Onderweg naar morgen
Zo’n 120.000 kilometer heb ik alweer boven de aarde gehangen dit jaar. En daar gaan er de komende weken nogal wat bijkomen. Niet dat zoveel vliegen mijn hobby is. Helemaal niet. Maar Papua New Guinea is niet echt een land van wegenbouwers. Het slapen wil niet echt lukken nu, onderweg naar Manila, en ik tuur maar een beetje naar de oneindige leegheid van nachtelijk Kazachstan ver onder mij. Vlieg direct het luchtruim van de Oeigoeren binnen, waar ik mijn laatste, lange, reis besloten heb. Veel te lang geleden. Ook dat luchtruim hebben de Chinezen natuurlijk geconfiskeerd. In China zijn ze in vele disciplines goed maar het beste zijn ze toch eigenlijk in ‘Chinezen’. Heel grondig gaan ze te werk om een vreemd land een onverbrekelijk deel van China te maken. Kijk naar Tibet, waar ik straks nog een glimp van hoop op te vangen, kijk naar Xinijang hier onder mij. Prachtige culturen die moeten wijken voor de zucht van de Chinees naar Lebensraum. En wij staan erbij en kijken erna. Doodsbang voor de toorn van Beijing. In de trein onderweg naar Schiphol nog een gesprek gevoerd met een Iraniër op weg naar zijn moederland. Droef gestemd, want zonder zijn kinderen, omdat het nu te gevaarlijk is in Iran. Hij maakte zich ook kwaad over het totale gebrek aan steun wat het regime in Teheran aan de dag legt voor hun Moslimbroeders in China vanwege militaire en handelsbelangen. Hypocriet als de pest vond hij het, en dat is het. We leven in een rare wereld. Waar je tijdens zo’n vlucht over zoveel verdriet heen v"liegt. Nu, op dit moment onder mij Urumqi, daar waar zo kort geleden de Oeigoeren er genoeg van hadden. Met als gevolg dat Beijing nog voortvarender te werk zal gaan. Zo mijmer ik naar Manila. Een tussenstop van een kleine dag, waar ik weer rond middernacht weg ga vliegen naar Port Moresby. Ook al geen oord van grote harmonie. Al hebben ze het koppensnellen echt helemaal afgeschaft. Ben erg benieuwd. Een nieuw land voor mij. Ook dat is lang geleden. Beneden is het licht weer uit, ik vlieg over de grote Kalahari woestijn. Ga nog wat slapen
