The Northwest
De Thai hebben her vermogen overal wat van te maken, lang niet altijd onze smaak maar altijd om je te verwonderen en de fantasie is ongebreideld. Overal zien ze een festival in en dan steken ze vuurwerk af. Niet zoals in Nederland om te provoceren en te vernielen maar echt voor de leuk.
Een simpele poort tot een hotel wordt een beeld uit een oud sprookjesboek en vaak kijk je opzij terwijl je over een weggetje rijd en wordt je wakker in de Efteling. Simpel tanken wordt een feestje door de enorme vriendelijkheid van de meisjes die je helpen, je ruiten krijgen een totaal overbodige beurt en een grote fles drinkwater is hun cadeautje. Het grootste cadeau echter is de volle tank voor 25 euro. Reed over weggetjes die karrensporen werden, die olifantenpaadjes werden, die eigenlijk nog uitgehakt dienden te worden. Er stond iets van op Google Maps en ik volgde trouw mijn navigatie. Maar die van Google hadden het duidelijk van horen zeggen. Ik kwam weer eens in mijn oude liefde ChiangRai en zag dat er weer een enorme witte Boeddha bijgekomen was en kon het niet laten om de orchideeën vast te leggen. Voor de rest doe ik niet veel, het leven is goed hier. Corona? Hier houden ze zich wel aan de maatregelen. Dus ook altijd en overal een mondkapje op.
