Padstow to Treyarnon
Vandaag wilde ik een paar keer Ross Poldark zijn, die had tenminste een paard. Mijn voetjes waren nog niet helemaal klaar voor deze tocht die vooral veel op en neer ging. Maar na 23 kilometer was er de Tryarmon jeugdherberg. Daar streek ik neer en controleerde of alles het nog deed. Ik denk dat ik morgen wel weer verder kan. Als ik deze nacht op de slaapzaal overleef tenminste. Het was overigens een tocht waar vooral mijn ogen van genoten hebben. Ik zag op mijn camera dat ik 171 foto-stops had gemaakt. Naast mijn benen heeft ook mijn rechter wijsvinger het hard te verduren gehad met de camera aan en uit schakelen. Maar genoeg geklaagd, het was een genot dit kustpad. Vlak voor Trevone kreeg ik een uitgebreide cursus geschiedenis van Frances Trenouth die een boek geschreven heeft over de geschiedenis van Trevone, ‘Trevone, story of a village’. Ze wilde wel dat ik het kocht maar ik ben daar gek, dat is gewicht in mijn rugzak. Maar ze had mooie verhalen over deze plek die al 2000 jaar voor Christus een welvarend stadje was vanwege de tin die hier in de grond zat. Het was de Bronstijd en tin samen met koper maakte brons. Tijdens de 1e en 2e wereldoorlog gingen een treinstation en een groot hotel niet door waardoor het nu nog een heel rustig dorpje is. Haar lecture vond helaas niet plaats in de buurt van een bankje, anders had ik nog wel veel meer willen horen. De plicht riep en ik liep prompt verkeerd, EEN KILOMETER om gelopen, ik voel het nog. Morgen korte broeken weer, geen bewolking, wel jammer voor de dramatische wolkenluchten. Mocht dit de laatste blog zijn uit Cornwall dan heb ik een vlucht naar Ibiza genomen. Maar dat ga ik natuurlijk nooit toegeven.
