Sagres, the end of the world
Het is een toeristenattractie, aan het einde van Europa. Ik was hier eens in 1974 en misschien weer in 1979, die laatste herinnering is verwaaid. Dat kan hier gebeuren, het waait. Hard. Dat hoor ik ook over deze plek, alleen maar wind, kou, kaal en niets te zien. Zelden een positief verhaal, terwijl de geschiedenis hier rond waait. De wind neemt je mee naar elke andere eeuw die je maar wilt bedenken. Ik droom Madeira, Brazilië of desnoods Key West als ik hier sta, pal in de wind. Ik ben een sentimentele oude man aan het einde van de wereld. Ik lees ieder bordje, desnoods in het Portugees. Druk? Ja, een visser en een hardloopster, daar kon ik mee leven. Het was de 26e van de zevende Coronamaand 2020, Sagres, Portugal. Het waaide.
