Elephants, elephants, elephants

 

Elephants, elephants, elephants

Een avontuurlijke ‘ridge walk’ in de bergen van Maldikeri vandaag. Met gids, want alleen zou je de weg absoluut niet kunnen vinden. Dat bleek onzin want het was gewoon zes kilometer omhoog en weer dezelfde zes kilometer omlaag zonder enige twijfel over welk pad te nemen. En als er het grootste deel nog elektra palen langs het pad staan ligt het avontuur niet echt op de loer. De gids deed dit als bijverdienste, hij was ook professioneel danser, bekend van de tv. Eerst dacht ik dat zijn schoen niet goed zat maar hij bleek onderweg danspasjes te oefenen. Maar het entertainment van vandaag kwam van vier Indiase vrienden die hun vijfentwintig jarige vriendschap vierden met een tripje. We bleken een groep. Ze waren gefascineerd over de kans dat we een olifant zouden zien. Het ging dus de hele tocht alleen maar over olifanten. Maar het enige wild wat we zagen onderweg waren vlinders. Prachtige vlinders. Jammer dat ik geen goede vlinder fotograaf ben anders was dit een National Geographic trip geworden. Eenvan de vrienden deed trouwens een goede imitatie van wolvengehuil. De opwinding over drops van een olifant was wat voorbarig. Je hoefde geen Arendsoog of Winnetou te zijn om te zien dat het spoor minstens drie dagen oud was. Maar ik klink nu heel verwend, de tocht over de’ridge’ was echt wel mooi, met prachtige uitzichten over het wijdse landschap. Later op de middag in Mysore waren er volop olifanten te zien bij het paleis. Van het paleis zelf was wat minder te zien want de rest van India had ook vandaag uitgekozen om het paleis te bezoeken. Maar over Mysore morgen meer.