Roscoff - Noirmoutier
Atlantic Coast Drive 6
Misschien kwam het omdat op alle verkeersborden de namen van de plaatsen zowel in het Frans als in het Bretons staan. Was op weg naar Locronan, een van de ‘mooiste dorpen van Frankrijk’ werd er geschreven. Maar heb het gemist. Of het kwam door de wonderschone baaien, kliffen maar ook de diepgroene wegen die betoverden zodat ik vergat te stoppen. Pas bij een moderne brug vlak voor Crozon trapte ik op de rem. In het volgende dorpje kocht ik een stokbrood wat samen met een pot uit Nederland meegenomen hummus mijn ‘achterhetstuur’ brunch vormde. Bij Carnac kwam ik Obelix tegen. De fascinerende mysterieuze megalietenrijen kunnen je fantasie op holten laten slaan. Maar de stripheld met zijn menhirs verhinderen dat en zie je vooral veel stenen staan. Enorme stenen dat wel.
In het neolithicum zijn deze stenen hier met opzet zo geplaatst, in keurige rijen. Nu stopte ik wel voortdurend. Veel te lang gezien mijn missie van deze tocht. Nog een lange, lange tocht te gaan. In La Baule schrok ik even want dacht dat ik teruggereden was naar Oostende maar het viel mee. Na St. Nazaire mijn eerste zonnebloemvelden en na ruim 400 kilometer kwam ik op Ile de Noirmoutier terecht. Toen moest ik nog aan mijn dagelijkse wandeling beginnen. Weinig beelden dus vandaag.
