Benzen
On the road, again. Nog even wat Bankomats proberen leeg te trekken en toen maar op de gok een weg genomen omdat ik het Russische schrift te weinig machtig ben om de borden te volgen die overigens ook niet aanwezig waren. Ik ga de zon maar volgen, dat gaat meestal goed. Overigens schijnt die ook niet vandaag dus moet afgaan op de lichtste vlek in de bewolking. Na een lange chaotische file (ook hier!) nam ik aan dat ik op de goede weg zat en op weg naar mijn eerste ‘attractie’. Links en rechts wat lifters opgepikt en gelukkig stond er in TokMok naast een MIG straaljager op een sokkel ook een bord. Burana 10 kilometer. 18 zegt mijn gids en ik nam de kilometerteller maar op om er na een tijdje achter te komen dat die in mijlen telt en niet kilometers. Ik had al gedacht dat ik sneller reed dan mijn teller aangaf...
De Burana toren is destijds door Chengiz Khan gespaard van de totale vernietiging door haar grote schoonheid. Daar wil ik nog met hem over discussiëren maar die schoonheid hebben ze nu helemaal teniet gedaan door een grote blauwe stalen trap te monteren om de mensen de gelegenheid te geven er in te klimmen. De Obesitas vereniging van Osnabrück deed verwoede pogingen het bovenste niveau te bereiken. Ik heb niet afgewacht of de hele bus deze bovenmenselijke prestatie haalde. Daarna in TokMok een bezoek gebracht aan de supermarkt. Ga wat eenzame tochten maken en dan reken ik niet altijd op een gezellig bistrootje onderweg. Ik schat dat 70% van het assortiment bestond uit Wodka in alle soorten, hoeveelheden en kleuren. Dan 20% bier en de rest was een beetje verdeeld over sigaretten, bietensoep, verschrompelde appels, lucifers, paracetamol en 50 soorten chips. Uiteindelijk nog een blikje haring in tomatensaus en blikjes bonen bemachtigd.
Weer onderweg stonden mijn vrienden van de politie al klaar om hun deel van mijn dagelijks budget op te strijken. Dit keer stonden ze onder aan de heuvel van een vrij steile weg waar mijn bijna 3000 kilo natuurlijk teveel snelheid maakte om me aan de 70 kilometer te houden. De hele dag goed opgelet en dan lukt het ze nog! Pet 1 was uitermate vriendelijk en liet mij mijn snelheid zien: 82 km per uur. Viel mij nog mee met die helling van 14%. En ja dat wordt dokken. Echter Pet 2 was in een heftige discussie verwikkeld met een andere automobilist die het allemaal zeer onrechtvaardig vond. Wat zich daarna afspeelde tart iedere beschrijving. Plotseling werd de Pet aan zijn revers uit de auto getrokken en werd er gesjort en geduwd. Pet 1, mijn Pet, ging assistentie verlenen en uit de auto van de overtreder kwam een tweede heethoofd die zich bij de schermutselingen aansloot. Er vielen rake klappen en ik trok mij schielijk terug want zag dat de agenten revolvers losjes aan hun riem hadden hangen en bij ons zouden die bij zo’n benspartij toch gebruikt zijn. Plots was het over en werd er alleen nog maar geschreeuwd. Ik riep mijn Pet naar mijn wagen toe en schoof ozichtbaar maar overduidelijk 5 euro onder zijn mouw. Hij liet mij verbouwereerd gaan.
Daarna kon ik rustig van het Issyk Kul meer gaan genieten en kwam ik in plaats van een avontuurlijke jurt als hotel terecht in het Golden Beach Resort. De enige plek die open was.
