Hyams Beach
En nat bleef het nog lang. Misty Mountain werd mistiger met de minuut en zelfs de wombats lieten zich niet meer zien.Met de hoop op opklaringen reden we naar de kust. Hyams Beach, ook al midden in een natuurpark. Pogingen tot strandwandelingen die door plotseling ontstane rivieren veel omwegen door natte bossen noodzaakten brachten ons uiteindelijk bij een uitstekende vislunch. Raoul, een rasoptimist, zag steeds weer licht en zelfs zon aan de horizon die uit fantasie en hoop werden geboren. Maar wandelen met hem door het Australische landschap is een genot. Hij kent iedere boom, iedere grasspriet en iedere vrucht bij naam en weet er boeiend over te vertellen. Ik zou met gemak een voldoende voor biologie halen. Maar vanochtend was er dan eindelijk die grote rode bol die langzaam uit de horizon omhoog kroop. Door de natte ondergrond bleef het ploeteren en soppen maar we zagen het mooiste groen en de grappigste beesten al wilden de dolfijnen niet echt een show opvoeren.Jammer dat ik snel weer weg ga uit dit prachtige land.
