een eiland aan deze reis toe te voegen. Terceira, maar daar morgen meer over.
