Big Canyon Day
Grote Gleuf Dag. Al heb je al vijf keer over de rand gekeken, het blijft spectaculair. Diep naar beneden klauteren is nog leuker maar dat zit er niet in deze keer, ijs en weder staan in de weg. The Grand Canyon. Ik ken mensen die daar niet gaan kijken want ze hebben al canyons gezien. Blasé! Dit is de mooiste en de grootste al hoef je er geen vijf keer te gaan kijken zoals ik. Of was het de zesde keer? In ieder geval vaak genoeg om te weten dat ik niet op een bejaardenpas van een inwoner van de VS de parken in mag. Maar die had ik wel. Consternatie! De manager werd gebeld. Paniek. Deze pas had ik met grote korting gekregen bij het eerste Nationaal Park. De supervisor op de achtergrond bemoeide zich ermee en wist dat ze daar in Texas geen aardrijkskunde meer kregen en dachten dat The Netherlands bij de USA hoorde. Het meisje dat mijn pas controleerde dacht duidelijk dat een 74-jarige niet meer zelfstandig kon denken en het slot was dat met veel excuses mij de toegang werd verleent. De wachtrij achter mij was inmiddels een mile. De grote Colorado rivier, de kleine, de diepe en de kromme, ze waren allemaal even mooi. Het toetje was de Horseshoe Bend bij Page. Ook diep en oogverblindend mooi. Geen tijd meer om schieten te leren met een automatisch wapen wat hier overal op grote billboards wordt aanbevolen. Blijkbaar hoort bij zoveel natuurgeweld ook wat oorlogsvoering voor beginners.
