Every Picture Tells A True Story
Around-the-world-autumn-2006
Juizhaigou woensdag 25 oktober
Ze zijn met zovelen. Overal zie je er heel veel. En als je dan bedenkt dat het er nog zoveel meer zijn duizelt het je soms hevig. Om de andere mens is ook een Chinees geloof ik. Het kan ook niet anders dan dat ze alles massaal doen. Vakantievieren bijvoorbeeld. veruit de meesten blijven (nog) in eigen land. Daar moeten we misschien wel blij om zijn maar als je hier een tijdje doorbrengt zou het wel wat minder kunnen. maar ze worden beschaafder. Vroeger dachten ze dat ze makkelijk met tienen tegelijk pijnloos door een deur een bus in konden stappen. Hebben ze geleerd. Ze hebben nog steeds geen echte discipline voor rijen maar alles heeft z’n tijd nodig. Ze hebben ook wat meer vakantiedagen gekregen en hoeven dus niet meer altijd te rennen. Over niet al te lange tijd hebben ze het hier wel gezien en dan moet je eens opletten. Als ik de Efteling was zou ik als de donder al die sprookjes in het Chinees gaan vertalen. Ze zijn dol op sprookjes en om enig waarheidsgehalte maken ze zich niet druk. Wat doen ze zo al tijdens hun vakantie? Dat is simpel: foto’s maken en filmen. Aan de lopende band en allemaal dezelfde foto’s. Alle twee miljard. In ieder geval moet de hele familie voor het bord van het natuurwonder of de attractie gaan staan en in alle combinaties van gezinsleden wordt er druk geknipt. Natuurlijk maakt het grootste deel het V teken. De V staat voor vakantie hier. En dan op iedere fotolocatie -keurig aangegeven meestal- weer dezelfde rituelen. Het is ook overal dringen geblazen voor het mooiste punt. Het toppunt van vakantie is als er ook wat klederdrachten te huur zijn zodat iedereen zich om kan kleden en weer de hele riedel in gang gezet kan worden. Eigenlijk is het ontzettend grappig en als je er eenmaal een smaak voor ontwikkeld hebt kun je er geen genoeg van krijgen. Dat ik zelf ook steeds op die foto gesleurd word is wat minder maar dat heb ik er graag voor over. Voor het milieu is de digitale fotografie net op tijd uitgevonden. Als ze niet fotograferen is de hele omgeving ook niet echt interessant. In Juizhaigou rijden bussen tussen de verschillende hoogtepunten. Auto’s mogen er niet komen. De natuur is hier van een onwaarschijnlijke schoonheid. Ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Zo mooi. De Chinezen hadden ook tranen in hun ogen. Maar er heeft er geen een naar buiten gekeken. Allemaal zaten ze ademloos te kijken naar een liefdesdrama op de busvideo. Duizenden kilometers gereden of gevlogen om hier te komen en dan ...
