Meknes and Volubilis
De blauwe stad bood nog een laatste prachtige aanblik in de vroege ochtend met de lage wolken. Daarna een tocht door een ontelbare olijfbomen landschap naar Volubilis, Altijd weer die Romeinen die met grootheidswaanzin steden bouwden die later als bouwmateriaal gebruikt werden door mannen met nog grotere ego’s en in dit geval ook een beetje door de straf van God; een aardbeving. Veel mooi klein tegeltjes werk. Vol verwachting reed ik later door naar Meknes maar dat viel een beetje tegen. Ze waren de hele stad aan het verbouwen. Alles in de steigers en ik moest het vaak doen met een op doeken bedrukte afbeelding van hoe het zou kunnen worden. Een mooi museum bood troost en het mausoleum van Moulay Ismail, dat hij zelf bouwde met Romeinse steun (zie boven), was van een indrukwekkende eenvoud in zijn grootsheid. Verder werd ik niet gelukkig van Meknes. Kan ook weleens gebeuren. Ik bekort mijn bezoek en ga morgen naar Rabat.
