Thimpu
De volgende ochtend zaten wij al vrij snel in de zon bij onze eerste Lhakhang, een Bhutaanse tempel. Deze heette Dungschhur Lhakhang. De rondleiding was verhelderend gebleken, ondanks het zware slissen van de sleutelmonnik. We hadden een keer of zes onze verlichting dichterbij gebracht met de inhoud van een heilig kannetje met een soort van sulfer met tiger balm smeerolie dat je moest drinken, op je ogen deppen en door je haar smeren. Brillen zie je hier niet en kale Bhutanen zijn er ook niet te ontdekken, het is in ieder geval ergens goed voor.
‘s-Middags kwam Tsering de gids in z’n eentje bij het hotel voorrijden om ons kennis te laten maken met z’n familie en huis. Een zeer leerzame middag. Zij hadden de koning als buurman maar dat had niet al teveel voordelen, leek het zo. Om bij de voordeur te komen moesten wij twee rivieren oversteken door van steen tot steen te springen. Tsering had zijn nichtje, met een overleden vader, door haar moeder in de steek gelaten en door haar pleegoom misbruikt, in huis genomen plus de broer van zijn vrouw die niet aan een baan kon komen na zijn highschool opleiding. Zijn dochtertje was een schatje. We kregen gewone thee, boterthee, rijstwijn, veel koekjes, geplette rijst en veel informatie over het wel en wee van het Bhutaanse leven. Die avond hadden wij een gezellig etentje met twee Nederlandse vrouwen die we ook al in Sikkim hadden ontmoet.
