The End of the World
Je hebt ze op veel plaatsen op deze wereld. Plekken waar het lijkt of de aarde ophoudt. Alles komt tot een einde, de wegen, de rivieren, de rotsen, duinen of stranden. Je kijkt uit over de zee en weet ineens waarom de mensen er vroeger bang voor waren om van de aarde te vallen. Toen die nog gewoon plat was natuurlijk. Durness is zo’n plek. Noordelijker kun je niet op het vasteland van Schotland. Als je hier in een boot stapt en in een rechte lijn naar het noorden vaart kom je denk ik voor Groenland niets meer tegen. Het is even desolaat als het mooi is. Een landschap dat in hechte samenwerking tussen God en de mensheid vorm heeft gekregen.
In de ochtend direct al aan een kleine wandeling begonnen door de Corrieshalioch Gorge met een spectaculaire waterval van zo’n 45 meter. Een sidetour bracht mij met een flinke klim naar een uitzichtpunt waar ik een half uur daarvoor al met de auto gestopt was. Het zit niet altijd mee. Maar wist nu wel de kortere weg terug naar de parkeerplaats. Ullapool, de grootste stad hier in het noorden van Schotland was leuk maar ik ben nu zo aan de natuur gewend dat ik er maar niet kon aarden. Weer onderweg was die natuur weer in volle hevigheid aanwezig. Kan niet meer terughalen hoe vaak ik gestopt ben vandaag maar die auto van mij moet er gek van geworden zijn. Achterop komend verkeer ook, denk ik, want ik stopte wel eens plotsklaps omdat er weer een indrukwekkend uitzicht te fotograferen viel.
In Durness bleken alle hotels en B&B’s vol en via de VVV kreeg ik een adres een stuk verder langs de kust aan Loch Eriboll voor een bed and breakfast. Deze had wifi, wat lang niet algemeen is hier in Schotland. En als ze het hebben is het met de snelheid van 1998. Geen restaurant kreeg ik nog mee. Heb daarna de plaatselijke Spar geplunderd en ben er via een grot en het John Lennon Memorial Park er heen gereden. Dat Memorial Park van John was heel zielig. Hij heeft hier een aantal zomers doorgebracht als kind bij zijn tante Elisabeth en is hier daarna nog met Yoko terug geweest. Zoiets zieligs, kaals en versleten als dit parkje heeft hij niet verdiend. Hij is al een keer vermoord. Als ik nog eens terug kom hier ga ik harken en wat bloemen en struiken planten.
