Fump Truck, Road Trip USA 9, 13 september
Vandaag tien keer gedacht ‘wat doe ik hier’ en zeker ook tien keer ‘wat is het hier mooi’. Zwaar bewolkt vertrok ik vanochtend zonder enig plan. Het viel mij plots op dat er overal leuzen stonden, op winkelruiten, onderschriften op borden, zag zelfs een soort van spandoek met daarop “Montana,the Free State” of “Montana for free People”. Dit kwam binnen als pijnlijke onzin na gisteren en wat ik over de Indianen gelezen en gezien had. De fascinatie met de term vrijheid hier is op zijn minst een farce te noemen. Die vrijheid wordt door allerlei conservatieve groepen bestreden bij het leven. Ja, de vrijheid van onbeperkt geld verdienen, wapens mogen bezitten, energiebronnen leegslurpen, een muur bouwen en nog veel meer, die vrijheid is er. Maar de vrijheid om als mens je eigen keuzes te maken die is soms ver te zoeken. Zeker voor de Indianen die in de reservaten wonen is die vrijheid beperkt. Het kan geen toeval zijn dat juist daar de armoede pijnlijk duidelijk af te lezen valt, dat juist daar je veel afval ziet, dat de wegen er slechter zijn, er een overdosis aan liquerstores te vinden is en je overal de term ‘social’ ziet staan. Maar laat ik het vingertje maar zakken, bij ons deugt er ook veel niet.
Ik reed door een gebied waar veel gejaagd werd, gezien de wapens die in de pick-up trucks lagen en nog veel meer gevist. Ik ben geen visser dus ik snap het ook niet. Maar hier zijn meer winkels met visspullen dan kerkgenootschappen of, daar is het weer, hamburgertenten. Er zit blijkbaar genoeg vis in de rivieren hier. Het is en blijft een land van overvloed. Genoeg water overal, ruimte te over, bossen waar geen einde aan komt, energiebronnen zonder einde lijkt het. Geen wonder dat ze niet echt warm lopen voor de zorg om het milieu.
Ik heb op mijn weerapp gezien dat ik naar het zuiden van de staat moet dus ben de dag op de grens van het Yellowstone park geëindigd. Daar staat voor de rest van de week een zon afgebeeld.
