Tigers and Green Tea
Na een laatste blik op het Mysore paleis de berg op voor een vroeg bezoek aan de Sri Chamundeswari Tempel. Tempelmoeheid is wel een dingetje onderhand maar de frisse lucht op deze hoogte bracht mij weer in balans. Scheelt weer een bezoek aan een goeroe, Even later reed ik mij wel helemaal vast op advies van de Goeroe Google Maps. Bleek deze nog ingesteld te zijn op wandelen. Omdraaien zat er niet in dus werd het in zijn achteruit door een nauw steegje waar het ook nog markt was. Na die frisse lucht had ik daarna vooral behoefte aan een fris t-shirt. Op naar de hill stations. Maar daarvoor kwam ik wel door twee grote tijgerreservaten, waar ook olifanten en meerwild op het programma stonden. Bandipur National Park was het grootste en er stonden zoveel waarschuwingsborden langs de weg met niet stoppen, geen foto’s, geen picknick, niet voeren, pas op voor overstekend wild en ga zo maar dat het aantal borden het aantal dieren ver moest overtreffen. Overigens voer genoeg daar want er waren ook gewoon mensen aan het fietsen. Moet toch te doen zijn voor zo’n tijger. Mijn trofee bestond uit het zien van Bambi met haar kleine dochter. Vlak voor Ooty, ‘Queen of Hill Stations’, was het haarspeldbochten festival waar niet alle Indiers goed mee weg kwamen. Ooty zelf was zo druk dat ik doorreed naar Coonoor, meer van hetzelfde maar dan rustig. Ik bezocht Highfield Tea Estate waar je “van harte welkom om het volledige theezetten onafhankelijk te bekijken” bent en landde in een klassieke Britse bungalow uit 1900 met prachtige kamers vol antiek en een fijne tuin. Het was goed zo.
