Day 5, Ruciane Nida-Bialystok]
A long time ago I promised myself to visit the last European primeval forest in Poland. Today it was the day. I had to drive a long way in the direction of the South Pole for it, but I'm busy anyway. I've been driving through a lot of woods for days and I didn't really see a difference. Nice forest yes. Not spectacular in photo. But you have to be careful with it, the last real forest. Since the invention of the chainsaw they really go wild, those Poles. And don't flatten the Belarusians on the other side. I even saw two new railway lines disappear into the forest, they are not there for the tourists. I don't know whether prehistoric people also lived here, but there was little else to do, I didn't even had mobile coverage. Yes, there was a group of bison in the shade. There were many people watching. The people of the future will have to do without these trees, I fear.
In the very early morning, it is already light here when we normally go to bed because of one European time, in the morning I was still driving through Masuria. Beautiful lakes, but those of Oisterwijk are just as beautiful. In Orzysz they watered flowers. A large truck with a water tank drove through the streets and a dozen women were watering the beds with watering cans. The watering cans were refilled by the mistress of the scene on top of the truck. It caused some delay but the headscarves were beautiful and unemployment was fought. Forgot to photograph it but later I saw many more of those flower beds. Almost more beautiful than the primeval forest.
Day 5, Ruciane Nida-Bialystok]
De Noordkaap 2021, dag 5
Heel lang geleden had ik mijzelf beloofd om eens het laatste Europese oerbos in Polen te bezoeken. Vandaag kwam het ervan. Ik moest er een heel eind richting Zuidpool voor rijden maar ik ben toch bezig. Ik rijd al dagen door veel bossen en ik zag niet echt verschil. Mooi bos ja. Qua foto niet spectaculair. Maar je moet er zuinig op zijn, het laatste echte bos. Sinds de uitvinding van de kettingzaag gaan ze echt los, die Polen. En vlak de Wit-Russen aan de andere kant niet uit. Ik zag zelfs twee nieuwe spoorlijnen het bos in verdwijnen, die liggen er niet voor de toeristen. Ik weet niet of er hier ook oermensen hebben geleefd maar er was verder weinig te beleven, ik had niet eens bereik. Ja er stond een groepje bizons in de schaduw. Er stonden veel mensen van nu naar te kijken. De mensen van de toekomst zullen het zonder deze bomen moeten doen, vrees ik.
In de heel vroege ochtend, het is hier al licht als wij normaal naar bed gaan vanwege één Europese tijd, in de ochtend reed ik nog door Mazurië. Mooie meren maar die van Oisterwijk zijn zeker zo mooi. In Orzysz gaven ze bloemen water. Er reed een grote vrachtwagen met een watertank door de straten en een twaalftal vrouwen liepen met gietertjes de perken te bewateren. De gieters werden bijgevuld door de hoofdgietster bovenop de truck. Het gaf wat vertraging maar de hoofddoeken waren prachtig en de werkloosheid werd bestreden. Vergat het te fotograferen maar later zag ik nog veel meer van die perkjes. Bijna mooier dan het oerbos.
