Around Penzance
De bus naar mijn beoogde vertrekpunt vandaag reed voor mijn neus weg. Pas ruim twee uur daarna de volgende naar Porthcurno. En het weer zat ook al niet mee, Dan maar hier in Penzance gaan lopen. Gewoon de andere kant op. Want daar ligt het eiland St Michael. Een zusje of broertje, daar wil ik vanaf zijn, van het Franse eiland. De moeite van het bezoeken waard las ik en belangrijker, maar vijf kilometer lopen. Je kunt er ook bij laag tij naar toe lopen en dat kwam uit. Helaas bleek alles wat er te zien was op zaterdag gesloten. Had ik overheen gelezen. Maar de palmbomen heb ik gezien en van het kasteel op de top hebben ze een soort Neuschwanstein gemaakt. Daarna maar een beetje lopen lamballen. Met moeite heb ik er 17 kilometer uitgeperst vandaag. De middag gebruikt om nieuwe jeans en nikes te kopen want je kunt in je wandelkloffie natuurlijk niet door Londen, laat staan Parijs gaan lopen. En al helemaal niet het Songfestival gaan kijken. Stel je voor. Mijn rugzak wordt er zwaarder door maar dat is in de trein geen bezwaar. Het was een geweldig mooie tocht, Na een verblijf in een herstellingsoord zou ik het zo weer doen. Demelza sleepte mij er doorheen als het echt moeilijk werd. Het viel mij wel tegen dat ze vanmiddag op het strand zonder iets te zeggen weg galoppeerde.
