Istanbul Dolmabahce Palace
Vandaag maar eens een van de must sees van Istanbul bezocht. Er zijn er hier zoveel dat ik deze blijkbaar bij vorige bezoeken over het hoofd gezien heb. Wat niet eenvoudig was gezien de omvang van het geval. Het Dolmabahçe-paleis. Een door de Ottomaanse Sultans in 1833 opgetrokken glitter en glorie gebouw omdat ze uit het vorige optrekje, het Topkapi Paleis gegroeid waren. Of dat kwam door het toegenomen aantal haremdames of omdat er inmiddels zoveel nieuwerwetse huishoudelijke uitvindingen waren gedaan die je zo’n groot gezin moeilijk kon onthouden is mij niet bekend. Ze hebben er dertien jaar aan gebouwd wat mij reuze meeviel gezien het resultaat. Het is allemaal een overdaad aan pracht en praal die je bij ons in ons calvinistische landje niet zult tegenkomen. Soestdijk of Huis ten Bosch zijn er tuinhuisjes bij vergeleken. Terwijl wij net tevoren een Gouden Eeuw hadden beleefd waarbij we het rijkste landje van de wereld waren geworden. Het is alleen jammer dat het er streng verboden is te fotograferen zodat je al die suikerzoete zalen moet onthouden. Of een boekje kopen natuurlijk. Gelukkig ben ik nogal anarchistisch aangelegd dus heb het voor jullie vastgelegd. Lopend op blauwe slofjes, want dat was verplicht.
Het paleis heeft een oppervlakte van 45.000 m² en bestaat uit 285 kamers, 46 zalen, 6 badkamers en 68 toiletten. Die badkamers vielen mij tegen. Een beetje Amerikaans buitenhuis heeft er meer. Je krijgt een verplichte ronddeling dus je steekt zo nu en dan ook nog iets op. Het beroemde Kristallen trappenhuis heeft de vorm van een dubbel hoefijzer en bestaat uit Baccarat kristal, messing en mahonie, bijvoorbeeld. Er liggen overal enorme tapijten van soms wel 150 vierkante meter groot. Het paleis herbergt de grootste kroonluchter ter wereld, een geschenk van koningin Victoria. De kroonluchter weegt 4,5 ton en bevat 750 lampen. Zoals je op de beelden ziet is elke kamer is een oase van luxe. Ze lieten het breed hangen, die sultans. Ook het enorme aantal schilderijen valt op, veel landschappen, nog meer veldslagen maar ook afbeeldingen van de haremdames, naakt, zonder hoofddoek. IS kan hier nog leren hoe de islam ook beleefd kan worden.
Het haremdeel van de rondleiding viel een beetje tegen. Niet alleen omdat de dames zelf vertrokken waren maar ook door de wat saaiere kamers en de vele gangen zonder veel decadentie. Het zou ook kunnen komen dat er na 200 kamers wat sleet kwam op het vermogen tot opnemen open haarden, gouden stoelen en zilveren badkranen. Het paleis werd door Atatürk in zijn laatste levensjaren bewoond, alwaar hij tevens is overleden, De kamer waar hij in 1938 zijn laatste adem uitblies krijg je ook te zien. Alle klokken in het paleis zijn stilgezet, met gevoel voor dramatiek, op 9:05 uur, het tijdstip van zijn dood.
