Border Madness
Op al mijn reizen heb ik veel gekke, vreemde dingen gezien. vanmiddag sloeg alles. In foto en video niet echt over te brengen, jullie hadden erbij moeten zijn. Samen met die 50.000 Indiase en Pakistaanse toeschouwers. Feijenoord-Ajax was er niets bij. Elke middag, net voor zonsondergang, ontmoeten leden van de Indiase en Pakistaanse grenswachters elkaar bij de grenspost tussen Attari en Wagah om je te laten genieten van 45 minuten militair showmanschap dat grenst aan puur theater. Officieel is het doel van deze ceremonie (al sinds 1959) om de nationale vlag te strijken en formeel de grens voor de nacht te sluiten, maar wat er daadwerkelijk gebeurt, is een bizarre mix van pseudo formeel en competitief marcheren, vlag-vouwen, op de borst slaan, krachtig stampen, trots je snor tonen en bijna komisch je benen zo hoog mogelijk in de lucht gooien. De Indiase en Pakistaanse soldaten voeren een verbluffende high-kick competitie uit, waarbij de benen bijna hun voorhoofd raken, met schallende patriottische liederen en helse aanmoedigingen van de menigte. De toeschouwers schreeuwen voor de ene helft ‘Hindustan’ en de andere helft ‘Pakistan’ en Indiase soldaten worden toegejuicht met "Jai Hind" (Long Live India), de Pakistaanse menigte roept "Pakistan Zindabad" (lang leve Pakistan). Het is allemaal heel zorgvuldig gechoreografeerd en omroepers aan beide kanten zwepen de menigte op. Iedereen heeft Indiase en aan de andere zijde Pakistaanse neem ik aan, vlaggen op armen en gezicht laten verven en die vlaggetjes zelf worden gretig verkocht. Soms wordt de parade lijkt het wel ineens serieus maar bij het begin en het eind wordt er formeel handen geschud. Het is een populaire toeristische attractie en verplicht uitstapje vanuit Amritsar voor iedere Indiër.
