Horn for 10 km
Terug naar de weg in de boot. Voor mij een breedgeschouderde, volledig getatoeëerde rug. Wilde kroesharen. Halverwege de tocht draait hij zich om en vraagt in perfect Nederlands: ‘Goedemorgen mijnheer, hoe gaat het met u?’ ‘Goed, en met u?’ ‘Ik mag niet klagen, echt niet, mijnheer, maar mag ik u vragen, gaat u nog naar Brownsberg?’ ‘Misschien, ik weet het nog niet’ ‘Oh, het is waarlijk heel mooi daar, let u er wel op goed te toeteren bij het naar boven rijden, er kunnen dwazen heel hard naar onderen racen! Het meest wijze is de hele weg te blijven toeteren. Een frisse morgen nog verder.’
In een boek over de revolutie las ik dat er na de decembermoorden wekenlang een luidruchtig protest door de avondlucht van Paramaribo heeft geklonken: iedereen ging om zeven uur in de avond, het begin van de avondklok, in z’n auto zitten en begon zo lang mogelijk te toeteren…
