Skattebol
Darling ten noorden van Kaapstad is mijn thuisbasis de komende weken. Skattebol in een mooie vertaling naar het Afrikaans. Vandaag het dorpje een beetje verkend. Het witte gedeelte dan. Niet dat daar geen zwarten lopen, integendeel, maar het is het woondomein van de witte bevolking. De zwarten mogen er komen kopen. Bij de Spar Supermarkt, bij het Drinkhuis, bij Buzy Lizy (tweedehandse klere, skoene, mans en vroue klere) en bij de Darling Meat Market. Maar weer niet koffie gaan drinken bij de drie Coffee Shops, daar mogen ze werken, niet consumeren. Ik denk dat dat een stilzwijgende overeenkomst is. Daar komen de dames van Darling drinken. Uitsluitend dames. En ik dan ook. De enige man die koffie drinkt tijdens werktijd. De dames bestellen een zuinige koffie met een zoetje in de vorm van een cake of scone. De zwarte vrouwen hebben op straat allemaal een bak gebakken kip met frieten in hun hand. Zo te zien vult dat beter dan die scones. Bij het Chicory Cheese Café een folder meegenomen met Darling Tourist Information. Vreemd genoeg stonden daar naast alle emergency adressen als ziekenhuis, brandweer, politie en allerlei medisch specialisten alleen de makelaars, de scholen, de loodgieters en de winecellars vermeld. En als belangrijkste artikel een alarmverhaal over wat te doen bij een hartaanval onder de mooie titel "Why keep aspirin by your bedside?". Ik weet nu wat mij te doen staat: twee aspirines oplossen in mijn mond en doorslikken met een beetje water, de ambulance alarmeren, een buurman die dichtbij woont(!) bellen en op een stoel gaan zitten dicht bij de voordeur. Nooit, maar dan ook nooit, gaan liggen. Ik hoop dat ik dat laatste nog een beetje in de hand heb. Maar ben toch uit voorzorg maar snel terug naar huis gegaan en heb een mooie stoel achter de voordeur uitgezocht. Daar de rest van de dag naar het knapperend haardvuur, het ritme van de regen en het spinnen van de grote zwart-witte huispoes geluisterd. De apartheid is vandaag in ieder geval buiten de deur gebleven.
