Timor to Bali, Ubud
Ik heb het bord niet zien staan maar volgens mij mag je hier zonder naveltruitje de straat niet op. Je bent meisje, tussen de 15 en de 22, veel vriendinnen, je ouders betaalden het ticket en waar ga ja dan naar toe? Ubud op Bali natuurlijk, je neemt zo weinig mogelijk kleren mee en trekt daar weinig van aan, smeert zonnebrand over muggenolie en daar weer zonnebrand overheen en belt die twee vriendinnen die niet mee mochten. Ubud was toch voor de vrouwen die wilden eten, bidden en eindelijk weer eens verliefd worden? Ach ze zijn er nog wel maar lopen een beetje vertwijfeld in zijstraatjes bij de aanblik van zoveel strakke jeugd.
Zelf heb ik een paar dagen vakantie, op Bali dus. Camera in de kluis en wandelschoenen gewassen. Het vulkaan zand is eraf. Herinnerde mij vanochtend aan het ontbijt dat Chinezen een aantal jaren geleden een brochure met tips hoe je te gedragen in het buitenland meekregen. Met mes en vork eten, niet in pyjama op straat en niet op het bord van je buurman spuwen. Naast mij vanochtend een Chinese man die nog een oude brochure had; hij had zijn boterham met gebakken ei in zijn geheel op een lepel gelegd en probeerde met kleine hapjes het ding naar binnen te werken.
De rest van de dag bracht ik door in een hipperdepip café met twee large Bintang drinken en het luisteren naar de reisverhalen met als onderwerp wat kost wat waar en waarom is het zo duur, van de andere bezoekers. Een jongen met een tattoo van Jezus Saves op zijn arm beweerde dat als je de vraagprijs betaald je de Indonesiër zwaar beledigd. Maar omdat ik slecht onthou met drank op kan ik de meeste gelukkig niet meer herinneren.
