Rain, fog and sick at sea
Een dag met regen, mist of waren het wolken? Een dag rust en een mislukte dag op zee. Drie dagen in één verhaal vlak voor een wandeling van 5 dagen op een ander eiland. Een middag op San Miguel bracht ik door op het dak van mijn hotel waar een zonneterras en een zwembad met 12 spetterende tieners waren. Zomaar in de zon zitten op een middag, dat is al gauw zo’n 30 reizen geleden. Het moet wel reizen blijven, het mag geen vakantie worden.
Had ik al verteld dat in de vele kerken hier ze prachtige altaarstukken hebben van goud? Het is dat ik weet van wie al dat goud destijds gestolen is anders zou ik in katzwijm van bewondering zijn gevallen. In katzwijm maar dan veel erger lag ik gisteren op mijn ‘walvissen en dolfijnen zien’ tripje. De zee was best wild maar dacht dat ik echt zeeziek worden ergens in 1982 achter mij gelaten had. Nee dus, ik wilde dood. In de kajuit lagen nog zo’n 10 meedeziekers maar dat was geen troost. Toen ik nog op mijn benen kon staan heb ik wel wat dolfijnen gezien maar ik blijk een mislukte dolfijnen fotograaf. Die paar keer dat ik over de reling hing en wat voedsel voor hen verzorgde zag ik ze wel heel mooi al besefte ik dat pas toen ik na 4(!) uur weer aan wal stond. Wel een schrale troost was dat ik later op een terras vertelde van mijn ziek zijn op de Moby Dick de terraseigenaar zei “Ach iedereen wordt zeeziek op de Moby Dick.” Voor mij voorlopig alleen maar aarde.
