Circle around the chapel
Een rondje naar de berg Riederstein stond op het programma. Dat leek appeltje eitje maar viel nog vies tegen. De laatste 200 meter klimmen bleken rechtstandig omhoog te gaan. En dat allemaal voor een uitzicht en een mini-kappelletje. Maar gelukkig was er daarna de beloning bij de berghut Galaun waar Helmut zijn klanten drilde. Hij had er veel en zijn bevelen werden keurig opgevolgd. Ondanks de inspannende paden dronk iedereen gewoon bier. Schuchter en wat onwennig deden we ook maar mee. Het bospad op de weg naar beneden werd er alleen maar mooier door. ’s-Morgens, na een boottochtje over de Tegernsee hadden we ook nog een bezoek gebracht aan de kloosterkerk van de Benedictijnen en de H. Quirinus- kerk in Tegernsee. Op een bankje voor de kerk zat Helmut -alle Duitsers heten immers Helmut- in de typische Beierse kleding met lederhosen en verplicht vest. Een mooi beeld en ik vroeg netjes of ik een foto mocht maken. Het mocht en daarna was ik echter nog niet van hem af. Omstandig begon hij zijn verhaal over de vorige keer dat er een foto van hem gemaakt was. Hij was op weg naar de oktoberfeesten in München en kreeg dezelfde vraag als nu. Het jaar daarna echter zag hij zichzelf terug op enorme billboards overal in Beieren. Maar voor zo’n ‘privat Bild’ poseerde hij met plezier. Ik zei dat hij voor een billboard niet bang hoefde te zijn en dat ik het misschien alleen op Facebook zou plaatsen, ‘Ach quatsch Facebook’ zei hij nog.
Morgen wordt er regen verwacht en ik ben niet helemaal zeker van onze moed.
