Swami Seaview
Het is eindelijk ingedaald, ik ben geen echt strandmens. Voor een wandeling, okay, maar in dat zand te gaan liggen en niets doen is niet aan mij besteed. Vroeg in de ochtend was ik al in Old Goa, op ‘kerkepad’. Ik heb het tot vijf kathedralen kunnen beperken maar het lijkt wel of die Portugezen niets beters te doen hadden dan zulke kolossen te bouwen. Mooie huizen bouwen konden ze ook maar die zien er bijna allemaal behoorlijk uitgewoond uit. Ik was na mijn rit naar Gokarna ook een beetje uitgewoond en een paar duizend roepia armer door een geval van overduidelijke corrupte van politiezijde. Auto’s uit andere staten dan Goa werden van de weg gehaald want ze hadden geen belasting betaald, ik ook niet maar daar vroegen ze niet eens naar. Zag ook dat bij het verlaten van Goa dat dat kantoor die die moest innen niet open was, al jaren zo te zien. Ach het hoort erbij. In Gokarna was mij Om Beach aangeraden maar op het laatste stuk weg ernaartoe stonden zoveel bussen en jeeps geparkeerd dat ik geen paradijs daar dacht te zullen zien. Toen maar naar Kuddle Beach. Niet slecht, maar zoals gezegd om te wandelen. Gokarna zelf was een pelgrimsoord met mooie tempels en westerse jonge hangouts.
Veel ‘would be’ en ‘could be’ hippies, vaak op blote voeten terwijl de Indiërs al lang geleden aan de slippers zijn gegaan. De mannen met staartjes bijeengebonden met een vrolijk touwtje en in rok. De meisjes in lappen en het hoofd in een veel te grote witte doek gewikkeld en heel veel kralen rond de enkels. Maar ze staan wel opvallend vaak in rij voor de apotheek. Het stadje is een aanrader.
