Sketchbook in a cave
Paar dagen rond toeren door het zuiden. De weedlucht achter mij gelaten. Het begon met wat vreemde figuren, een soort staande herten, waarbij de meisjes van de informatie niet verder kwamen dan ‘cave’. Het was een Nationaal park waar grotten, op een heel andere plek, bijhoorden. Voor de wandeling daar kreeg ik een lijfwacht mee die om de tien stappen op mijn camera wees en zei ‘photophoto’! Uiteindelijk heb ik hem een foto van mijzelf laten maken en toen pas liet hij mij met rust. De vreemde figuren bleken later rotstekeningen van prehistorische mensen die in een grot een soort schetsboek bijhielden. Mooie tekeningen. Na drie grotten liet ik mij adviseren voor de volgende excursie. Het werd een tempel. Een spickie splinternieuwe dat wel, maar indrukwekkend gelegen op een heuvel. Veel toeristen met minibusjes dus de drukte ontvlucht naar een restaurant aan het strand. De bediening daar bestond uit Durex meisjes die allemaal vochten om, na iedere slok, mijn glas bij te mogen vullen. Wist ik veel, maar weer ging het om mijn camera. Nu wilden ze zelf op beeld. Het was een mooie plek maar de lucht begon te betrekken. Er nog maar een Nationaal Park tegen aan gegooid maar daar was, hoe kan het anders, de attractie een waterval. Stonk ik er weer in.
